ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಉಪ್ಕಾರಾಕ್ ಪಡನಾತಲ್ಲಿ ಕೊಯ್ತಿ
ಬಡ್ಡ್ ಕೊಯ್ತಿ ಕೊಣಾಕ್ ಜಾಯ್? ತಣ್ ಕಾಡ್ಚ್ಯಾ ಆವಯ್ಕ್ ಲೆಗುನ್ ನಾಕಾ. ಪುಣ್ ಹಿ ಬಡ್ಡ್ ಕೊಯ್ತಿ ಪಾಜುನ್ ತಣ್ ಕಾಡುಂಕ್ ಉಪ್ಕಾರಾಚಿ ಜಾಲಿ ಜಾಲ್ಯಾರ್! ತ್ಯಾವಿಶಿಂ ಕೊಣೀ ತಕ್ಲಿ ಆಟೊಂವ್ಕ್ ವಚನಾ. ಬದ್ಲಾ ಬಡ್ಡ್ ಕೊಯ್ತಿ ಉಡೊವ್ನ್ ನವ್ಯೆ ಕೊಯ್ತೆಚ್ಯೆ ಸೊಧ್ನೆರ್ ಆಮಿ ಲಾಗ್ತಾಂವ್.
ಪುಣ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ಲೊ ಶಿಕ್ಷಕ್ ತಸೊ ನ್ಹಯ್. ತೊ ಬಡ್ಡ್ ಕೊಯ್ತೆಚ್ಯೆ ಪಾಟಿಕ್ ಪಡ್ಲಾ. ಹಿಚ್ ಕೊಯ್ತಿ ಪಾಜುನ್ ಪಾಜುನ್ ಬರ್‍ಯಾ ಚಿಂತ್ಪಾಚಿ ಲುಂವಣ್ ಕರುಂಕ್ ತಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಸಾಧ್ಯ್ ಆಸಾ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ತೊ ಬರ್‍ಯಾನ್ ಜಾಣಾ. ಪುಣ್ ತಾಚ್ಯಾ ಬರ್‍ಯಾ ಮನಾಚಿ ಗಜಾಲ್ ಕಳುಂಕ್ ವೇಳ್ ವೆತಾ. ತ್ಯಾ ಕಾಳಾಂತ್ ಪಿಶೆಂ ಮನ್ ತಾಚಿ ಬ್ರೇಕ್ ಕಾತ್ರುಂಕ್ ಚಿಂತ್ತಾ.
ಏಕ್ ಉಂಚ್ಲೆಂ ಚಿಂತಪ್, ಬೋವ್ ಮಾರ್ಮಿಕ್ ರಿತಿನ್ ನವೀನ್ ಪಿರೇರಾನ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆ ಮಾರಿಫಾತ್ ಆಮ್ಕಾಂ ದಿಲಾಂ. ತ್ಯಾ ದೆಕುನ್ ತಾಕಾ ಆಮಿ ಗುಲೊಬ್ ದೀಜಾಯಿಚ್ ಪಡ್ತಾತ್.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಬಡ್ಡ್ ಕೊಯ್ತಿ
ಹಾಂವ್ ಶಿಕ್ಪಾಂತ್ ಪಾಟಿಂ ಆಸಲ್ಲೊಂ
ಸಕ್ಡಾಂಕ್ ಕಳಿತ್ ಆಸಲ್ಲಿ ಗಜಾಲ್..
ಕೊಣೀ ಮ್ಹಾಕಾ ತೊಂದ್ರೆ ದೀನಾತಲ್ಲಿಂ..
ಏಕ್ ಶಿಕ್ಷಕ್ ಮಾತ್ರ್
ಮ್ಹಜ್ಯೆ ಪಾಟಿಕ್ ಲಾಗಲ್ಲೊ
ತಾಣೆ ಮ್ಹಾಕಾ ಸವಾಲ್ ವಿಚಾರಿನಾತಲ್ಲೊ
ದೀಸ್ ನಾತಲ್ಲೊ.....
’ಹೊ ಎಕ್ಲೊ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ಮ್ಹಜಿ ತಕ್ಲಿ ಖಾತಾ..
ತಾಕಾ ಬೂಧ್ ಶಿಕಯ್ಜಾಯ್’
ಚಿಂತ್ಲೆಂ ಹಾಂವೆಂ...
ತಾಚ್ಯಾ ಮೋಟಾರ್ ಸೈಕಲಾಚಿ
ಬ್ರೇಕ್ ಕಾತರ್‍ಚೆ ಖಾತೀರ್
ಮಾಂಯ್ನ್ ತಣಾಕ್ ಪಾಜುನ್ ದವರಲ್ಲಿ
ಕೊಯ್ತಿ
ಇಸ್ಕೊಲಾಚ್ಯಾ ಬೆಗಾ ಭಿತರ್ ಲಿಪಯ್ಲಿ...
ತಣಾಕ್ ಭಾಯ್ರ್ ಸರಲ್ಲಿ ಮಾಂಯ್
ಕೊಯ್ತೆಚ್ಯೆ ಸೊಧ್ನೆರ್ ಆಸಲ್ಲಿ...
ಕೊನ್ಶಾಂತ್ ಆಸಲ್ಲಿ ದುಸ್ರಿ ಕೊಯ್ತಿ ಹಾಡುನ್
ತಿಚ್ಯಾ ಹಾತಾಂತ್ ದಿಲಿ ಹಾಂವೆಂ...
’ತಿ ಬಡ್ಡ್ ಕೊಯ್ತಿರೆ...
ಮ್ಹಯ್ನ್ಯಾ ಆದಿಂ
ಹಾಂವೆಂ ತಿಕಾ ಕೊನ್ಶಾಂತ್ ಉಡಯ್ಲಾಂ’
ತಿ ಸಣ್ಸಣ್ಲಿ..
ಹಜಾರ್ ಘಡ್ಗಡೆ ತಕ್ಲೆಕ್ ಮಾರಲ್ಲೆಪರಿಂ
ಜಾಲೆಂ....
ಧಾಂವುನ್ ವಚುನ್
ಪೊತ್ಯಾಂತ್ಲಿ ಕೊಯ್ತಿ ಕಾಡುನ್
ಥಂಯ್ಸರ್ ಏಕ್ ಗುಲೊಬ್ ದವರ್‍ಲೊ..
- ನವೀನ್ ಪಿರೇರಾ, ಸುರತ್ಕಲ್
संपादकीय:
उपकाराक पडनातल्ली कोयती
बड्ड कोयती कोणाक जाय? तण काडच्या आवयक लेगून नाका. पूण ही बड्ड कोयती पाजून तण काडुंक उपकाराची जाली जाल्यार! त्याविशीं कोणी तकली आटोवंक वचना. बदला बड्ड कोयती उडोवन नव्ये कोयतेच्ये सोधनेर आमी लागतांव.
पूण ह्ये कवितेंतलो शिक्षक तसो न्हय. तो बड्ड कोयतेच्ये फाटीक पडला. हीच कोयती पाजून पाजून बऱ्या चिंतपाची लुंवण करुंक तांतल्यान साध्य आसा म्हळ्ळें तो बऱ्यान जाणा. पूण ताच्या बऱ्या मनाची गजाल कळुंक वेळ वेता. त्या काळांत पिशें मन ताची ब्रेक कात्रुंक चिंत्ता.
एक उंचलें चिंतप, बोव मार्मीक रितीन नवीन पिरेरान ह्ये कविते मारिफात आमकां दिलां. त्या देकून ताका आमी गुलोब दीजायीच पडतात.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
बड्ड कोयती
हांव शिकपांत फाटीं आसल्लों
सकडांक कळीत आसल्ली गजाल..
कोणी म्हाका तोंद्रे दीनातल्लीं..
एक शिक्षक मात्र
म्हज्ये फाटीक लागल्लो
ताणे म्हाका सवाल विचारिनातल्लो
दीस नातल्लो.....
’हो एकलो कित्याक म्हजी तकली खाता..
ताका बूध शिकयजाय’
चिंतलें हांवें...
ताच्या मोटार सैकलाची
ब्रेक कातरचे खातीर
मांयन तणाक पाजून दवरल्ली
कोयती
इस्कोलाच्या बेगा भितर लिपयली...
तणाक भायर सरल्ली मांय
कोयतेच्ये सोधनेर आसल्ली...
कोनशांत आसल्ली दुसरी कोयती हाडून
तिच्या हातांत दिली हांवें...
’ती बड्ड कोयती-रे...
म्हयन्या आदीं
हांवें तिका कोनशांत उडयलां’
ती सणसणली..
हजार घडगडे तकलेक मारल्लेपरीं
जालें....
धांवून वचून
पोत्यांतली कोयती काडून
थंयसर एक गुलोब दवरलो..
- नवीन पिरेरा, सुरत्कल