ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಗಲ್ಫಾಕ್ ವೆಚ್ಯಾ ಆದ್ಲೆ ರಾತಿಚೊ ಉಜೊ
ಕಿತ್ಲೆಶೆ ದಾದ್ಲೆ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕುಟ್ಮಾಚೆಂ ಪೊಟ್, ಭುಕೆಚೊ ವಾಗ್ ಗ್ರಾಸುನ್ ಖಾತಾನಾ, ತಾಚೆ ದಾವ್ಲೆಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಮುಕ್ತಿ ಜೊಡುಂಕ್ ಗಲ್ಫಾಕ್ ವೆತಾತ್. ಭುಕೆಚೊ ವಾಗ್ ಪಳ್ತಾ ವ್ಹಯ್, ಪುಣ್ ವೆಗ್ಳಾಚಾರಾಚೆಂ ದೂಖ್ ಸೊಸುಂಕ್ ತ್ರಾಣ್ ಉಣೆಂ ಜಾತಾ. ದೊಳೆ ಪೊಂವುನ್ ಪೊಂವುನ್ ಪುರ್ವೊನ್ ವೆತಾತ್.
ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ಲೊ ದಾದ್ಲೊ ವರ್ಸಾಕ್ ಏಕ್ ಪಾವ್ಟಿಂ ಗಾಂವಾಕ್ ಯೆತಾ. ತಶೆಂ ಆಯ್ಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಪಾಟಿಂ ವಚುಂಕ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಎಕೆ ರಾತಿಚಿ ಗಜಾಲ್ ಬೋವ್ ಸುಂದರ್ ರಿತಿನ್ ತಾಣೆ ಹಾಂಗಾಸರ್ ದಿಲ್ಯಾ. ಕೊಣಾಯ್ಚೆಂ ಕಾಳೀಜ್ ಕಡ್ತಾ ಹೆಂ ವಾಚ್ತಾನಾ. ದೊಗಾಂಯ್ಚಿಂ ಉಶಿಂ ಕಾಳ್ಜಾಥಾವ್ನ್ ವ್ಹಾಳುನ್ ಆಸ್ಚೆ ಆಕ್ಲಾಸ್ ಚಿಂವುನ್ ಆಸಾತ್! ಕಸಲೆ ವಿಳಾಪ್ ಹೆ!
ಪಿ.ಜೆ. ಕರುಗಳ್ನಡೆನ್ ಬೋವ್ ಆಪುರ್ಬಾಯೆಚಿ ಕವಿತಾ ಹಾಂಗಾ ದಿಲ್ಯಾ. ಆನಿಕಯ್ ಬರಿ ಕರ್ಯೆತ್ ಆಸಲ್ಲಿ ಕೊಣ್ಣಾ. ಪುಣ್ ತೆಂ ಭೊಗಪ್ ಮ್ಹಜೆಂ. ಹಿಂ ಚಿಂತ್ನಾಂ ಆನಿ ಸಂದರ್ಭ್ ಕರುಗಳ್ನಡೆಚೆ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ತಿ ರಾತ್
ತೆ ರಾತಿಂ ದೊಳೆ ಭೆಟ್ಲೆ ತರಯ್
ವೋಂಟ್ ಸುಟ್ಲೆನಾಂತ್
ದೀಷ್ಟ್ ಮೊನ್ಯಾನಿಂಚ್ ಉಲಯ್ಲಿ
ಮೌನಾಂತ್ ವ್ಹಾಳಲ್ಲಿಂ ಉತ್ರಾಂ
ಕಾಳ್ಜಾಕ್ ತೊಪ್ಲಿಂ ತೆನ್ನಾಂ
ಥೆಂಬ್ಯಾ ರುಪಾರ್ ದೊಳ್ಯಾಂ
ಖಾಂಚಿಂನಿ ಉದೆವ್ನ್ ಆಯ್ಲಿಂ.
ತ್ಯಾಯಿ ನಿಶಬ್ದಾಂತೀ ಎಕ್ಸುರಿ ಘುಗ್
ಉಲೊ ದಿತಾ ಸಾಂಗಾತ್ಯಾಕ್
ಪೆಟೊ ಏಕ್ ಭಾಂಗ್ ದಿತಾ
ಮೊಳ್ಬಾಕ್ ತಕ್ಲಿ ಲಾವ್ನ್ ಪುಣ್
ಆಮಿ ಎಕೆಚ್ ಖಾಟ್ಯೆರ್
ಎಕೆಚ್ ವೊಲಿ ಭಿತರ್
ಎಕಾಮೆಕಾಚೆ ವೆಂಗೆಂತ್
ನೀಳ್ ಸ್ವಾಸಾ ಶಿವಾಯ್
ದುಸ್ರೆಂ ಕಿತೆಂಚ್ ನಾ
ತರಯ್ ಆಮ್ಚಿಂ ಉಶಿಂ ಮಾತ್ರ್
ಕಾಳ್ಜಾಂಥಾವ್ನ್ ವ್ಹಾಳುನ್ ಯೆಂವ್ಚೆ
ಆಕ್ಲಾಸ್ ಚಿಂವುನಚ್ ಆಸಾತ್
ಸಕಾಳಿಂಚೊ ಸುರ್ಯೊ ಮಂದ್ ಜಾಲಾ
ಧರ್ತಿ ಸಗ್ಳಿ ಉದಾಸ್ ಬಸ್ಲ್ಯಾ
ಭಾಗಿಂತ್ಲಿಂ ಫುಲಾಂ ಬಾವ್ಲ್ಯಾಂತ್
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂಕ್ ಮಾತ್ರ್
ಸೂಟ್ಕೇಸ್ ಏಕ್ ಉಗ್ತಿ ಪಡ್ಲ್ಯಾ
ತಾಚೆ ಭೊಂವಾರಿಂ ಪೊಟ್ಲ್ಯೊ ಜಮ್ಲ್ಯಾತ್
ಎಕೆಕಚ್ ಪೊಟ್ಲಿ ಬ್ಯಾಗಾಂತ್ ದೆಂವ್ಲ್ಯಾ
ತಾಚೆಂ ಎಕೆಕಚ್ ದೂಖ್ ತಾಂತುನ್ ಜಿರ್ಲಾಂ
ಮ್ಹಜೆ ಪಯ್ಣಾಚೆ ವಾಟೆರ್ ರಾವ್ಲಾಂ
ಗಲ್ಫಾಕ್ ಯೇವ್ನ್ ಪಾವ್ಲಾಂ
ತೆಂ ದೂಖ್ ದೊಳ್ಯಾಂ ಇಡ್ಯಾಂನಿಚ್ ಜಿರ್ಲಾಂ
ಸಗ್ಳಿಂ ಮರ್ತಾತ್ ಜಿಣ್ಯೆಂತ್ ಏಕಚ್ ಪಾವ್ಟಿಂ
ಹಾಂವ್ ಮರ್ತಾಂ ವರ್ಸಾಕ್ ಏಕ್ ಪಾವ್ಟಿಂ.
- ಪಿ.ಜೆ.ಕರುಗಳ್ನೆಡೆ, ಬಾರ್ಕುರ್.
संपादकीय:
गल्फाक वेच्या आदले रातीचो उजो
कितलेशे दादले आपल्या कुटमाचें पोट, भुकेचो वाग ग्रासून खाताना, ताचे दावलेंतल्यान मुक्ती जोडूंक गल्फाक वेतात. भुकेचो वाग पळता व्हय. पुण वेगळाचाराचें दूख सोसूंक त्राण उणें जाता. दोळे पोंवून पोंवून पुरवोन वेतात.
हे कवितेंतलो दादलो वरसाक एक पावटीं गांवाक येता. तशें आयल्या उपरांत पाटीं वचूंक आसच्या एके रातीची गजाल बोव् सुंदर रितीन ताणे हांगासर् दिल्या. कोणायचें काळीज कडता हें वाचताना. दोगांयचीं उशीं काळजा थावन व्हाळून आसचे आकलास चिंवून आसात! कसले विळाप हे!
पि. जे. करुगळनडेन बोव आपुर्पायेची कविता हांगा दिल्या. आनिकय बरी करयेत आसल्ली कोण्णा. पुण हें भोगप म्हजें. ताचें बरें मागप्याचें. पुण हांगाचीं चिंतनां आनी संदर्भ् करुगळनडेचे.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
ती रात
ते रातीं दोळे भेटले तरय
वोंट सुटलेनांत
दीष्ट मोन्यानींच उलयली
मौनांत व्हाळल्लीं उतरां
काळजाक तोपलीं तेन्नां
थेंब्या रुपार दोळ्यां
खांचींनी उदेवन आयलीं
त्यायी निशब्दांती एकसुरी घुग
उलो दिता सांगात्याक
पेटो एक् भांग दिता
मोळबाक तकली लावन पुण
आमी एकेच खाट्येर
एकेच वोली भितर
एकामेकाचे वेंगेंत
नीळ स्वासा शिवाय
दुसरें कितेंच ना
तरय आमचीं उशीं मात्र
काळजां थावन व्हाळून येंवचे
आकलास चिंवूनच आसात
सकाळींचो सुर्यो मंद जाला
धरती सगळी उदास बसल्या
भागींतलीं फुलां बावल्यांत
म्हज्या दोळ्यांक मात्र
सूतकेस एक उगती पडल्या
ताचे भोंवारीं पोतल्यो जमल्यात
एकेकच पोटली बॅगांत देंवल्या
ताचें एकेकच दूख तांतून जिरलां
म्हजे पयणाचे वाटेर रावलां
गल्फाक येवन पावलां
तें दूख दोळ्यां इड्यांनींच जिरलां
सगळीं मरतात जिण्येंत एकच पावटीं
हांव मरतां वरसाक एक पावटीं
- पी. जे. करुगळनडे, बारकूर