ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಮನ್ಶಾನ್ ಮೊನ್ಜಾತ್ ಜಾಂವ್ಚಿಂ ಪ್ರೇತನಾಂ ಜಾಯ್ನಾ ಜಾಂವ್ದಿತ್.
ನತಾಲಾಂಚಿ ಪರಬ್ ಸೊಂಪುನ್ ಯೆತಾನಾ ಆನ್ಯೇಕ್ ನವೆಂ ವರಸ್ ಸುರು ಜಾತಾ. ಸರುನ್ ಗೆಲ್ಲೆಂ ವರಸ್ ಕಾಂಯ್ ಥೊಡ್ಯಾಂಕ್ ಕಷ್ಟಾಂ-ಅನ್ವಾರಾಂಚೆಂ ಆಸಲ್ಲೆಂ ಆಸ್ಯೆತ್, ಆನಿ ಥೊಡ್ಯಾಂಕ್ ಸುಖಾ ಸಂತೊಸಾನ್ ಪೊಟ್ಲುನ್ ಧರುನ್ ಆಸಲ್ಲೆಂ ಆಸ್ಯೆತ್. ಹ್ಯಾ ವ್ಹಾಳ್ಯಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಆಮಿ ಪಾಶಾರ್ ಜಾವ್ನ್ ಆಯ್ಲ್ಯಾಂವ್ ಆನಿ ನವ್ಯಾ ವರ್ಸಾಚ್ಯಾ ಹುಂಬ್ರಾರ್ ಉಬಿಂ ರಾವ್ಲ್ಯಾಂವ್ - ನವ್ಯೊ ಆಶಾ, ನವೆ ಅತ್ರೆಗ್, ನವಿ ಹುಮೆದ್ ಘೆವ್ನ್.
ಹ್ಯಾ ಸಂದರ್ಭಾರ್ ದೇವ್ ಮನೀಸ್ ಜಾಲೊ ಮ್ಹಣುನ್, ಮನ್ಶಾನ್ ದೇವ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಸೊಡುನ್ ಮೊನ್ಜಾತ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಪ್ರೇತನ್ ಜಾಯ್ನಾ ಜಾಂವ್ದಿ ಮ್ಹಳ್ಳಿಚ್ ಆಮ್ಚಿ ಆಶಾ. ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಚೊ ಆಶಯ್ ಸಯ್ತ್ ತೊಚ್. ಸಿರಿಲ್ ವಾಸಾನ್ ನತಾಲಾಂಚ್ಯಾ ಸಂದರ್ಭಾಕ್ ಸಂಗೀತಾನ್ ಸಜಯಿಲ್ಲಿ ಸೊಭಿತ್ ಸುಂದರ್ ಕವಿತಾ ದಿಲ್ಯಾ. ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಸಂಗೀತ್ ಭರುನ್ ವೊಮ್ತತಾ. ಬರೊ ಸಂದೇಶ್ ಲೆಗುನ್ ಆಸಾ.
ತುಮ್ಕಾಂ ಸರ್ವಾಂಕ್ ನತಾಲಾಂಚೆ, ತಶೆಂ ನವ್ಯಾ ವರ್ಸಾಚೆ ಶುಭಾಶಯ್.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ದೇವ್ ಮನಿಸ್ ಮೊನ್ಜಾತ್
ವೆಳಾ ಕಾಳಾ ಪುರ್ವಿಂ ತುಂ ಸಾಂಗ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಖಂಯ್ ಆಸ್ಲೊಯ್
ದಿಷ್ಟಿ ಸೊಧ್ತಾಂ ಕುಪಾಂವೆರಿ ಲಿಪುನ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ಬಸ್ಲೊಯ್
ವಿಶ್ವಾಸಾಚ್ಯಾ ಪಾಕಟ್ಯಾಂನಿ ಸುಕ್ಣೆಂ ಊಂಚ್ ಉಭ್ಲೆಂ
ದುಬಾವಾಚ್ಯೆ ಸುಳ್ಯೆಕ್ ಶಿರ್‍ಕುನ್ ಪಾಯ್ ಕೆದಾಂತ್ ರೊಂಬ್ಲೆ
ಆಸಾಯ್ ತುಂ, ನಾಂಯ್ ತುಂ ಖಂಯ್ಚೇಂಯ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಕಳನಾ
ಮತಿಂತ್ ಕಿಡೆ ಘಾಲ್ತಿ ವೆಡೆ ಜಾಪಿ ಏಕಯ್ ಮೆಳನಾ
ಭಾತಾ ತುಪೆಂ ಭರುನ್ ವೊಮ್ತುಂ ಯಾದ್ ತುಜಿ ಯೆಂವ್ಚಿನಾ
ವಾರೆಂ ತುಫಾನ್ ಹೊಡ್ಯಾಕ್ ಮಾರುಂ ತುಜೆ ಶಿವಾಯ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂನಾ
ರೆಂವೆರ್ ಬಸುನ್ ಧಲ್ಚ್ಯಾ ಮನಾಂಕ್ ಸುಂಕಾಣ್ ತುಜೆಂ ದಿಸ್ಚೆಂ ನಾ
ವಾದಾಳ್ ಮಾರ್‍ತಾಂ ಪಾಳಾಂ ನಾತ್ಲ್ಯಾ ರುಕಾಕ್ ಜಿವಿತ್ ಆಸ್ಚೆಂ ನಾ
ನಿಷ್ಟುರ್ ತುಂ ಲಿಪುನ್ ಬಸ್ತಾಯ್ ದೊಳ್ಯಾಂ ದುಖಾಂ ವ್ಹಾಳ್ತಾನಾ
ಚುರ್ಚುರ್‍ಯಾಂನಿ ರಡ್ತಾ ಕಾಳಿಜ್ ದುಖಾಂ ತುಂವೆಂ ಪುಸ್ತಾನಾ
ಸಕ್ತಿವಂತಾ ಮನಿಸ್ ಜಾಂವ್ಚಿ ಕಸ್ಲಿ ಗರ್ಜ್ ಆಸ್ಲಿ ತುಕಾ
ಗೊರ್ವಾಂ ಖಾವ್ಣೆ ಕೆಲ್ಲೆಂ ಆಜ್ಯಾಪ್ ಚಿಂತ್ಚ್ಯಾ ಕೆದಿಂ ಜಾಯ್ನಾ ಮಾಕಾ
ಸಾಸ್ವಾ ತಸ್ಲ್ಯಾ ಕಣಾ ತೆದೊ ದೆವಾ ಹುಜಿರ್ ಮನಿಸ್ ಕೆದೊ
ದರ್ಯಾಂತ್ ಲ್ಹಾನ್‌ಸೊ ಥೆಂಬೊ ತೊ ಉದ್ಕಾ ವಯ್ಲೊ ಬುಳ್ಬುಳೊ
ಮಾತ್ಯೆ ಥಾವುನ್ ಜಲ್ಮಾ ಆಯ್ಲೊ ಮಾತಿಚ್ ಪರತ್ ಜಾಂವ್ಚೊ ತೊ
ಪುರ್ವಿಂ ಆರ್ವಿಂ ಫುಡೆಂಯ್ ತೊ ಇತ್ಲೊ ಕಸೊ ಹುಳ್ವುಳೊ
ಪದ್ವಿ ಸಗ್ಳಿ ಬಗ್ಲೆಕ್ ದವ್ರುನ್ ರಚ್ಣಾರ್ ಖಾವ್ಣೆರ್ ಇತ್ಲೊಯ್ ಖಾಲ್ತೊ
ಖಂಯ್ಚೋಯ್ ಕರ್ಮಿ ಸಗ್ಳೆಂ ವಿಸ್ರುನ್ ರಚ್ಣಾರಾಚ್ಯಾ ಮೊಗಾ ಭುಲ್ತೊ
ಆಂಜ್ ನ್ಹಯ್, ಮೊನ್ಜಾತ್ ನ್ಹಯ್, ದೆವಾ ಸಾರ್ಕೊ ಮನಿಸ್ ಸುರ್ಯೊ
ಚಿಂತ್ನಾಂ ಝರಿ, ಸಬ್ದಾಂ ಸಕ್ತಿ, ಸುಕ್ತಿ-ಭರ್ತಿ ವ್ಹಾಳ್ಚೊ ದರ್ಯೊ
ಹಾತಾ ಪಾಂಯಾಂ, ಮನಾಂ ಕಾಳ್ಜಾಂ ಬಂಧಡ್ ನಾಸ್ತಾಂ ಉಬುಂಕ್ ಸಕ್ಚೊ
ಬರೆಂ ವಾಯ್ಟ್ ವಿಂಚವ್ಣ್ ಕರ್‍ಚೊ ಏಕ್ ಮಾತ್ರ್ ರಚ್ನಾ ಪೃಥ್ವೆನ್ ಪೊಸ್ಚೊ
ಚಿಂತುನ್ ಪಳೆ ಧುಳ್ ಮಾತ್ಯೆ ಕಾಳ್ಜಾಂತ್ ತುಜ್ಯಾ ವೊಸೊ ಅಸ್ಲೊ
ಕೆನ್ನಾಂ ಬರೊ, ಕೆನ್ನಾಂ ಖೊಟೊ, ಭುಮಿರ್ ತುಜೊ ಶೆವೊಟ್ ಕಸ್ಲೊ
ಸೃಷ್ಟೆನ್ ತುಕಾ ಸಕ್ಕಡ್ ದಿಲೆಂ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ತುಕಾ ಮೊನೆಂ ಕೆಲೆಂ
ಆಂಜಾಂಕ್ ನಾತ್ಲಿ ಕೂಡ್ ದಿವುನ್ ರಾನಾಂ ಥಾವುನ್ ನಾಡಾಂಕ್ ವೆಲೆಂ
ವಿಶ್ವಾಸ್ ತುಜ್ಯೆ ಸೆವೆದ್ವಾರಿಂ ಮನ್ಶಾ ಪಾತ್ಕಾ ಕರ್ಮ್ ಧುಲೆಂ
ನಿತಳ್ ತುಜ್ಯೆ ಜಿಣ್ಯೆ ಮುಕಾರ್ ಮನ್ಶಾ ಬಿಡಾರ್ ಪಡುನ್ ಗೆಲೆಂ
ರಾಯಾಂ ರಾವ್ಳೆರ್ ಮನ್ಶಾ ಘರಾಂ ದೆವಾಲಾಗಿಂ ಗಾಂಚ್ ತುಟ್ಲೊ
ಮಿಸ್ತೆರಾಂಚೊ ಕೊವ್ಳೊ ಪಳೆ ಆಯಿನ್ನ್ ವೆಳಾರ್ ಖಾವ್ಣೆರ್ ಸುಟ್ಲೊ
ತೊಂಡಾ ಉತ್ರಾಂ ನಾಂತ್ ತರೀ ಗೊರ್ವಾಂ ಕಾಳ್ಜಾಂ ನಾದ್ ಉಟ್ಲೊ
ಆಂಜಾಂ ಮನ್ಶಾಂ ಗೊರ್ವಾಂ ಸರ್ವಾಂ ರಚ್ಣಾರ್ ಯೆವುನ್ ಖಾವ್ಣೆರ್ ಭೆಟ್ಲೊ
ದೇವ್ ಆಸ್ಲೊ ಮನಿಸ್ ಜಾತಾಂ ಮನ್ಶಾ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ಮೊನ್ಜಾತ್ ಜಾತಾ
ಭಾಂಗಾರ್, ಧುಂಪ್, ಮೀರ್ ದೆಖ್ತಾಂ ಕಾಳಿಜ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ಫಾತೊರ್ ಖಾತಾ?
-ಸಿರಿಲ್ ವಾಸ್
संपादकीय:
मनशान मोनजात जांवचीं प्रेतनां जायना जांवदीत.
नतालांची परब सोंपून येताना आन्येक नवें वरस सुरू जाता. सरून गेल्लें वरस कांय थोड्यांक कष्टां-अन्वारांचें आसल्लें आस्येत, आनी थोड्यांक सुखा संतोसान पोटलून धरून आसल्लें आस्येत. ह्या व्हाळ्यांतल्यान आमी पाशार जावन आयल्यांव आनी नव्या वर्साच्या हुंबरार उबीं रावल्यांव - नव्यो आशा, नवे अत्रेग, नवी हुमेद घेवन.
ह्या संदर्भार देव मनीस जालो म्हणून, मनशान देव जांवचें सोडून मोनजात जांवचें प्रेतन जायना जांवदी म्हळ्ळीच आमची आशा. ह्ये कवितेचो आशय सयत तोच. सिरील वासान नतालांच्या संदर्भाक संगीतान सजयिल्ली सोभीत सुंदर कविता दिल्या. ह्ये कवितेंत संगीत भरून वोमतता. बरो संदेश लेगून आसा.
तुमकां सर्वांक नतालांचे, तशें नव्या वर्साचे शुभाशय.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
देव मनीस मोनजात
वेळा काळा पुर्वीं तूं सांग म्हाका खंय आसलोय
दिष्टी सोधतां कुपांवेरी लिपून कित्याक बसलोय
विश्वासाच्या पाकट्यांनी सुकणें ऊंच उबलें
दुबावाच्ये सुळ्येक शिरकून पाय केदांत रोंबले
आसाय तूं, नांय तूं खंयचेंय म्हाका कळना
मतींत किडे घाल्ती वेडे जापी एकय मेळना
भाता तुपें भरून वोमतूं याद तुजी येंवचीना
वारें तुफान होड्याक मारूं तुजे शिवाय जांवचेंना
रेंवेर बसून धलच्या मनांक सुंकाण तुजें दिसचें ना
वादाळ मारतां पाळां नातल्या रुकाक जिवीत आसचें ना
निष्टूर तूं लिपून बसताय दोळ्यां दुखां व्हाळताना
चुरचुऱ्यांनी रडता काळीज दुखां तुंवें पुसताना
सक्तिवंता मनीस जांवची कसली गर्ज आसली तुका
गोर्वां खावणे केल्लें आज्याप चिंतच्या केदीं जायना माका
सास्वा तसल्या कणा तेदो देवा हुजीर मनीस केदो
दऱ्यांत ल्हानसो थेंबो तो उदका वयलो बुळबुळो
मात्ये थावून जल्मा आयलो मातीच परत जांवचो तो
पुर्वीं आर्वीं फुडेंय तो इतलो कसो हुळवुळो
पद्वी सगळी बगलेक दवरून रचणार खावणेर इतलोय खाल्तो
खंयचोय कर्मी सगळें विसरून रचणाराच्या मोगा भुल्तो
आंज न्हय, मोनजात न्हय, देवा सारको मनीस सुर्यो
चिंतनां झरी, सब्दां सकती, सुकती-भर्ती व्हाळचो दर्यो
हाता पांयां, मनां काळजां बंधड नासतां उबुंक सकचो
बरें वायट विंचवण करचो एक मात्र रचना पृथवेन पोसचो
चिंतून पळे धूळ मात्ये काळजांत तुज्या वोसो असलो
केन्नां बरो, केन्नां खोटो, भुमीर तुजो शेवोट कसलो
सृष्टेन तुका सक्कड दिलें कित्याक तुका मोनें केलें
आंजांक नातली कूड दिवून रानां थावून नाडांक वेलें
विश्वास तुज्ये सेवेद्वारीं मनशा पात्का कर्म धुलें
नितळ तुज्ये जिण्ये मुकार मनशा बिडार पडून गेलें
रायां रावळेर मनशा घरां देवालागीं गांच तुटलो
मिस्तेरांचो कोवळो पळे आयिन्न वेळार खावणेर सुटलो
तोंडा उत्रां नांत तरी गोर्वां काळजां नाद उटलो
आंजां मनशां गोर्वां सर्वां रचणार येवून खावणेर भेटलो
देव आसलो मनीस जातां मनशा कित्याक मोनजात जाता
भांगार, धुंप, मीर देखतां काळीज कित्याक फातोर खाता?
-सिरील वास