Kavita Lekhanam

ಜನಸಾಮಾನ್ಯಾಂಕ್ ವೊಳ್ಕಲ್ಲೊ ರ. ವಿ. ಪಂಡಿತ್ : ಕವಿ ಪಂಡಿತಾಚಿ ಯಾದ್ ಹಾಡ್ಚೆಂ ಲೇಖನ್

ಜನಸಾಮಾನ್ಯಾಂಕ್ ವೊಳ್ಕಲ್ಲೊ ರ. ವಿ. ಪಂಡಿತ್ : ಕವಿ ಪಂಡಿತಾಚಿ ಯಾದ್ ಹಾಡ್ಚೆಂ ಲೇಖನ್

ತೊ ಪೊರ್ತುಗೆಜಾಂಚೊ ಕಾಳ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಯಾದ್ ಜಾತಾ. ಗೊಂಯ್ ಹೆಂ ರಾಜ್ಯ್ ತರ್ ನಾಸ್ಲೆಂಚ್ ತೆನ್ನಾಂ. ತೆಂ ಆಸ್ಲೆಂ ವಸಾಹತ್, ಪೊರ್ತುಗೆಜಾಂಚಿ. ಕೊಂಕಣಿ ಹಿ ತ್ಯಾ ಕಾಳಾವಯ್ಲಿ ಕೊಂಕಾನಿ, ಅ ಲಿಂಗ್ವಾ ದುಶ್ ಕ್ರಿಯಾದುಶ್ (ಕೊಂಕಣಿ, ಕಿರ್ಯಾದಾಂಚಿ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಚಾಕ್ರಾಂಚಿ ಭಾಸ್) ಅಶೆಂ ತೆ ವೆಳಾವಯ್ಲೆ ಪೊರ್ತುಗೆಜ್ ಮ್ಹಣ್ಟಾಲೆ ಆನಿ ಪೊರ್ತುಗೆಜಾಂಕ್ ಲೆಂವ್ಪಿ ತಾಂಚೆಮಧ್ಲೆ ಗೊಂಯ್ಚೆ ಲೋಕಯ್ ಮ್ಹಣ್ತಾಲೆ. ಬಾಕಿಚೆ ಲೋಕ್ ಕೊಂಕಣಿ ಉಲಯ್ತಾಲೆ. ತಾಂಕಾಂ ಪೊರ್ತುಗೆಜ್ ಕಿತೆಂ ಮ್ಹಣ್ತಾ ಹಾಚೆಂ ಕಾಂಯಿಂಚ್ ಪಡ್ಲಲೆಂ ನಾಸ್ಲೆಂ. ತೆ ಆಪ್ಲೆ ಆತ್ಮ್ಯಾಚ್ಯಾ ವಿಸ್ವಾಸಾನ್ ದರ್ ಎಕಾ ಕೊಂಕಣಿಚ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂಚೆಂ ಉಚ್ಚಾರಣ್ ಕರ‍್ತಾಲೆ. ಥಂಯ್ ಆವೇಶ್ ನಾಸ್ತಾಲೊ. ಪೊರ್ತುಗೆಜ್ ಕಿತೆಂ ಮ್ಹಣ್ತಾ ಹಾಕಾಯ್ ತೆ ಜುಮಾನಿನಾಸ್ಲೆ. ಖರೆಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್, ನಾ ಜುಮಾನ್ಪಾಚೊ ಆವೇಶೂಚ್ ದಾಕಯ್ನಾಸ್ಲೆ. ತಾಂಚ್ಯಾ ವಠಾರಾಂತ್ ಕೊಣ್ ತರೀ ಭಾಯ್ಲೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿಂತ್ಲಿ ಸಕತ್, ರಾಜ್ ಕರ‍್ತಾ ಹೇಂಯ್ ತಾಂಚ್ಯಾ ಗಿನ್ಯಾನಾಂತ್ ನಾತ್ಲೆಂ. ತೆ ಆಪ್ಲೊ ಮೊಳೊ, ಆಪ್ಲೆಂ ಶೆತ್, ಆಪ್ಲೊ ದೊಂಗರ್, ಆಪ್ಲೊ ನಾಸ್ಣೊ, ಆಪ್ಲಿ ವ್ಯಾಪ್ತ್, ಆಪ್ಲೆ ಮಾಡ್, ಆಪ್ಲಿ ರಾಂಪಣ್, ಆಪ್ಲೆಂ ಜಾಳ್, ಆಪ್ಲೊ ಆಗರ್, ಆಪ್ಲೊ ಜಾಗರ್, ಆಪ್ಲೆಂ ಕಾಂತಾರ್, ಆಪ್ಲ್ಯೊ ವೊವಿಯೊ, ಆಪ್ಲೊ ಧಾಲೊ, ಆಪ್ಲೆ ಶಿಳೊಕ್, ಅಶಾಂತೂಚ್ ಗುಲ್ಲ್ ಆಸ್ತಾಲೆ. ಪೊರ್ತುಗೆಜಾಂಚೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಯೆಚೊ ವಿರೋಧ್ ಕರ್ಪಾಚೊ ಹೊಚ್ ಖರೊ ಮಾರ್ಗ್ ಆಸ್ಲೊ ಹೆಂ ತಾಂಣಿ ಮನೋಮನ್ ವೊಳ್ಕಲ್ಲೆಂ ಆಸುಂಯೆತಾ. ಹ್ಯಾ ಗೊಂಯ್ಚ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಚೆಂ ಚಿತ್ರ್ ಕೊಂಕಣಿಂತ್ಲೆ ದಿಗಂತ್ ಕೀರ್ತಿಚೆ ಕವಿ ಡೊ. .ವಿ. ಪಂಡಿತ್ ಹಾಚೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಪಳೆಂವ್ಕ್ ಮೆಳ್ತಾ.

ಗೊಂಯ್ಚೊ ಮನೀಸ್ ಪಣಸ್ ಕಸೊ
ವೆಲ್ಯಾನ್ ಸಾಮ್ಕೊ ಜೆಜೂಭಾಶೆನ್
ಕಾಂಟ್ಯಾಮುಕುಟ್ ಪಾಂಗುರ‍್ಲಾಸೊ...
ಆನಿ ಭಿತರ್ ಮೊಗಾಳ್ ಮೊಗಾಳ್
ಮ್ಹೊಂವಾಳ್ ರಸಾಳ್.. ಘರೊ ಜಸೊ
ಗೊಂಯ್ಚೊ ಮನೀಸ್...
ಗೊಂಯ್ಚೊ ಮನೀಸ್..

ಹೆಂ ಚಿತ್ರ್ ಆಸಾ ಗೊಂಯ್ಚ್ಯಾ ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಮನ್ಶಾಚೆಂ. ಹಾಂತುಂತ್ ಧವಾಡೊ ಮನೀಸ್ ನಾ. ತೊ ಪಳೊವ್ಪಾಕ್ ಚೊಕ್ಲೆಟಿ ದಿಸನಾ. ತೊ ಪಣ್ಸಾಬರಿ ಕಾಂಟ್ಯಾಂನಿ ಭರ‍್ಲಲೊ. ಪಂಡಿತ್ ಹ್ಯಾ ಗೊಂಯ್ಚ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಚಿ ತುಳಾ ಬದ್ಧ್ ಜೆಜುಕಡೆಂ ಕರ‍್ತಾ. ಜ್ಯಾ ಜೆಜುಕ್ ಜಿಣ್ಯೆಚ್ಯಾ ಖಿಣಾಖಿಣಾಕ್ ಕಷ್ಟಾಂಚೆಚ್ ಕಾಂಟೆ ಆಂಗಾರ್ ಸಜಯ್ತ್ ಜೀಣ್ ಸಾರ‍್ಚಿ ಪಡ್ಲ್ಯಾ ತ್ಯಾ ಜೆಜುಕಡೆಂ ತೊ ಗೊಂಯ್ಚ್ಯಾ ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಮನ್ಶಾಚಿ ಜೊಡ್ಟಾ. ಜಸೊ ಜೆಜುಚ್ಯಾ ಮನಾಂತ್ ಸಗ್ಳ್ಯಾಂ ವಿಶಿಂ ಅಗಾಧ್ ಮೋಗ್ ಆಸ್ಲೊ ತಸೋಚ್ ಹೊ ಗೊಂಯ್ಚೊ ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಕೊಂಕಣಿ ಮನೀಸ್ ಖೂಬ್ ಮೊಗಾಳ್ ಆಸಾ ಅಶೆಂ ತೊ ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಘೋಶಿತ್ ಕರ‍್ತಾ. ಹಿ ಕವಿತಾ ಆಪ್ಲಿ ಆಂಗ್ಲಟುಯ್ ಸಾಮ್ಕಿ ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಮನ್ಶಾಚ್ಯಾ ತೊಂಡಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂಚ್ಯಾ ಆಕಾರಾವರಿ. ಸಾಮ್ಕಿ ಸಾದಿ. ಹಾಂತುಂತ್ ಶಹರಿ ವಕ್ತವ್ಯಾಚೆ ಲಟ್ಕೆ ಝಟ್ಕೆ ನಾಂತ್. ತ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂನಿ ಕ್ರಿಮಿ ಪಾವ್ಡರಿ ಲಾವ್ನ್ ತೊಂಡಾರ್ ಜಬರ್‌ದಸ್ತೀನ್ ಹಾಡ್ಲಲೆಂ ಧವಾಡ್ಯಾ ವೃತ್ತಿಚೆಂ ಸೌಂದರ್ಯ್ ನಾ. ಮ್ಹಣುನ್ ತೊ ಅಸ್ಸಲ್ ಕೊಂಕಣಿ ಉತ್ರಾಂ ಜಶಿಂ ಆಸಾ ತಶ್ಶಿಂ ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಘೆತಾ. ಹಿ ಗೊಂಯ್ಚ್ಯಾ ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಮನ್ಶಾಚಿ ಅಸ್ಸಲ್ ಉತ್ರಾವಳ್, ತಾಂತ್ಲೆಂ ಸಂಗೀತಾತ್ಮ್ ಉಚ್ಚಾರ್, ಆನಿ ತಾಂತ್ಲಿ ತಾಜ್‌ಬಾಣ್ (ಫ್ರೆಶ್‌ನೆಸ್) ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಪಳೊಂವ್ಕ್ ಮೆಳ್ಟಾ. ‘ದರ್ಯಾ ಗಾಜೊತಾಹ್ಯಾ ತಾಂಚ್ಯಾ ಸಾಹಿತ್ಯ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪುರಸ್ಕಾರ್ ಪ್ರಾಪ್ತ್ ಕಾವ್ಯಸಂಗ್ರಹಾಂತ್ಲಿ ಹಿ ಕವಿತಾ.

ಕೊಂಕಣಿ ಮನ್ಶಾಕ್ ಕೊಂಕಣಿಚೆಂ ಮಹತ್ವ್, ತಿಚಿ ಸಕತ್ ಆನಿ ತಿಚ್ಯಾ ಸ್ವತಂತ್ ಅಸ್ಥಿತ್ವಾಚೆಂ ಸಾರ್ವ್‌ಭೌಮತ್ವ್ ಜೆನ್ನಾ ಕೊಂಕಣಿ ಮನ್ಶಾಕ್ ಆಕಳ್ಪಾಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ ತೆನ್ನಾಂ ಕೊಂಕಣಿಕ್ ಉತ್ರಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ವಾ ಅಂತರಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ವಿರೋಧ್ ಕರ್ಪಿ ಮನೀಸ್ ಕಸೊ ಜಾಣ್‍ದುರ್ಬಳ್ ಆಸಾ ಹೇಂಯ್ ತಾಕಾ ಕಳ್ಳೆಂ. ದೆಖುನ್ ಕೊಂಕಣಿಕ್ ಆನಿ ಕೊಂಕಣಿ ಮನ್ಶಾಕ್ ಘಟಾಯ್ ದಿಂವ್ಚಿ ಮ್ಹಣೊನ್ ಕೊಂಕಣಿ ಸೃಜನೋತ್ಸವ್ ಸುರು ಜಾಲೊ ತೆನ್ನಾಂ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಪಾಳ್ಯಾಂ ತಸಲ್ಯಾ ಇಲ್ಲೆಶ್ಯಾ ಗಾಂವಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಪಂಡಿತಾಂನಿ ಬರೊಂವ್ಕ್ ಸುರು ಕೆಲೆಂ. ಕೊಂಕಣಿ ಹಿ ತ್ಯಾ ಕಾಳಾವಯ್ಲಿ ಕೊಂಕಾನಿ, ಅ ಲಿಂಗ್ವಾ ದುಶ್ ಕ್ರಿಯಾದುಶ್ (ಕೊಂಕಣಿ, ಕಿರ್ಯಾದಾಂಚಿ ಮ್ಹಣ್ಲ್ಯಾರ್ ಚಾಕ್ರಾಂಚಿ ಭಾಸ್) ಅಶೆಂ ತೆ ವೆಳಾವಯ್ಲೆ ಪೊರ್ತುಗೆಜ್ ಮ್ಹಣ್ತಾಲೆ ಆನಿ ತಾಂಕಾಂ ಲೆಂವ್ಪಿ ತಾಂಚೆ ಮಧ್ಲೆ ಗೊಂಯ್ಚೆ ಲೋಕೂಯ್ ಮ್ಹಣ್ತಾಲೆ, ತಾಂಕಾಂ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸಾಹಿತ್ಯ್ ಸೃಜನಾನ್ ಜಾಂಣಿ ಸಮರ್ಥಪಣಾನ್ ಜಾಪ್ ದಿವ್ಪಾಚೊ ಪ್ರಯತ್ನ್ ಕೆಲೊ ತಾಂತುಂತ್ ಪಂಡಿತಾಂಚೋಯ್ ವಾಂಟೊ ಆಸಾ.

ಪಂಡಿತ್ ಹೆ ಏಕ್ ಬರೆ ಪೈಕಿಂ ಫೊಟೋಗ್ರಾಫರ್ ಆಸ್ಲೆ. ಸರ್ವಸಾಮಾನ್ಯ್ ದಿಸ್ಪಾಂತ್ಲೆಂ ಮರ್ಮ್ ಆನಿ ತಾಂತ್ಲೆಂ ಆಗ್ಳೆಂ ವೆಗ್ಳೆಪಣ್ ತಶೆಂ ತಾಂತ್ಲೆಂ ಕಾವ್ಯ್ ಫೊಟೊಂಚ್ಯಾ ಮಾಧ್ಯಮಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಫಿಶಾಲ್ಪಣಾನ್ ವ್ಯಕ್ತ್ ಕರ‍್ತಾಲೆ. ತ್ಯಾ ಕಾಳಾರ್ ತಾಂಚೆ ಫೊಟೊ ಟೈಮ್ಸ್ ಒಫ್ ಇಂಡಿಯಾ, ಪಯೋನಿಯರ್, ಇಲಸ್ಟ್ರೇಟಡ್ ವೀಕ್ಲಿ ಸಾರ್ಕ್ಯಾ ನಾಮವಂತ್ ನಿಯತಕಾಲಿಕಾಂನಿ ಉಜ್ವಾಡಾಕ್ ಯೆತಾಲೆ. ಬರೆಚ್ ಪಾವ್ಟ್ ತಾಂಚ್ಯಾ ಕವಿತಾಂನಿ ಹೆಂ ಫೊಟೊಗ್ರಾಫಿಕ್ ತಂತ್ರ್ ಫಿಶಾಲ್ಪಣಾನ್ ವಾಪರ್ಲಲೆಂ ದಿಸ್ತಾ. ತಾಂಣಿ ಕೆನ್ನಾ ಕೆನ್ನಾ ಉತ್ರಾಂಚಿಂ ಚಲಚಿತ್ರಾಂಯ್ ನಿರ್ಮಾಣ್ ಕೆಲ್ಯಾಂತ್ ತಿಂ ದಿಸ್ತಾತ್. ಹಾಂವ್ ಪಿಟ್ಟೋಳ್... ಹಿ ತಾಂಚಿ ಕವಿತಾ ಅಶೀಚ್ ಚಲಚಿತ್ರಾಬರಿ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಮುಖಾರ್ ಉಲಗಡತ್ ವೆತಾ. ಹೆ ಪ್ರತಿಕಾತ್ಮಕ್ ಕವಿತೆಂತ್ ತಾಂಣಿ ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಮನ್ಶಾಚೆಂ ಪ್ರತಿಕಾತ್ಮಕ್ ರೂಪ್ ದಾಖಯ್ಲಾಂ. ತಾಚೆ ಅಸ್ಸಲ್ ಉತ್ಫರ್ಕೆ ವ್ಯಕ್ತ್ ಕರ‍್ಪಾಂತ್ ಪಂಡಿತ್ ಯಶಸ್ವಿ ಥಾರ‍್ಲಾ. ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಹಾಂವ್ಹೆಂ ಉತರ್ ಇತ್ಲೆ ಗಡ್ದಪಣಾನ್ ಆನಿ ಇತ್ಲ್ಯಾ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸಾನ್ ವ್ಯಕ್ತ್ ಜಾಲಾಂ ತೆಂ ಪಳಯ್ಲ್ಯಾರ್ ಕೊಂಕಣಿ ಕಾವ್ಯಾನ್, ಕೊಂಕಣಿ ಮನ್ಶಾನ್ ತಶೆಂಚ್ ಕೊಂಕಣಿ (ಭಾರತೀಯ್) ಸಾಹಿತ್ಯಾನ್ ಘಾತ್ಲಲೆಂ ಹೆಂ ಚಂದ್ರಪಾವ್ಲಚ್ ಆಸಾ ಅಶೆಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಜಾತಾ.

ಪಂಡಿತಾಂನಿ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಪಯ್ಲ್ಯಾಚ್ ಪಾಂಚ್ ಸಂಗ್ರಹಾಂಕ್ ದಿಲ್ಲಿಂ ಶೀರ್ಷಕಾಂಯ್ ತಶೀಂಚ್ ಸಾಮಾನ್ಯಾಂಚೆಂ ಪ್ರತಿನಿಧಿತ್ವ್ ಕರ‍್ಪಿ. ಆಯ್ಲೆಂ ತಶೆಂ ಗಾಯ್ಲೆಂ, ಧರ್ತರೆಚೆಂ ಕವನ್, ಉರ‍್ತಲೆಂ ತೆಂ ರೂಪ್ ಧರ‍್ತಲೆಂ, ಚಂದ್ರಾವಳ್ ಆನಿ ಮ್ಹಜೆಂ ಉತರ್ ಗಾವ್ಡ್ಯಾಚೆಂ. ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಮನ್ಶಾಚ್ಯಾ ಜಿಣ್ಯೆಚೆಂ ಚಿತ್ತಚ್ ಹ್ಯಾ ಪಾಂಚೂಯ್ ಕವಿತಾ ಸಂಗ್ರಹಾಂನಿ ವಿಶೇಸ್ ಕರುನ್ ಉಗ್ತೆಂ ಜಾತಾನಾ ದಿಸ್ತಾ. ತಾಂಚ್ಯಾ ಕವಿತಾಂನಿ ಶೆತ್ಕಾರ್ ಪಾವ್ಸಾಕ್ ಆಪ್ಲೆ ವಾಂಗ್ಡಾ ರಡ್ಪಾಕ್ ಆಪಯ್ತಾ. ತೆಂ ದೂಕ್ ವಾಂಟುನ್ ಘೆವ್ಪಾಕ್ ತಾಕಾ ಮನೀಸ್ ಉಪ್ಕಾರ್ನಾ. ತೆ ಖಾತೀರ್ ತೊ ಪಾವ್ಸಾಕ್ ಆಪಯ್ತಾ. ತಾಚಿ ರಡ್ ಜಾವ್ಪಾಕ್ ಕಾರಣ್ ಪಾವ್ಸೂಚ್ ಆಸ್ತಾ. ‘ಹಾಂವ್ ಗಾವ್ಡೊಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಹ್ಯಾ ಶೆತಾಂತ್ ಕಾಮ್ ಕರ‍್ತಲ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಚೆರ್ ಹೆರಾಂನಿ ಕೆಲ್ಲೆ ಶಾರೀರಿಕ್ ತಶೆಂಚ್ ಮಾನಸೀಕ್ ಅತ್ಯಾಚಾರ್ ಪ್ರಕರ್ಶಾನ್ ನದ್ರೆಂತ್ ಭರ‍್ತಾತ್. ಭಾಟ್ಕಾರಾಚ್ಯಾ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣಾಚೊ ಖರೊ ಕರ್ತೊ ಧರ್ತೊ ಕೊಣ್ ಹಾಚೀಯ್ ಜಾಣೀವ್ ದೆಮು ನಾಂವಾಚ್ಯಾ ತಾಗೆರ್ ಕಾಮ್ ಕರ‍್ತಲ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಚ್ಯಾ ನತಮಸ್ತಕ್ ಜಾವ್ಪಿ ಸಭಾವಾವೆಲ್ಯಾನ್ ಪ್ರಖರ್ಪಣಾನ್ ಜಾಣ್ವತಾ. ತಾಂಣಿ ಆಪ್ಲೆ ಎಕೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಚಿಂಚೆಚ್ಯಾ ಮಾಣ್ಕುಲ್ಯಾ ಪಾನಾಂಚೆಂ ಪ್ರತಿಕಾತ್ಮಕ್ ಅಜರಂವರ್ ಕಾವ್ಯ್ ನಿರ್ಮಿಲಾಂ. ತಶೆಂ ಹೇಂಯ್ ಸಾಮಾನ್ಯಾಂಚೆಂಚ್ ಚಿತ್ರ್ ಮ್ಹಣ್ಪಾಕ್ ಜಾಯ್. ಚಿಂಚೆಚ್ಯಾ ಪಾನಾಕ್ ಸಮಾಜ್‌ಮನಾಚ್ಯಾ ಮಳಾರ್ ತಶೆಂ ಮಹತ್ವ್ ಖಂಯ್ ಆಸಾ? ಹಿ ಭೌಶೀಕ್ ಸಮಾಜ್ ಜಿಣ್ಯೆಚಿ ಕವಿತಾ ಆಸಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಅತಿತಾಯ್ ಜಾಂವ್ಚಿ ನಾ. ತಿ ಭೌಶೀಕ್ ಜಿಣ್ಯೆಚ್ಯಾ ಅಖಂಡತಾಯೆಚೆಂ ಆಗರ್ಪಣ್ (ಆಗ್ರಪಣ್) ಘೋಷಿತ್ ಕರ‍್ತಾ. ಲೊಕಾಂಚ್ಯಾ ಆಂಗಾಪೊಂದಾ ಹ್ಯಾ ನಾತ್ಯಾ ಕಾರಣಾ ಖಾತೀರ್ ಸತತ್ ಚೆಪ್ಪಿ ಸಾಂವ್ರೆ ಕಾಪ್ಸಾಚೆಂ ಪ್ರತಿಕೂಯ್ ಸಾಮಾನ್ಯಾಚೆ ವಾಟೆನ್ ಬೋಟ್ ದಾಕಯ್ತಾ.

ಕಿತ್ಲೋಯ್ ಕಾಂಡ್, ಕಸೋಯ್ ಕಾಂಡ್
ಮ್ಹಜೊ ಪಿಟೊ ಮಾತ್ ಜಾಯ್ನಾ
ಕಾಂಡ್, ಭಾಯ್ರ್ ಪೊಖ್ರಾನ್ ಉಡಯ್
ಕಿತೇಂಯ್ ಕರ್, ಹಾಂವ್ ಕುಸನಾ
ಆಸಾ ತಸ್ಸೊ ಉರ‍್ತಾಂ...

ಅಸೊ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಅಸ್ತಿತ್ವಾಚೊ ಗುಡ್‍ಗಂಜ್ ಆತ್ಮವಿಸ್ವಾಸ್ ಆನಿ ಕಸಲೇಯ್ ಕಷ್ಟಿ ಅವಸ್ಥೆಕ್ ತೊಂಡ್ ದಿವ್ಪಾಚಿ ಗಂಭೀರತಾಯ್ ಆಸ್ಲಲಿ ಹಿ ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಮನ್ಶಾಚಿ ಆಸ್ಥಾ ಪಂಡಿತಾಂನಿ ಆಪ್ಲೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಖೆಳೊವ್ನ್ ಸಾಮಾನ್ಯಾಂಕ್ ಎಕೆ ತರೆಚಿ ಘಟಾಯಿಚ್ ದಿಲ್ಯಾ ಅಶೆಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಅತಿಶಯ್ ಜಾಂವ್ಚಿ ನಾ.

ತೆವೀಸ್ ವರ್ಸಾಂ ಪಾಟಿಂ ಸಪ್ಟೆಂಬರ್ 23, 1990 ದಿಸಾ, ಡೊ ರ. ವಿ. ಪಂಡಿತಾಂನಿ ಹೆ ಧರ್ತರೆಚ್ಯಾ ಕವನಾಕಡೆಂ ಆಸ್ಲಲೊ ಜೀವಂತ್ ಸಾಂಗಾತ್ ಸೊಡ್ಲೊ ಆನಿ ತೆ ಆಸ್ಲೆ ತಾಚೇಯ್ ಪರಸ್ ಚಡ್ ಚೈತನ್ಯಮಯ್ ಜಾಲೆ. ತಾಂಚೆ ಸ್ಮೃತಿಕ್ ನಮನ್.

- ರಮೇಶ್ ಭಗವಂತ್ ವೆಳುಸ್ಕಾರ್
ಪಾಳೆಂ, ಗೋವಾ ವೆಲ್ಹಾ

जनसामान्यांक वोळकल्लो र. वी. पंडीत

तो पोर्तुगेजांचो काळ म्हाका याद जाता. गोंय हें राज्य तर नासलेंच तेन्नां. तें आसलें वसाहत, पोर्तुगेजांची. कोंकणी ही त्या काळावयली कोंकानी, अ लिंग्वा दूश क्रियादूश (कोंकणी, कीऱ्यादांची म्हळ्यार चाक्रांची भास) अशें ते वेळावयले पोर्तुगेज म्हणटाले आनी पोर्तुगेजांक लेंवपी तांचेमधले गोंयचे लोकय म्हणताले. बाकिचे लोक कोंकणी उलयताले. तांकां पोर्तुगेज कितें म्हणता हाचें कांयिंच पडललें नासलें. ते आपले आत्म्याच्या विस्वासान दर एका कोंकणिच्या उत्रांचें उच्चारण कर‍्ताले. थंय आवेश नासतालो. पोर्तुगेज कितें म्हणता हाकाय ते जुमानिनासले. खरें म्हळ्यार, ना जुमानपाचो आवेशूच दाकयनासले. तांच्या वठारांत कोण तरी भायले संसकृतिंतली सकत, राज कर‍्ता हेंय तांच्या गिन्यानांत नातलें. ते आपलो मोळो, आपलें शेत, आपलो दोंगर, आपलो नासणो, आपली व्याप्त, आपले माड, आपली रांपण, आपलें जाळ, आपलो आगर, आपलो जागर, आपलें कांतार, आपल्यो वोवियो, आपलो धालो, आपले शिळोक, अशांतूच गुल्ल आसताले. पोर्तुगेजांचे साम्राज्यशायेचो विरोध कर्पाचो होच खरो मार्ग आसलो हें तांणी मनोमन वोळकल्लें आसुंयेता. ह्या गोंयच्या मनशाचें चित्र कोंकणिंतले दिगंत कीर्तिचे कवी डो. र.वी. पंडीत हाचे कवितेंत पळेवंक मेळता.

गोंयचो मनीस पणस कसो
वेल्यान सामको जेजूभाशेन
कांट्यामुकूट पांगूर‍्लासो...
आनी भितर मोगाळ मोगाळ
म्होंवाळ रसाळ.. घरो जसो
गोंयचो मनीस...
गोंयचो मनीस..

हें चित्र आसा गोंयच्या सामान्य मनशाचें. हांतुंत धवाडो मनीस ना. तो पळोवपाक चोकलेटी दिसना. तो पणसाबरी कांट्यांनी भर‍्ललो. पंडीत ह्या गोंयच्या मनशाची तुळा बद्ध जेजुकडें कर‍्ता. ज्या जेजूक जिण्येच्या खिणाखिणाक कषटांचेच कांटे आंगार सजयत जीण सार‍्ची पडल्या त्या जेजुकडें तो गोंयच्या सामान्य मनशाची जोडटा. जसो जेजुच्या मनांत सगळ्यां विशीं अगाध मोग आसलो तसोच हो गोंयचो सामान्य कोंकणी मनीस खूब मोगाळ आसा अशें तो हे कवितेंत घोशीत कर‍्ता. ही कविता आपली आंगलटूय सामकी सामान्य मनशाच्या तोंडांतल्या उत्रांच्या आकारावरी. सामकी सादी. हांतुंत शहरी वक्तव्याचे लटके झटके नांत. त्या उत्रांनी क्रिमी पावडरी लावन तोंडार जबर‌दसतीन हाडललें धवाड्या वृत्तिचें सौंदऱ्य ना. म्हणून तो अस्सल कोंकणी उत्रां जशीं आसा तश्शीं हे कवितेंत घेता. ही गोंयच्या सामान्य मनशाची अस्सल उत्रावळ, तांतलें संगीतात्म उच्चार, आनी तांतली ताज‌बाण (फ्रेश‌नेस) हे कवितेंत पळोवंक मेळटा. ‘दऱ्या गाजोता’ ह्या तांच्या साहित्य अकाडेमी पुरसकार प्राप्त काव्यसंग्रहांतली ही कविता.

कोंकणी मनशाक कोंकणिचें महत्व, तिची सकत आनी तिच्या स्वतंत अस्थित्वाचें सार्व‌भौमत्व जेन्ना कोंकणी मनशाक आकळपाक लागलें तेन्नां कोंकणीक उत्रांतल्यान वा अंतरांतल्यान विरोध कर्पी मनीस कसो जाण‍दुरबळ आसा हेंय ताका कळ्ळें. देखून कोंकणीक आनी कोंकणी मनशाक घटाय दिंवची म्हणोन कोंकणी सृजनोत्सव सुरू जालो तेन्नां म्हज्या पाळ्यां तसल्या इल्लेश्या गांवांतल्यान पंडितांनी बरोवंक सुरू केलें. कोंकणी ही त्या काळावयली कोंकानी, अ लिंग्वा दूश क्रियादूश (कोंकणी, कीऱ्यादांची म्हणल्यार चाक्रांची भास) अशें ते वेळावयले पोर्तुगेज म्हणताले आनी तांकां लेंवपी तांचे मधले गोंयचे लोकूय म्हणताले, तांकां आपल्या साहित्य सृजनान जांणी समर्थपणान जाप दिवपाचो प्रयत्न केलो तांतुंत पंडितांचोय वांटो आसा.

पंडीत हे एक बरे पैकीं फोटोग्राफर आसले. सर्वसामान्य दिस्पांतलें मर्म आनी तांतलें आगळें वेगळेपण तशें तांतलें काव्य फोटोंच्या माध्यमांतल्यान फिशाल्पणान व्यक्त कर‍्ताले. त्या काळार तांचे फोटो टैम्स ओफ इंडिया, पयोनियर, इलसट्रेटड वीकली सार्क्या नामवंत नियतकालिकांनी उज्वाडाक येताले. बरेच पावट तांच्या कवितांनी हें फोटोग्राफीक तंत्र फिशाल्पणान वापरललें दिसता. तांणी केन्ना केन्ना उत्रांचीं चलचित्रांय निर्माण केल्यांत तीं दिसतात. हांव पिट्टोळ... ही तांची कविता अशीच चलचित्राबरी आमच्या मुखार उलगडत वेता. हे प्रतिकात्मक कवितेंत तांणी सामान्य मनशाचें प्रतिकात्मक रूप दाखयलां. ताचे अस्सल उत्फर्के व्यक्त कर‍्पांत पंडीत यशस्वी थार‍्ला. हे कवितेंत ‘हांव’ हें उतर इतले गडदपणान आनी इतल्या आत्मविश्वासान व्यक्त जालां तें पळयल्यार कोंकणी काव्यान, कोंकणी मनशान तशेंच कोंकणी (भारतीय) साहित्यान घातललें हें चंद्रपावलच आसा अशें म्हळ्यार जाता.

पंडितांनी आपल्या पयल्याच पांच संग्रहांक दिल्लीं शीरषकांय तशींच सामान्यांचें प्रतिनिधित्व कर‍्पी. आयलें तशें गायलें, धर्तरेचें कवन, ऊर‍्तलें तें रूप धर‍्तलें, चंद्रावळ आनी म्हजें उतर गावड्याचें. सामान्य मनशाच्या जिण्येचें चित्तच ह्या पांचूय कविता संग्रहांनी विशेस करून उग्तें जाताना दिसता. तांच्या कवितांनी शेत्कार पावसाक आपले वांगडा रडपाक आपयता. तें दूक वांटून घेवपाक ताका मनीस उपकार्ना. ते खातीर तो पावसाक आपयता. ताची रड जावपाक कारण पावसूच आसता. ‘हांव गावडो’ हे कवितेंत ह्या शेतांत काम कर‍्तल्या मनशाचेर हेरांनी केल्ले शारीरीक तशेंच मानसीक अत्याचार प्रकर्शान नद्रेंत भर‍्तात. भाटकाराच्या सत्यनारायणाचो खरो कर्तो धर्तो कोण हाचीय जाणीव देमू नांवाच्या तागेर काम कर‍्तल्या मनशाच्या नतमसतक जावपी सभावावेल्यान प्रखर्पणान जाण्वता. तांणी आपले एके कवितेंत चिंचेच्या माणकुल्या पानांचें प्रतिकात्मक अजरंवर काव्य निर्मिलां. तशें हेंय सामान्यांचेंच चित्र म्हणपाक जाय. चिंचेच्या पानाक समाज‌मनाच्या मळार तशें महत्व खंय आसा? ही भौशीक समाज जिण्येची कविता आसा म्हळ्यार अतिताय जांवची ना. ती भौशीक जिण्येच्या अखंडतायेचें आगर्पण (आग्रपण) घोषीत कर‍्ता. लोकांच्या आंगापोंदा ह्या नात्या कारणा खातीर सतत चेप्पी सांवरे काप्साचें प्रतिकूय सामान्याचे वाटेन बोट दाकयता.

कितलोय कांड, कसोय कांड
म्हजो पिटो मात जायना
कांड, भायर पोखरान उडय
कितेंय कर, हांव कुसना
आसा तस्सो ऊर‍्तां
...

असो आपल्या असतित्वाचो गूड‍गंज आत्मविस्वास आनी कसलेय कषटी अवस्थेक तोंड दिवपाची गंभीरताय आसलली ही सामान्य मनशाची आस्था पंडितांनी आपले कवितेंत खेळोवन सामान्यांक एके तरेची घटायीच दिल्या अशें म्हळ्यार अतिशय जांवची ना.

तेवीस वर्सां पाटीं सपटेंबर २३, १९९० दिसा, डो र. वी. पंडितांनी हे धर्तरेच्या कवनाकडें आसललो जीवंत सांगात सोडलो आनी ते आसले ताचेय परस चड चैतन्यमय जाले. तांचे स्मृतीक नमन.

- रमेश भगवंत वेळुसकार
पाळें, गोवा वेल्हा



Title : ಜನಸಾಮಾನ್ಯಾಂಕ್ ವೊಳ್ಕಲ್ಲೊ ರ. ವಿ. ಪಂಡಿತ್ : ಕವಿ ಪಂಡಿತಾಚಿ ಯಾದ್ ಹಾಡ್ಚೆಂ ಲೇಖನ್

Please fill in the form below with your feedback/ suggestions .

Fields marked with * are necessary



Disclaimer : Please write your correct name and email address. Kindly do not post any personal, abusive, defamatory, infringing, obscene, indecent, discriminatory or unlawful or similar comments. kavitaa.com/konkanipoetry.com will not be responsible for any defamatory message posted under this article.

Please note that sending false messages to insult, defame, intimidate, mislead or deceive people or to intentionally cause public disorder is punishable under law. It is obligatory on kavitaa.com / konkanipoetry.com to provide the IP address and other details of senders of such comments, to the authority concerned upon request.

Hence, sending offensive comments using kavitaa.com / konkanipoetry.com will be purely at your own risk, and in no way will kavitaa.com / konkanipoetry.com be held responsible.