ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಸಮಾಜಾನ್ ಸ್ವೀಕಾರ್ ಕೆಲ್ಲೆಂ ರೇಪ್ ಕಲ್ಚರ್
ಸ್ತ್ರೀಯೆಚೆರ್ ಜಾಂವ್ಚ್ಯಾ ಅತ್ತ್ಯಾಚಾರಾಚ್ಯೊ ಖಬ್ರೊ ದಿಸಾನ್ ದೀಸ್ ಚಡ್ ಆನಿ ಚಡ್ ವಾಚುಂಕ್ ಮೆಳ್ತಾನಾ, ಆಯ್ಚಿ ಲೊಕಾಚಿ ಮನೋಸ್ಥಿತಿ ಪಳೆತಾನಾ, ಭೃಷ್ಟಾಚಾರಾಕ್ ಸಮಾಜಾನ್ ಮಾನುನ್ ಘೆತಲ್ಲ್ಯಾಪರಿಂ, ಹ್ಯಾ ಅತ್ತ್ಯಾಚಾರಾಕಯ್ “ಸದಾಂಚಿ ಸ್ಥಿತಿ, ಕಾಂಯ್ ಕರುಂಕ್ ಜಾಯ್ನಾ” ಮ್ಹಣ್ ಹಾತ್ ಉದಾರೆ ಕರ್ನ್ ಸ್ವೀಕಾರ್ ಕೆಲ್ಲ್ಯಾಪರಿಂ ಭೊಗ್ತಾ. ತಶೆಂ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾನ್ ದೊಳ್ಯಾಂ ಮುಖಾರ್ ಸ್ತ್ರೀಯೆಚೆರ್ ಅಕ್ರಮ್ ಘಡ್ತಾನಾಂಯ್ “ಆಮ್ಕಾಂ ಕಿತ್ಯಾಕ್?” ಮ್ಹಣ್ ಪಯ್ಸ್ ಥಾವ್ನ್ ಪಳೇತ್ ರಾಂವ್ಚೆಂ ವಾ ಗುಪಿತ್ ಕಾಡಲ್ಲ್ಯಾ ವಿಡಿಯೊಂನಿ ಮಜಾ ಜೊಡ್ಚೆಂ ಮಹಾಪಾತಕ್ ಮ್ಹಣ್ ಕೊಣೀ ಸಾಂಗನಾ! ಅಸರಾಮ್ ಬಾಪು ತಸಲ್ಯಾಂನಿ ಅತ್ತ್ಯಾಚಾರಾಕ್ ಬಲಿ ಜಾಲ್ಲೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆವಯ್ರಚ್ ಬೋಟ್ ಜೊಕುನ್ ಹಿ ಅಕ್ರಮ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಜಿವಿ ದವರುಂಕ್ ಪ್ರಯತ್ನ್ ಕರ್ತಾನಾ, ಆಮ್ಚೊ ಕವಿ ವಿಲ್ಸನಾನ್ ಉಚಾಂಬಳ್ ಜಾವ್ನ್ ಅಸಲ್ಯಾ ಅನ್ನಾಡ್ಯಾ ಬಾಪುಂಕ್ ನಾಗ್ಡೆಂ ಕರ್ಚಿ ಏಕ್ ಬಳ್ವಂತ್ ಕವಿತಾ ಬರಯಿಲ್ಲಿ ಅಸಾ. “ಧರ್ ಗಾ ಥಾನಾ ಮ್ಹಜಿಂ” ಕವಿತಾ ಕೇರಳಾಚ್ಯಾ ತಿರುವನಂತಪುರಮ್ ಗಾಂವಾಂತ್ ಕಾಂಯ್ ದೊನ್ಶಿಂ ವರ್ಸಾಂ ಆದಿಂ ಘಡಲ್ಲೆಂ ಏಕ್ ಘಡಿತ್ ವಾಚುನ್ ರಗತ್ ಖತ್ಕತ್ತಾನಾ ವಿಲ್ಸನಾನ್ ಬರಯಿಲ್ಲಿ. ಹೆಂ ಘಡಿತ್ ವಿಲ್ಸನಾಚ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂನಿಚ್ ಸಾಂಗ್ಚೆಂ ತರ್ ಅಶೆಂ ಅಸಾ:
‘ತ್ಯಾ ಕಾಳಾರ್ ಕೇರಳಾಂತ್ ದುಬ್ಳ್ಯಾ ಲೊಕಾನ್ ವಿಚಿತ್ರ್ ಥರಾಚೊ ತಿರ್ವೊ ಬಾಂಧಿಜಾಯ್ ಆಸಲ್ಲೊ. ಅಸಲ್ಯಾ ತಿರ್ವ್ಯಾ ಪಯ್ಕಿ ಏಕ್ -’ಮುಲಕ್ಕರಮ್’. ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಥಾನಾಂಚೊ ತಿರ್ವೊ! ಥಾನಾಂಚ್ಯಾ ಗಾತ್ರಾಚೆರ್ ಹೊಂದ್ವೊನ್ ದುಬ್ಳ್ಯಾ ದಲಿತ್ ಬಾಯ್ಲಾಂನಿ ತಿರ್ವೊ ಬಾಂದ್ಚೊ. ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್ ತಾಂಣಿ ಸಾರ್ವಜಣಿಕ್ ಜಾಗ್ಯಾರ್ ಥಾನಾಂ ಉಗ್ತಿಂಚ್ ಸೊಡಿಜೆ ಆಸಲ್ಲಿಂ. ಹಾಚೆನಿಮ್ತಿಂ ಹಯ್ರಾಣ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯೆ ಎಕ್ಯೆ ಬಾಯ್ಲೆನ್ ಹೊ ತಿರ್ವೊ ಬಾಂದುಂಕ್ ನೆಗಾರ್ಲೊ. ’ಏಳವ’ ಸಮುದಾಯಾಂತ್ಲ್ಯಾ ತ್ಯೆ ಬಾಯ್ಲೆಚೆಂ ನಾಂವ್ -ನಂಗೆಲಿ. ಬಲಾತ್ಕಾರಾನ್ ಸುಂಕ್ ವಸೂಲ್ ಕರುಂಕ್ ತಿಚ್ಯಾ ಘರಾಭಿತರ್ ರಿಗಲ್ಲ್ಯಾ ಸುಂಕಾಧಿಕಾರಿಂ ಮುಕಾರಚ್ ತಿಣೆಂ ಆಪ್ಲಿಂ ದೊನೀ ಥಾನಾಂ ಕಾತರ್ನ್ ತಾಂಚೆಮುಕಿಂ ದವರ್ಲಿಂ. ಹೆಂ ಪಳೆವ್ನ್ ಭೊಲ್ಚೆಲ್ಲೆ ಅಧಿಕಾರಿ ಗಾಂವ್ ಸೊಡ್ನ್ ಧಾಂವ್ಲೆ. ಬಿರ್ಮತ್ ಬಾಯ್ಲ್ ರಗ್ತಾಸ್ತ್ರಾವಾನ್ ಸರ್ಲಿ. ಖಬರ್ ಆಯ್ಕುನ್ ಗಾಂವಾಕ್ ಪಾವಲ್ಲ್ಯಾ ತಿಚ್ಯಾ ಪತಿನ್ ತಿಚ್ಯಾಚ್ ಜಳ್ತೆ ಸಾರಿಯೆಉಜ್ಯಾಕ್ ಉಡುನ್ ಆಪ್ಲೊ ಪ್ರಾಣ್ ಸೊಡ್ಲೊ. ಖಬ್ರೆಚಿ ಊಬ್ ಖಿಣಾನ್ ಪಾಚಾರ್ನ್ ಏಕ್ ಕ್ರಾಂತಿಚ್ ಜಾಲಿ. ಉಪ್ರಾಂತ್ ರಾಯಾನ್ ’ಮುಲಕ್ಕರಮ್’ ರದ್ದ್ ಕೆಲೆಂ. ತ್ಯಾ ದಿಸಾಥಾವ್ನ್ ತ್ಯಾ ಗಾಂವಾಕ್ ’ಮುಲಚಿಪರಂಬು’ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ನಾಂವ್ ಪಡ್ಲಾಂ. ಮುಲಚಿಪರಂಬು ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಥಾನಾಂ ಆಸಲ್ಲೆ ಬಾಯ್ಲೆಚೊ ಗಾಂವ್ ವಾ ಧಯ್ರಾದಿಕ್ ಹರ್ದೆಂ ಆಸಲ್ಲೆ ಬಾಯ್ಲೆಚೊ ಗಾಂವ್-ಅಶೆಂ ಅರ್ಥ್ ಕರುಂಯೆತಾ’.
ಕವಿಚೆಂ ರಗತ್ ತಿತ್ಲೆಂಯ್ ಖತ್ಕತುಂಕ್ ಹೆಂ ದೊನ್ಶಿ ವರ್ಸಾಂ ಆದ್ಲೆಂ ಘಡಿತ್ ಕಾರಣ್ಗಿ ವಾ ಆಯ್ಚ್ಯಾ ಸಮಾಜಾನ್ ಸ್ವೀಕಾರ್ ಕೆಲ್ಲೆಂ, ಪುಣ್ ಸಮಾಜಾಚೆ ಭಲಾಯ್ಕೆಕ್ ಮಾರೆಕಾರ್ ಜಾವ್ನ್ ಆಸ್ಚೆಂ “ರೇಪ್ ಕಲ್ಚರ್”?
-ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಎಲ್. ಡಿಕುನ್ಹಾ
ಕವಿತಾ:
ಧರಾ-ಗಾ ಥಾನಾಂ ಮ್ಹಜಿಂ!
ಧರಾ-ಗಾ ಥಾನಾಂ ಮ್ಹಜಿಂ...
ತುಮ್ಚಿ ದೀಶ್ಟ್
ಭಶ್ಟ್ ಜಾಯ್ನಾ ತರ್
ದೊಳೆ ಭರುನ್ ಪಳೆಯಾ
ಆಪುಡಾ.. ಪೊಶೆಯಾ..
ಜಾಯ್ ತಶೆಂ ಮುರ್ಡಿಯಾ!
ಬೊಟಾಂಕ್ ರಗತ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ ತರ್
ಮ್ಹಜ್ಯಾಚ್ ಪಾಟಿಚ್ಯಾ
ಸುಕ್ಯಾ ಚಾಮ್ಡ್ಯಾಕ್ ಪುಸಾ!
ಕಾಂಟಾಳ್ಚೆನಾಂತ್ ತುಮಿ, ತೆಂ ಮ್ಹಜ್ಯಾ
ಹರ್ದ್ಯಾವಯ್ಲೆಂ ರಗತ್
ತುಮಿ ಕಾಂಟಾಳ್ಚೆಂ
ಪೆಂಕ್ಡಾ ಸಕಯ್ಲ್ಯಾಕ್ ಮಾತ್ರ್!
ಧರಾ-ಗಾ ಥಾನಾಂ ಮ್ಹಜಿಂ...
ಲುಂವುನ್ ಕಾಡ್ಲ್ಯಾಂತ್ ತುಮ್ಚೆಖಾತಿರ್!
ಹರ್ದ್ಯಾರ್ ನಾಂತ್ ಆತಾಂ
ಥಂಯ್, ಜಿವೆ ಘಾಯ್
ಆನಿ ಬೊರಿಯಾಂಚಿ ವೋಂಯ್!
ಉತ್ರುನ್ ವಚುನ್ ಕಾಳಿಜ್ ಜಿಕುಂಕ್
ತುಮ್ಚ್ಯಾನ್ ಸಾಧ್ಯ್ ನಾ
ತುಮ್ಚ್ಯಾ ಚಕ್ರವರ್ತಿಕ್,
ತಾಚ್ಯಾ ಸಯ್ನಾಕ್ಯೀ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ನಾ!
-ವಿಲ್ಸನ್, ಕಟೀಲ್
संपादकीय:
समाजान स्वीकार केल्लें रेप कल्चर
स्त्रीयेचेर जांवच्या अत्चाराच्यो खबरो दिसान दीस चड आनी चड वाचुंक मेळताना, आयची लोकाची मनोस्थिती पळेताना, भृष्टाचाराक समाजान मानून घेतल्ल्यापरीं, ह्या अत्त्याचाराकय “सदांची स्थिती, कांय करुंक जायना” म्हण हात उदारे करन स्वीकार केल्ल्यापरीं भोगता. तशें जाल्ल्यान दोळ्यां मुखार स्त्रीयेचेर अक्रम घडतानांय “आमकां कित्याक?” म्हण पयस थावन पळेत रांवचें वा गुपीत काडल्ल्या विडियोंनी मजा जोडचें महापातक म्हण कोणी सांगना! असराम बापू तसल्यांनी अत्त्याचाराक बली जाल्ले स्त्रीयेवयरच बोट जोकून ही अक्रम संस्कृती जिवी दवरुंक प्रयत्न करताना, आमचो कवी विल्सनान उचांबळ जावन असल्या अन्नाड्या बापुंक नागडें करची एक बळवंत कविता बरयिल्ली आसा. “धर गा थाना म्हजीं” कविता केरळाच्या तिरुवनंतपुरम गांवांत कांय दोनशीं वर्सां आदीं घडल्लें एक घडीत वाचून रगत खतकत्ताना विल्सनान बरयिल्ली. हें घडीत विल्सनाच्या उत्रांनीच सांगचें तर अशें असा:
‘त्या काळार केरळांत दुबळ्या लोकान विचित्र थराचो तिर्वो बांधिजाय आसल्लो. असल्या तिर्व्या पयकी एक -’मुलक्करम’. म्हळ्यार थानांचो तिर्वो! थानांच्या गात्राचेर होंद्वोन दुबळ्या दलीत बायलांनी तिर्वो बांदचो. मात्र न्हय तांणी सार्वजणीक जाग्यार थानां उगतींच सोडिजे आसल्लीं. हाचेनिमतीं हयराण जाल्ल्ये एक्ये बायलेन हो तिर्वो बांदुंक नेगारलो. ’एळव’ समुदायांतल्या त्ये बायलेचें नांव -नंगेली. बलात्कारान सुंक वसूल करुंक तिच्या घराभितर रिगल्ल्या सुंकाधिकारीं मुकारच तिणें आपलीं दोनी थानां कातर्न तांचेमुकीं दवरलीं. हें पळेवन भोल्चेल्ले अधिकारी गांव सोडन धांवले. बिर्मत बायल रगतास्त्रावान सरली. खबर आयकून गांवाक पावल्ल्या तिच्या पतीन तिच्याच जळते सारियेउज्याक उडून आपलो प्राण सोडलो. खबरेची ऊब खिणान पाचार्न एक क्रांतीच जाली. उपरांत रायान ’मुलक्करम’ रद्द केलें. त्या दिसाथावन त्या गांवाक ’मुलचिपरंबू’ म्हळ्ळें नांव पडलां. मुलचिपरंबू म्हळ्यार थानां आसल्ले बायलेचो गांव वा धयरादीक हर्दें आसल्ले बायलेचो गांव-अशें अर्थ करुंयेता’.
कविचें रगत तितलेंय खत्कतुंक हें दोनशी वर्सां आदलें घडीत कारणगी वा आयच्या समाजान स्वीकार केल्लें, पूण समाजाचे भलायकेक मारेकार जावन आसचें “रेप कल्चर”?
-आंडऱ्यू एल. डिकुन्हा
कविता:
धरा-गा थानां म्हजीं!
धरा-गा थानां म्हजीं...
तुमची दीश्ट
भश्ट जायना तर
दोळे भरून पळेया
आपुडा.. पोशेया..
जाय तशें मुर्डिया!
बोटांक रगत लागलें तर
म्हज्याच पाटिच्या
सुक्या चामड्याक पुसा!
कांटाळचेनांत तुमी, तें म्हज्या
हर्द्यावयलें रगत
तुमी कांटाळचें
पेंकडा सकयल्याक मात्र!
धरा-गा थानां म्हजीं...
लुंवून काडल्यांत तुमचेखातीर!
हर्द्यार नांत आतां
थंय, जिवे घाय
आनी बोरियांची वोंय!
उत्रून वचून काळीज जिकुंक
तुमच्यान साध्य ना
तुमच्या चक्रवर्तीक,
ताच्या सयनाकयी जांवचें ना!
-विल्सन, कटील