ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಶತಮಾನಾಂಚ್ಯಾ ಲೊಕ್ಡೌನಾಥಾವನ ಸುಟಕಾ ಆಶೆಂವಚಿ ಬಾಯಲ
ಸದಾಂಚ ಭೊಂವುನ, ಫಿರುನ ಆಸಲ್ಲ್ಯಾ ಮನಶಾಕ ಆಯಚ್ಯಾ ಲೊಕ್ಡೌನಾನ ಘರಾಂತಚ ಬಂಧಿ ಕೆಲಾಂ. ಪುಣ್ ಆಮಚ್ಯಾ ಸಮಾಜಾಂತಲಿ ಏಕ್ ಸ್ತ್ರೀ ಅಸಲ್ಯೆ ಬಂಧಿಂತ ಆಸುನ ಶತಮಾನಾಂ ಜಾಲಿಂ. ತ್ಯಾವಿಶಿಂ ಕೊಣೆಂ ಚಿಂತಲಾಂ. ತಿಚ್ಯಾ ಲೊಕ್ಡೌನಾಚೆಂ ಚಿಂತಪ ಆಯಚ್ಯಾ ಲೊಕ್ಡೌನಾವೆಳಾರ ಆಂಗ ಶಿರ್ಶಿರಾಯತಾ. ಇತಲಿಂ ವರಸಾಂ ತಿ ಅಶೇಂಯ ಕಶಿ ಜಿಯೆಲಿ?
ತಸಲ್ಯೆ ಎಕ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆಚೆಂ ಚಿಂತಪ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ ವಯರ ಪಡಲಾಂ. ಕಾಂಯ ಪ್ರಾಯವಂತ ಸ್ತ್ರೀ ಹಿ. ಘರಾಂತ ಆತಾಂ ಮನಶಾಂಕ್ ಬರ್ಗಾಲ ನಾ. ದೆಕುನ್ ತಿ ಭಾಯರ ಲೊಕ್ಡೌನ ಆಸುನಯ, ತಿಚ್ಯಾ ಲೊಕ್ಡೌನಾಥಾವನ ಮುಕ್ತಿ ಜೊಡುಂಕ ಭಾಯರ ವಚುಂಕ ಚಿಂತಾ.
ಸ್ಮಿತಾ ಶೆಣೈನ ಏಕ್ ಸಂಕೀರ್ಣ್, ಜೊಕತೊ ವಿಶಯ ಬೋವ ಸುಕ್ಷಿಮಾಯೆನ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ ಸಾದರ ಕೆಲಾ. ಮ್ಹಾಕಾ ತರಿ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆನ ಸಗಳೊಚ ಹಾಲೊವನ ಸೊಡಲಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ವಿಮೋಚನ
ಹಾಂಗಾ..ಚಿ ಆಶಿಲಿಂ ಪಳೆ
ಏಕವೀಸ ದೀಸ ನ್ಹಯಿ
ಏಕವೀಸ ಶತಮಾನ ಜಾಲೆ
ಲಾಗ್ಗಿಥಾವನು ಪಳಇತಸ್ಸ ತೂಂ ಆತ್ತಾಂ, ತಿತಲೇಂಚಿ.
ಹಾಂವ ಅಶೀಚ ಕೊಚ್ಚಾಯಿತ, ಶಿಜ್ಜಯಿತ, ವಾಡತಾ ಆಶಿಲಿಂ
ವಿಂಚುನು, ಭಾಜ್ಜೂನು, ಧಾಡ್ಡಾವನು, ಬಾಂದೂನು ದವರತಾ ಆಶಿಲಿಂ
ಉಂಬೋಳನು, ಪೀಳನು ಸುಕ್ಕಯಿತ ಆಶಿಲಿಂ
ಮಿಗೆಲೆ ಹಾತ ರಾಬ್ಬೀಲೇಚ ನಾ
ಸ್ವತಂತ್ರ ಜಾವಚೆ ವಿಚಾರ
ಮ್ಹಾಕ್ಕಾಯ ಯೆತಾತ, ನಾ ಮ್ಹಣು ನ್ಹಯಿ
ಬಾಲ್ ದಾಂಬುನು, ಹೆಡೋ ಮಡೋನು
ಘರಾಂತೂಚ ನಿಪ್ಪೋನ ಘಾಲತಾಲಿಂ.
ಸಮುದ್ರೋಲಂಘನಾಚೆಂ ಸಪ್ಪನ,
ಸೀಮೋಲಂಘನಾಚಿ ಆಶಾ ಮ್ಹಾಕ್ಕಾಯ ಆಸಾ
ಕಾಂಯೀ ಯೋಚನಾ ಯಾನಾತ್ತೀಲಿ
ತುಜ್ಜಿ ಆತ್ತಾಂಚಿ ಹೀ ತಟಸ್ಥ ಸ್ಥಿತಿ
ಮ್ಹಾಕ್ಕಾ ಕೆದನಾಕೀ ಆಯಲ್ಯಾ.
ನಿರ್ವಾಣ ಘೆತ್ತಿಲೆ ಆನಿ
ಕೇವಲ ಗ್ಯಾನಿ ಸೊಡುನು ಗೆಲೆ
ಮಿಜ್ಜೆ ಮಾಯಫಾಸಾಚೆಂ ತಾಂಡಪಚ ನಾಕಾ ಮ್ಹಣುನು
ಜಾಲ್ಯಾರ, ಪಿಲ್ಲಾಂ ಜಲ್ಮೂಂಚಿಂ ಘರಾಂತೂಚಿ
ತಾಂಕಾಂಯ ಪಾಖ ಯೇವುನು ಉಬ್ಬೂನು ವತ್ತಾತ
ಜಾಣಾ ಹಾಂವ
ಕೊಣೆ ಕೆದನಾ ಆಪ್ಪಯಲ್ಯಾರೀಯ "ಓ" ಮ್ಹಣಚೆಂ
ಫುಡೆ ಥಾವನೂಯ ಹಾಂವೇಂಚಿ ಹಾಂಗಾ,
ಜೆವಣ ಪಾನ್ನಾರಿ ವಾಣ್ಣು, ರಾಕ್ಕೂನು ಬಸತಾಲಿಂ
ಉಶಟೆಂ ಕಾಡೂನು, ಸಕ್ಕಡ ಧೂವನು ಪರತ
ಸಾಂಜೆಕ ರಾನ್ನೀರಿ ಉದ್ದಾಕ ದವರತಾಲಿಂ
ಆತ್ತಾಂಯ ರಾಕತಾಂ ಜೆವಣಾ ವೆಳಾರಿ.
ಮಿಗೆಲ್ಯಾ ಪಕ್ಷಾಂಲ್ಯಾ ಪಾಕಟ್ಯಾಂಚ್ಯಾ ಆವಾಜಾಕ
ಹೆಂ ಘರಾವಾಸು ದಿಗ್ಬಂಧನ
ನವೆಂ ಕಾಂಯ ನ್ಹಯ ಮ್ಹಾಕಾ
ಖಂಯಚೋ ರೋಗು ಕೀ ತೋ
ಮ್ಹಾಕಾ ಹೇಂ ಕೆದನಾ ಥಾಕುನೂ ಆಸ್ಸಾ
ತೋಂಡ ಧಾಂಕೂನು, ಏಕ ಪಾಯ್ಯಾನ ಫೀರನು
ಆನಿ ಘಾಂಟ ಮಾರಚೆ ಫುಡೆಂ
ಪರತ ಹಾಂಗಾಚಿ ಯೆತಾಂ, ಅಭ್ಯಾಸ ಬಳಾನ
ಆತ್ತಾಂ ಪಳಯಲೆಂ ತೂಂವೆಂ, ಘರಾ-ಖೆಳಾಚಿ ವಿಧಿ
ಹ್ಯಾ ಏಕವೀಸಾಕ ಮಿಜ್ಜೇಂಯ ಸುಟೊಂ ಹೇಂ ಸಕ್ಕಡ
ಮ್ಹಾಕಾ ಥೋಡೆಂಚಿ ಪೋಂವಕಾ, ಉಡಕಾ
ಧಾಂವುನು ಪರ್ವತ ಚಡಕಾ
ಮನಾಂತು ಲೆಕ್ಕಿಲೆ ಜಾಗ್ಯಾರಿ ಭೋಂವಕಾ.
ಹೇ ಪಾವಟಿಂ, ಕೊಣೇ ಆಪ್ಪಯಿಲ್ಯಾರೀಯ
"ಓ" ಮ್ಹಣ್ಣಶಿ ನುತ್ತ ಆಸಕಾ ಮ್ಹಣೂನ ಲೆಕಲಾಂ
- ಸ್ಮಿತಾ ಶೆಣೈ
संपादकीय:
शतमानांच्या लॉकडौनाथावन सुटका आशेंवची बायल
सदांच भोंवून, फिरून आसल्ल्या मनशाक आयच्या लॉकडौनान घरांतच बंधी केलां. पूण आमच्या समाजांतली एक स्त्री असल्ये बंधींत आसून शतमानां जालीं. त्याविशीं कोणें चिंतलां. तिच्या लॉकडौनाचें चिंतप आयच्या लॉकडौनावेळार आंग शिर्शिरायता. इतलीं वरसां ती अशेंय कशी जियेली?
तसल्ये एक्ये स्त्रीयेचें चिंतप ह्ये कवितेंत वयर पडलां. कांय प्रायवंत स्त्री ही. घरांत आतां मनशांक बर्गाल ना. देकून ती भायर लॉकडौन आसुनय, तिच्या लॉकडौनाथावन मुक्ती जोडुंक भायर वचुंक चिंता.
स्मिता शेणैन एक संकीर्ण, जोकतो विशय बोव सुक्षिमायेन ह्ये कवितेंत सादर केला. म्हाका तरी ह्ये कवितेन सगळोच हालोवन सोडला.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
विमोचन
हांगा..ची आशिलीं पळे
एकवीस दीस न्हयी
एकवीस शतमान जाले
लाग्गीथावनू पळइतस्सा तूं आत्तां, तितलेंची.
हांव अशीच कोच्चायीत, शिज्जयीत, वाडता आशिलीं
विंचुनू, भाज्जूनू, धाड्डावनू, बांदूनू दवरता आशिलीं
उंबोळनू, पीळनू सुक्कयीत आशिलीं
मिगेले हात राब्बीलेच ना
स्वतंत्र जावचे विचार
म्हाक्काय येतात, ना म्हणू न्हयी
बाल दांबुनू, हेडो मडोनू
घरांतूच निप्पोन घालतालीं.
समुद्रोलंघनाचें सप्पन,
सीमोलंघनाची आशा म्हाक्काय आसा
कांयी योचना यानात्तीली
तुज्जी आत्तांची ही तटस्थ स्थिती
म्हाक्का केदनाकी आयल्या.
निर्वाण घेत्तिले आनी
केवल ग्यानी सोडुनू गेले
मिज्जे मायफासाचें तांडपच नाका म्हणुनू
जाल्यार, पिल्लां जल्मूंचीं घरांतूची
तांकांय पाख येवुनू उब्बूनू वत्तात
जाणा हांव
कोणे केदना आप्पयल्यारीय "ओ" म्हणचें
फुडे थावनूय हांवेंची हांगा,
जेवण पान्नारी वाण्णू, राक्कूनू बसतालीं
उश्टें काडूनू, सक्कड धूवनू परत
सांजेक रान्नीरी उद्दाक दवरतालीं
आत्तांय राकतां जेवणा वेळारी.
मिगेल्या पक्षांल्या पाकट्यांच्या आवाजाक
हें घरावासू दिगबंधन
नवें कांय न्हय म्हाका
खंयचो रोगू की तो
म्हाका हें केदना थाकुनू आस्सा
तोंड धांकूनू, एक पाय्यान फीरनू
आनी घांट मारचे फुडें
परत हांगाची येतां, अभ्यास बळान
आत्तां पळयलें तूंवें, घरा-खेळाची विधी
ह्या एकवीसाक मिज्जेंय सुटों हें सक्कड
म्हाका थोडेंची पोंवका, उडका
धांवुनू पर्वत चडका
मनांतू लेक्किले जाग्यारी भोंवका.
हे फावटीं, कोणे आप्पयिल्यारीय
"ओ" म्हण्णशी नुत्त आसका म्हणून लेकलां
- स्मिता शेणै