ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಕೊಡು ಕಸಾಯ್ ಗೋಡ್ ಜಾತಾನಾ ಕವಿತಾ ವ್ಹಾಳ್ತಾ!
ಆವಯ್ಚೆ ವ್ಹಡ್ವಿಕಾಯೆವಿಶಿಂ ಕವಿತಾಂ ಸರಾಗ್ ವಾಚುಂಕ್ ಮೆಳ್ತಾತ್. ಪುಣ್ ಏಕ್ ನವೊಚ್ ಕವಿ ಆವಯ್ಚೊ ಮೋಗ್ ಆನಿ ಮಯ್ಪಾಸ್ ವೆಗ್ಳಿಚ್ ಪ್ರತಿಮಾ ವಾಪರ್‍ನ್ ವರ್ಣಿತಾನಾ ಸಂತೊಸ್ ಭೊಗ್ತಾ. ಮುಲ್ಕಿಚೊ ಸ್ಟೀಫನ್ ಡಿ ಸಿಲ್ವಾ ದುಬಾಯಾಂತ್ ವಸ್ತಿ ಕರ್‍ನ್ ಆಸಾ. ಉಜ್ವಾಡ್, ವಾರೆಂ, ಉದಕ್ - ಕೆದೊಳ್ ಮ್ಹಣಾಸರ್ ಕಸಲಿಚ್ ಆಡ್ಕಳ್ ನಾಸ್ತಾನಾ ಲಾಬ್ತಾ, ತೆದೊಳ್ ಮ್ಹಣಾಸರ್ ಮನ್ಶಾಕ್ ಚಡ್ ಫಿಕಿರ್ ಆಸನಾ ವಾ ತಾಂಚ್ಯೆ ವ್ಹಡ್ವಿಕಾಯೆವಿಶಿಂ ಭೊಗ್ಣಾಂ ಉಬ್ಜಾನಾಂತ್. ಪುಣ್ ಕೆದ್ನಾಂ ಉಜ್ವಾಡ್ ಮೊಡಾಂನಿ ಲಿಪ್ತಾ, ರುಕಾಚಿ ಏಕ್ ಖೊಲೀಯ್ ಹಾಲನಾ ಆನಿ ಬಾಂಯ್ ಸುಕ್ತಾ, ತೆದ್ನಾಂ ಫಿಕಿರ್ ನಾತಲ್ಲ್ಯಾಂಕ್ ಫರಕ್ ಕಳ್ತಾ. ಆವಯ್ಚೊ ಮಯ್ಪಾಸಯ್ ತಸೋಚ್. ಕೆದ್ನಾ ಪೂತ್/ಧುವ್ ಪಯ್ಸ್ ಪಾವ್ತಾತ್, ತೆದ್ನಾಂ ಆವಯ್ಚ್ಯಾ ಮಯ್ಪಾಸಾಚ್ಯೊ ಚಿಲ್ಲರ್ ಮ್ಹಣ್ ಚಿಂತಲ್ಲ್ಯೊ ಘಡಿಯೊ ವ್ಹರ್‍ತ್ಯೊ ಜಾವ್ನ್ ಕಾಳ್ಜಾ ಮನಾಕ್ ತೊವಯ್ತಾತ್. ಅಶೆಂ ಕವಿಕ್ ತೆದ್ನಾಂ ಕೊಡು ಲಾಗಲ್ಲೊ ಕಸಾಯ್ ಆಜ್ ಆವಯ್ಚೊ ಮೋಗ್ ಆನಿ ತ್ಯಾಗ್ ನಿಯಾಳ್ತಾನಾ ಗೋಡ್ ಲಾಗ್ತಾ.
ಸ್ಟೀಫನಾನ್ ಬರೆಂ ಪ್ರಯತ್ನ್ ಕೆಲಾಂ. ಪ್ರಾಸ್ ಘಾಲ್ನ್ ಎಕ್ಯೆ ಸಂಗ್ತಿವಿಶಿಂ ವಿವರಣ್ ದಿಂವ್ಚ್ಯೊ ಭೊಗ್ಣಾಂ ನಾತಲ್ಲ್ಯೊ ಪಂಗ್ತಿ ಕವಿತಾ ಜಾಯ್ನಾಂತ್. ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಪ್ರಾಸ್ ಆಸಾತ್ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್ ಭೊಗ್ಣಾಂಯ್ ಆಸಾತ್. ಕವಿತೆಚಿಂ ಗರ್ಜೆಚಿಂ ಲಕ್ಷಣಾಂ ಸ್ವಶ್ಟ್ ದಿಸ್ತಾತ್. “ಕಿಟಾಳ್ ಪುರಸ್ಕಾರ್” ಸಂಭ್ರಮಾವೆಳಿಂ ಡೊ. ಜಿ.ಜಿ. ಲಕ್ಷ್ಮಣ್ ಪ್ರಭುನ್ ಸಾಂಗಲ್ಲಿಂ ಉತ್ರಾಂ ಹಾಂಗಾ ಉಲ್ಲೇಖ್ ಕರ್‍ಯೆತಾತ್ - “ಸಾಹಿತಿಕ್ ವ್ಯಾಕರಣಾವರ್ನಿಂ ಅಂತಸ್ಕರಣ್ ಗರ್ಜೆಚೆಂ”. ಹಿ ಕವಿತಾ ಸಾದಿ ಆಸಾ ತರೀ ವಾಚ್ಪ್ಯಾಕ್ ಆಪ್ಲೆ ಆವಯ್ಚ್ಯಾ ಮಯ್ಪಾಸಾಚೊ ಉಗ್ಡಾಸ್ ಹಾಡಿನಾಸ್ತಾಂ ರಾವನಾ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್ ಆವಯ್ ಲಾಗಿಂ ಆಸ್ತಾನಾಂಚ್ ತಿಚ್ಯಾ ಮಯ್ಪಾಸಾಚ್ಯೆ ಗೊಡ್ಸಾಣೆಚೊ ಅನ್ಭೋಗ್ ಕರ್‍ಚಿ ಗರ್ಜ್ ಆಸಾ ಮ್ಹಳ್ಳೊ ಸಂದೇಶ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಕವಿನ್ ಲಿಪೊವ್ನ್ ದವರ್‍ಲಾ ತೆಂ ಕಳ್ತಾ. ಸ್ಟೀಫನಾಕ್ ಕವಿತೆಚ್ಯಾ ನಂದನಾವನಾಕ್ ಸ್ವಾಗತ್!
-ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಎಲ್. ಡಿಕುನ್ಹಾ
ಕವಿತಾ:
ಗೋಡ್ ಕಸಾಯ್...?
”ಊಟ್‌ರೆ ಪುತಾ, ಊಟ್”
ಮ್ಹಣುನ್
ಮೊಗಾನ್ ಉಟಯ್ತಾಲಿ ಮಾಂಯ್
ಹಿಚಿ ಕಿತೆಂ ಸಕಾಳಿಂಚ್ ಕರಂದಾಯ್
ಮ್ಹಣುನ್ ಹಾಂವ್ ನಿದ್ತಾಲೊಂ ಥಂಯ್
“ಪಿಯೆರೆ ಪುತಾ, ಹೊ ಕಸಾಯ್”
ಮ್ಹಣುನ್ ಸಾಂಗ್ಚಿ ತಿಚಿ ಸವಯ್
ಸಾಂಗ್ತಾಲಿ ಪರಾತ್ತುನ್...,
“ಪಿಯೆಲ್ಯಾರ್ ಧಾಂವ್ತಾರೆ ಪೊಟಾಂತ್ಲಿ
ಕಿಡಿ ಆನಿ ವಾಯ್”
ಹಾಂವ್ ಆಜ್ ಗಲ್ಫಾಕ್ ಪಾವ್ಲಾಂ ಮಾಂಯ್
ಉಗ್ಡಾಸ್ ಯೆತಾ ಮ್ಹಾಕಾ ತುಜೊ ಸದಾಂಯ್
ಪಿಯೆತಾನಾ ಹಾಂಗಾ ಮಲ್ಬಾರಿ ಕಣೊ ಚಾಯ್.,
ತುವೆಂ ದಿಲ್ಲೊ ತೊ ಕೊಡು ಕಸಾಯ್,
ಆಜ್ ಉಗ್ದಾಸ್ ತಾಚೊ ಆನಿಕಯ್..
ಗೋಡ್‌ಚ್ ಆಸಾ ಮಾಂಯ್ .
-ಸ್ಟೀಫನ್ ಡಿ'ಸಿಲ್ವ, ಮುಲ್ಕಿ
संपादकीय:
कोडू कसाय गोड जाताना कविता व्हाळता!
आवयचे व्हडविकायेविशीं कवितां सराग वाचुंक मेळतात. पूण एक नवोच कवी आवयचो मोग आनी मयपास वेगळीच प्रतिमा वापरन वर्णिताना संतोस भोगता. मुल्किचो स्टीफन डीसिलवा दुबायांत वसती करन आसा. उजवाड, वारें, उदक - केदोळ म्हणासर कसलीच आडकळ नासताना लाबता, तेदोळ म्हणासर मनशाक चड फिकीर आसना वा तांच्ये व्हडविकायेविशीं भोगणां उबजानांत. पूण केदनां उजवाड मोडांनी लिपता, रुकाची एक खोलीय हालना आनी बांय सुकता, तेदनां फिकीर नातल्ल्यांक फरक कळता. आवयचो मयपासय तसोच. केदना पूत/धूव पयस पावतात, तेदनां आवयच्या मयपासाच्यो चिल्लर म्हण चिंतल्ल्यो घडियो व्हरत्यो जावन काळजा मनाक तोवयतात. अशें कवीक तेदनां कोडू लागल्लो कसाय आज आवयचो मोग आनी त्याग नियाळताना गोड लागता.
स्टीफनान बरें प्रयत्न केलां. प्रास घालन एक्ये संग्तिविशीं विवरण दिंवच्यो भोगणां नातल्ल्यो पंगती कविता जायनांत. ह्ये कवितेंत प्रास आसात मात्र न्हय भोगणांय आसात. कवितेचीं गर्जेचीं लक्षणां स्वश्ट दिसतात. “किटाळ पुरस्कार” संभ्रमावेळीं डो. जी.जी. लक्ष्मण प्रभून सांगल्लीं उत्रां हांगा उल्लेख करयेतात - “साहितीक व्याकरणावर्नीं अंतस्करण गर्जेचें”. ही कविता सादी आसा तरी वाचप्याक आपले आवयच्या मयपासाचो उगडास हाडिनासतां रावना मात्र न्हय आवय लागीं आसतानांच तिच्या मयपासाच्ये गोडसाणेचो अनभोग करची गर्ज आसा म्हळ्ळो संदेश ह्ये कवितेंत कवीन लिपोवन दवरला तें कळता. स्टीफनाक कवितेच्या नंदनावनाक स्वागत!
-आंडऱ्यू एल. डिकुन्हा
कविता:
गोड कसाय...?
”ऊटरे पुता, ऊट”
म्हणून
मोगान उटयताली मांय.
हिची कितें सकाळींच करंदाय
म्हणून हांव निदतालों थंय
“पियेरे पुता, हो कसाय”
म्हणून सांगची तिची सवय
सांगताली परात्तून...,
“पियेल्यार धांवतारे पोटांतली
किडी आनी वाय”
हांव आज गल्फाक पावलां मांय
उगडास येता म्हाका तुजो सदांय
पियेताना हांगा मलबारी कणो चाय.,
तुवें दिल्लो तो कोडू कसाय,
आज उगडास ताचो आनिकय..
गोडच आसा मांय.
-स्टीफन डी'सिल्व, मुल्की