ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಜಿಂದಗಿಚೆ ಪಲ್ತಡ್ಚೆಂ ಪಳೆಂವ್ಕ್ ಆಶೆಂವ್ಚೊ ಮನೀಸ್
ಮ್ಹಾಕಾ ದಿಸ್ತಾ ಎಕೆ ಪಿರಾಯೆಕ್ ಪಾವ್ತಾನಾ, ಜಿವಿತಾಚ್ಯಾ ಅರ್ಥಾವಿಶಿಂ ಮನೀಸ್ ಸೊಧ್ನಾಂ ಸುರು ಕರ್‍ತಾ. ಜಿಂದಗಿಚೆ ಪಲ್ತಡ್ಚೆಂ ತೊ ಪಳೆಂವ್ಕ್, ಆಪ್ಡುಂಕ್ ಆಶೆತಾ. ಪುಣ್ ಕಿತೆಂ ಜಾತಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ದುಡು, ನಾಂವ್, ಗಿರೇಸ್ತ್‌ಕಾಯ್, ಮತ್ಸರ್, ರಾಗ್, ಹಟ್ - ಹಾಂಚೆಮುಖಾರ್ ತೊ ತಿಂ ಸೊಧ್ನಾಂ ಸುರು ಕರ್‍ತಾ ತಶೆಂ ರಾವಯ್ತಾ. ರಾವಯ್ತಾ ಮ್ಹಣ್ಚ್ಯಾಕಯ್ ತಾಕಾ ತಿ ವಿಸರ್ ಪಡ್ತಾ. ತಾಚೊ ಚಡಿತ್ ವೇಳ್ ಮೊತಿಯಾಂ, ವರ್‍ಹಾಂ ಜೊಡ್ಚ್ಯಾಂತಚ್ ಕಾಬಾರ್ ಜಾತಾ.
ತಾಕಾ ತಡಿವಯ್ಲೆಂ ದಾರ್ ಆಪ್ಣಾಕ್ ಉಗ್ತೆಂ ಜಾಲಾಂ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾಚಿ ಖಬರ್ ಆಸನಾ. ತಾಂತುಂ ಪ್ರವೇಶ್ ಕರ್‍ಚ್ಯಾಕಯ್ ತಾಕಾ ವೇಳ್ ಆಸನಾ.
ಸ್ಟೀವನ್ ಕ್ವಾಡ್ರಸಾನ್ ಸುಂದರ್ ಕವಿತಾ ಲಿಖ್ಲ್ಯಾ. ಹಿ ಕವಿತಾ ವೆವೆಗ್ಳೆ ನದ್ರೆಂನಿ ಸಯ್ತ್ ಪಳೆಂವ್ಕ್ ಜಾತಾ. ಹಾಂವ್ ತುಮ್ಚ್ಯಾ ತುಮ್ಚ್ಯಾ ಅನ್ಭೋಗಾಚೆರ್ ಹೊಂದೊನ್ ಹಾಚೊ ಸ್ವಾದ್ ಚಾಕುಂಕ್ ಸೊಡ್ತಾಂ
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ತ್ಯೆ ಪಲ್ತಡಿಚೆಂ ಸೊಧುನ್ ಸೊಧುನ್
ಹ್ಯೆ ಜಿಂದಗಿಚ್ಯಾ ತ್ಯೆ ಪಲ್ತಡಿಚೆಂ
ಸೊಧುನ್ ಸೊಧುನ್
ಹಾಂಗಾ ಹಾಂವ್
ತನ್ ತನಾತನಾ ತಾನೆವ್ನ್
ಹಾಂವ್ ಹಾಂಗಾಚ್ ಉಬೊ ಉರುನ್
ಚಿಂತ್ತಾಂ ಚಿಂತ್ತಾನಾ
ಪಲ್ತಡಿಚಿಂ ಸೊಧ್ನಾಂ ಗೆಲಿಂ ಉಬುನ್
ಎಕ್ಲ್ಯಾಕಚ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಹಾಂಗಾ ಸೊಡುನ್
ಉಬ್ತಾಂ ಉಬ್ತಾನಾ ಉಟ್ಲಲಿಂ ಲ್ಹಾರಾಂ
ಸೊಧ್ತಾಂ ವರ್‍ಹಾಂ ವರ್‍ಹಾಂ
ದೊಳ್ಯಾಂಕ್ ದಿಸ್ಲಿಂನಾಂತ್
ಹ್ಯೆ ತಡಿಂತ್ಲಿಂ ದಾರಾಂ
ತುಟುನ್ ಸಗ್ಳ್ಯಾ ಕಾಳಾಚೆಂ ನಾತೆಂ
ಮತಿ ಪಡ್ದ್ಯಾಕ್ ಬಾಂಧುನ್ ಭಾತೆಂ
ಆತಾಂ ರಿತೆಂ ರಿತೆಂ
ರಾಕ್ತಾಂ ಕೆನ್ನಾಂ ಉದೆತ್ ನವೆಂ ಫಾಂತೆಂ
-ಸ್ಟೀವನ್ ಕ್ವಾಡ್ರಸ್, ಪೆರ್ಮುದೆ.
संपादकीय:
जिंदगीचे पल्तडचें पळेवंक आशेंवचो मनीस
म्हाका दिसता एके पिरायेक पावताना, जिविताच्या अर्थाविशीं मनीस सोधनां सुरू करता. जिंदगीचे पल्तडचें तो पळेवंक, आपडूंक आशेता. पूण कितें जाता म्हळ्यार दुडू, नांव, गिरेस्तकाय, मत्सर, राग, हट - हांचेमुखार तो तीं सोधनां सुरू करता तशें रावयता. रावयता म्हणच्याकय ताका ती विसर पडता. ताचो चडीत वेळ मोतियां, वरहां जोडच्यांतच काबार जाता.
ताका तडिवयलें दार आपणाक उगतें जालां म्हळ्ळ्याची खबर आसना. तांतूं प्रवेश करच्याकय ताका वेळ आसना.
स्टीवन क्वाड्रसान सुंदर कविता लिखल्या. ही कविता वेवेगळे नदरेंनी सयत पळेवंक जाता. हांव तुमच्या तुमच्या अनभोगाचेर होंदोन हाचो स्वाद चाकूंक सोडतां
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
त्ये पलतडिचें सोधून सोधून
ह्ये जिंदगिच्या त्ये पलतडिचें
सोधून सोधून
हांगा हांव
तन तनातना तानेवन
हांव हांगाच उबो उरून
चिंततां चिंतताना
पलतडिचीं सोधनां गेलीं उबून
एकल्याकच म्हाका हांगा सोडून
उबतां उबताना उटललीं ल्हारां
सोधतां वरहां वरहां
दोळ्यांक दिसलिंनांत
ह्ये तडिंतलीं दारां
तुटून सगळ्या काळाचें नातें
मती पडद्याक बांधून भातें
आतां रितें रितें
राकतां केन्नां उदेत नवें फांतें
-स्टीवन क्वाड्रस, पेरमुदे.