ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಜಿವಿತಾಚ್ಯಾ ನವ್ಯಾ ಪಾಂವ್ಡ್ಯಾರ್ ಕವಿನ್ ದೆಖ್‌ಲ್ಲಿ ಘುಂವ್ಡಿ
ಜಿವಿತಾಚಿ ಹಿ ಭೊಂವ್ಡಿ ಮ್ಹಣ್ಯಾಂ ವಾ ಘುಂವ್ಡಿ ಮ್ಹಣ್ಯಾಂ, ಕಾಂಯ್ ವೆಗ್ಳೊ ಏಕ್ ಪಾಂವ್ಡೊ ಮ್ಹಣ್ಯಾಂ - ಹ್ಯಾ ಸಂವ್ಸಾರಾಂತ್ ಖಂಯ್ಚೇಂಯ್ ಥಿರ್ ನ್ಹಯ್. ತೆಂ ಸಗ್ಳೆಂ ಬದ್ಲುನ್ ಆಸ್ತಾ. ಪ್ರಾಯ್ ಚಡಲ್ಲ್ಯಾಬರಿ, ಕಾಳ್ ಬದ್ಲಲ್ಲೆಬರಿ ಹರ‍್ಯೆಕಯ್ ಬದ್ಲಜೆಚ್.
ಕವಿ ಬೋವ್ಶಾ ಜಾಯ್ತ್ಯಾ ಕಾಳಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ ತಾಚ್ಯಾ ಗಾಂವಾಕ್ ಗೆಲಾ. ತಾಚಿಂ ಮ್ಹಳ್ಳಿಂ ಮನ್ಶಾಂ ಆನಿ ಮೊನ್ಜಾತಿ ಆಜ್ ನಾಂತ್ ಮ್ಹಣ್ತಾನಾ, ತಾಂಣಿ ರುತಾ ಕೆಲ್ಲೊ ಸಂಸಾರ್ ಆಜ್ ನಾ ಮ್ಹಣ್ತಾನಾ, ಜೆಂ ಕಿತೆಂ ಉರ‍್ಲಾಂ ತೆಂ ಕವಿಕ್ ಅತ್ವೆಂ, ಆಪ್ಣಾಚೆಂ ಮ್ಹಣುನ್ ಮಾಂದುನ್ ಘೆಂವ್ಕ್ ಸಾಧ್ಯ್ ನಾತಲ್ಲೆಂ ಜಾತಾ. ಪುಣ್ ಏಕ್ ಬದ್ಲುಂಕ್ ನಾ, ಆಪುಣ್ ಕವಿ ಜಾವ್ನ್ ಉರಲ್ಲೆಂ ಸತ್ ಬದ್ಲುಂಕ್ ನಾ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾಚಿ ಜಾಣೀವ್ ತಾಕಾ ಜಾತಾನಾ, ತೊ ಖುಶಿ ಪಾವ್ತಾ.
ವಾಲ್ಟರ್ ದಾಂತಿಸ್ ಕವಿತಾ ಟ್ರಸ್ಟಾಚೊ ಮೊಗಾಳ್ ಪೋಷಕ್. ಆಯ್ಚ್ಯಾ ದಿಸಾ (ಜ್ಯೂನ್ 4, 2020) ತಾಚೊ ಪನ್ನಾಸಾವೊ ಜಲ್ಮಾದೀಸ್. ತಾಚ್ಯಾ ಸಾಂಗಾತ್ಪಣಾಕ್ ಆಮಿ ದೇವ್ ಬರೆಂ ಕರುಂ ಮ್ಹಣ್ತಾನಾ, ಕವಿತೆಚಿ ತಾಚಿ ಪ್ರತಿಭಾ ಫುಲುನ್ ಪರ್ಮಳುಂ ಆನಿ ಆಮ್ಕಾಂ ದಾಧೊಸ್ಕಾಯ್ ಹಾಡುನ್ ಯೇಂವ್ ಮ್ಹಣುನ್ ಆಶೆತಾಂವ್.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಜಿವಿತಾ ಘುಂವ್ಡಿ
ತೆಂ ಹಿತಲ್ ಆತಾಂ ಪಣ್ಗಿಲ್ ಪಡ್ಲಾಂ
ಸುನಾಮಿ ಯೇವ್ನ್ ಪಾಡ್ ಪಡ್‌ಲ್ಲ್ಯಾ ಗಾಂವಾಬರಿ.
ಬಾಬಾಚೊ ಧೆಂಕ್ಣೊ, ಮಾಂಯ್ಚೆ ಪುರ್ಪುರೆ
ಧಾಕ್ಟ್ಯಾ ಬಯ್ಯಾಚಿ ಕಿಂಕ್ರಾಟ್, ಆಮಾಯ್ಚೆಂ ರಜಾರ್
ಆತಾಂ.. ಕಸ್ಲೋಚ್ ಆವಾಜ್ ನಾ
ರೆಡ್ಯಾಂಚೊ ಸುಂಯ್ಪಾಟ್, ಪೆಟ್ಯಾಂಚಿ ಘೊಂಕ್
ಕುಂಕ್ಡಾಂಚೆ ಕರ್ಕರೆ, ಗೊರ‍್ವಾಂಚೆಂ ಆಂಬೆವ್ಣೆಂ
ನಾ.. ಸಗ್ಳೆಂ ನಿಶ್ಶಬ್ದ್!
ಆತಾಂ.. ಕೊಸ್ಳೊಂಚ್ಯೆ ವಣದಿಕ್ ಚಡ್ಚ್ಯೊ ವಾಲಿ
ಆಂಗ್ಣಾಂತ್ ರಾಸ್ ಪಡಲ್ಲಿ ಖೊಲಿ
ಪಾಕ್ಯಾಥಾವ್ನ್ ಭಾಯ್ರ್ ತಿಳ್ಚೆ ಪಕ್ಕಾಸ್
ಸಗ್ಳೆಂ ಝರುನ್ ವೆತೇ ಆಸಾ ಸವ್ಕಾಸ್!
ಬಾಂಯ್ಚ್ಯಾ ಕಾಟ್ಯಾಕ್ ಪಾಳ್ ಚಡ್ಲಾಂ
ತಳ್ಯಾ ಉದ್ಕಾಕ್ ಬೀಧ್ ಮಾಂಡ್ಲಾಂ
ಗೊಟ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾರ್ ಫಕತ್ ಖಾವ್ಣಿ ಉರ್‍ಲ್ಯಾ
ಆಂಗ್ಣಾಂತ್ಲೊ ಖುರಿಸ್ ಸಯ್ತ್ ಮಾತಿಯೆಂತ್ ಪುರ‍್ಲಾ!
ತೆಂ ಹಿತಲ್ ಆತಾಂ ಪಣ್ಗಿಲ್ ಪಡ್ಲಾಂ
ವೆಳಾ ಕಾಳಾಂತ್ ಹೆಂ ಜಿವಿತ್‌ಯ್ ಝರ‍್ಲಾಂ
ಉಬಾರಲ್ಲಿಂ ಬಾಂದ್ಪಾಂ ಕೊಸ್ಳುನ್ ಗೆಲಿಂ ತರೀ
ಭಿತರ‍್ಲೊ ಕವಿ ಆಜೂನ್ ಜಿವೊಚ್ ಉರ‍್ಲಾ!
-ವಾಲ್ಟರ್ ದಾಂತಿಸ್
संपादकीय:
जिविताच्या नव्या पांवड्यार कवीन देखल्ली घुंवडी
जिविताची ही भोंवडी म्हण्यां वा घुंवडी म्हण्यां, कांय वेगळो एक पांवडो म्हण्यां - ह्या संवसारांत खंयचेंय थीर न्हय. तें सगळें बदलून आसता. प्राय चडल्ल्याबरी, काळ बदलल्लेबरी हर्येकय बदलजेच.
कवी बोवशा जायत्या काळा उपरांत ताच्या गांवाक गेला. ताचीं म्हळ्ळीं मनशां आनी मोनजाती आज नांत म्हणताना, तांणी रुता केल्लो संसार आज ना म्हणताना, जें कितें उरलां तें कवीक अत्वें, आपणाचें म्हणून मांदून घेवंक साध्य नातल्लें जाता. पूण एक बदलूंक ना, आपूण कवी जावन उरल्लें सत बदलूंक ना म्हळ्ळ्याची जाणीव ताका जाताना, तो खुशी पावता.
वॉल्टर दांतीस कविता ट्रस्टाचो मोगाळ पोषक. आयच्या दिसा (ज्यून ४, २०२०) ताचो पन्नासावो जल्मादीस. ताच्या सांगातपणाक आमी देव बरें करूं म्हणताना, कवितेची ताची प्रतिभा फुलून पर्मळूं आनी आमकां दाधोस्काय हाडून येंव म्हणून आशेतांव.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
जिविता घुंवडी
तें हितल* आतां पणगील पडलां
सुनामी येवन पाड पडल्ल्या गांवाबरी.
बाबाचो धेंकणो, मांयचे पुर्पुरे
धाकट्या बय्याची किंक्राट, आमायचें रजार
आतां.. कसलोच आवाज ना
रेड्यांचो सुंयपाट, पेट्यांची घोंक
कुंकडांचे कर्करे, गोरवांचें आंबेवणें
ना.. सगळें निश्शब्द!
आतां.. कोसळोंच्ये वणदीक चडच्यो वाली
आंगणांत रास पडल्ली खोली
पाक्याथावन भायर तिळचे पक्कास
सगळें झरून वेते आसा सवकास!
बांयच्या काट्याक पाळ चडलां
तळ्या उदकाक बीध मांडलां
गोट्या जाग्यार फकत खावणी उरल्या
आंगणांतलो खुरीस सयत मातयेंत पुरला!
तें हितल आतां पणगील पडलां
वेळा काळांत हें जिवीतय झरलां
उबारल्लीं बांदपां कोसळून गेलीं तरी
भितरलो कवी आजून जिवोच उरला!
-वॉल्टर दांतीस