ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಆಮಿಂಚ್ ಝುಜಜಾಯ್, ಜಿಕುಂಕ್ ಶಿಕಜಾಯ್
ಥಳಾಂತರಾಚೆ ಥರ್ಥರೆ ಆಜೂನ್ ಆಮ್ಕಾಂ ಧೊಸುನ್ ಆಸಾತ್. ಆಮ್ಚಿ ಕಾಂಪ್ ಆಜೂನ್ ರಾವುಂಕ್ ನಾ. ತರೀ, ಹ್ಯಾ ಸಕ್ಡಾಕ್ ಕೊಣೆ ಕೊಣಾಕ್ ಗುನ್ಯಾಂವ್ಕಾರ್ ಕರುಂಕ್ ಜಾತಾ?
ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಚೊ ಮನೀಸ್, ಯೆದೊಳ್ ಪರ‍್ಯಾಂತ್ ಅಬಲ್, ಅಶಕ್ತ್ ಮ್ಹಣುನ್ ಸಾಂಗುನ್ ಆಯಿಲ್ಲ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಕಚ್ ಸವಾಲ್ ಕರ‍್ತಾ. ಹೆಂ ಝುಜ್ ತಾಂಣಿಂಚ್ ಝುಜಜಾಯ್, ಕೊಣೀ ಮಜತ್ ಕರ‍್ತಲೊ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ ಭೆಶ್ಟೆಂ ಮ್ಹಣುನ್ ತಾಚಿ ಖಂಡಿತ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯ್.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ರಗ್ತಾ ಘಾಮ್
ತಿಂ ಪಾವ್ಲಾಂ ಥರ್ಥರ‍್ತಾಲಿಂ
ಕೂಡ್ ಲಕ್ತಾಲಿ, ರಗತ್ ಆಟ್ತಾಲೆಂ
ಮರ್ಣಾ ಆಕ್ಲಾಸಾಚ್ಯೆ ವೊಡಿನ್
ಪೊಟ್ ಭುಕೆನ್ ಲಾಸ್ತಾಲೆಂ
ಆಶೆತಾಲೆಂ ಪಾಟ್ಯಾರ್
ಶಿಂಪಲ್ಲ್ಯಾ ಭಾಕ್ರೆಂಕ್
ಮಾಸಾ ಆನಿ ರಗ್ತಾಮದೆಂ
ಭಿಜಲ್ಲ್ಯೊ ಭಾಕ್ರ್ಯೊ
ಜಿವಾ ವೊಡಿನ್ ಸಗ್ಳ್ಯೊಚ್ ಕಾಂಪ್ತಾಲ್ಯೊ
ಹುನೊನಿ ರಸ್ತೊ ರಗತ್ ಚಿಂವ್ತಾಲೊ
ಮೆಟಾಂ ಸಾಂಗಾತ್ ದೀನಾತ್ಲಿಂ
ಥಂಯ್ ಆಸ್ರ್ಯಾಂಕ್ ಆವ್ಕಾಸ್ ನಾತ್ಲೊ
ದೆಕುನ್ ಆವಯ್ ಬಾಪುಯ್
ಪೆಂಕ್ಟಾರ್ ಆನಿ ಖಾಂದಾರ್ ಚಡಲ್ಲಿಂ ಭುರ್ಗಿಂ
ಸುರ್ಯೊ ಬಿರ್ಮತ್ ಪಾವುಂಕ್ ನಾ
ವಾರ‍್ಯಾಕ್ ಶಿಣ್ ಆಯಿಲ್ಲೊ ಕೊಣ್ಣಾ
ಕೂಡ್ ಸಗ್ಳಿಚ್ ಕಾಯ್ಲಿರ್ ಭಾಜ್ತಾಲಿ
ಪಾಯಾಚೆಂ ರಗತ್ ರಸ್ತ್ಯಾಕ್
ಮ್ಹೊರ್ ಮಾರ‍್ತಾಲೆಂ ಜಾಲ್ಯಾರ್
ಕುಡಿಂಚೊ ಘಾಮ್ ರಾಜ್ ರಸ್ತ್ಯಾಂಕ್
ನಿತಳ್ ಕರ‍್ತಾಲೊ
ನಾ ಕಾಮ್, ನಾ ಫುಡಾರ್, ನಾ ಶೆವೊಟ್
ಕುಟ್ಮಾಕ್ ಆನಿ ಭುರ್ಗ್ಯಾಂಕ್ ಚಿಂತುನ್
ಸೊಂಪೊಂವ್ಕ್ ಹಿ ಲಾಂಬ್ ದೀಗ್ ವಾಟ್
ಪಾನೊ ಚಿಂವ್ತಾನಾಂಚ್ ಕೊಣ್
ಆವಯ್ಚೊ ಪ್ರಾಣ್ ಉಬುನ್ ವೆತಾ
ಕೊಣ್ ಭುರ್ಗೆಂ, ಆವಯ್ಚ್ಯೆ ನಿರ್ಜೀವ್ ಕುಡಿಕ್
ಜಾಗೊಂವ್ಚೆಂ ಪ್ರೇತನ್ ಚಲೊವ್ನ್ ಆಸಾ
ಕಸ್ಲಿ ಹಿ ವಿಧಿ, ಕಸ್ಲಿ ಹಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾ
ಹಾಂಣಿ ಕೊಣಾಲಾಗಿಂ ಝಗಡ್ಚೆಂ
ಸಾಂಗಾತ್ ದೀವ್ನ್ ಆಯಿಲ್ಲ್ಯಾ ಗರೀಬ್‌ಪಣಾಲಾಗಿಂ, ದೆವಾಲಾಗಿಂ,
ಮನ್ಶಾಂಲಾಗಿಂ ವಾ ಸರ್ಕಾರಾಲಾಗಿಂ
ಕೊಣಾಕ್ ದುರ್ಸೊಂಕ್ ಫಾವೊ ?
ಮಾರೆಕಾರ್ ಪಿಡೆಕ್ ವಾ ಸರ್ಕಾರಾಕ್
ವಾ ರಗತ್ ಚಿಂವ್ಚ್ಯಾ ರಾಜಕೀಯ್ ಫುಡಾರ‍್ಯಾಂಕ್, ಆರೆ ಪಾಪ್ಯಾ,
ಕೊಣಾಕ್ ನಾ ಕೊಣ್, ಆಪುಣ್ ಆಪ್ಣಾಕ್
ತುಂವೆಂಚ್ ಮಾರ‍್ಲ್ಯಾಯ್ ಕುರಾಡ್
ತುಜ್ಯಾಚ್ ಪಾಂಯಾಕ್,
ಅಬಲ್ ಮ್ಹಣ್ಚೊ ಶಿಣ್ ಸೊಡ್
ಪಯ್ಲೆಂ ಝಜುಂಕ್ ಶಿಕ್
ಉಪ್ರಾಂತ್ ಜಿಕುಂಕ್ ಶಿಕ್
- ಪಿ.ಜೆ.ಕರುಗಳ್ನಡೆ, ಬಾರ್ಕುರ್.
संपादकीय:
आमींच झुजजाय, जिकूंक शिकजाय
थळांतराचे थर्थरे आजून आमकां धोसून आसात. आमची कांप आजून रावूंक ना. तरी, ह्या सकडाक कोणे कोणाक गुन्यांवकार करुंक जाता?
ह्ये कवितेचो मनीस, येदोळ पर्यांत अबल, अशक्त म्हणून सांगून आयिल्ल्या मनशाकच सवाल करता. हें झूज तांणींच झुजजाय, कोणी मजत करतलो म्हणचें भेश्टें म्हणून ताची खंडीत अभिप्राय.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
रगता घाम
तीं पावलां थर्थरतालीं
कूड लकताली, रगत आटतालें
मर्णा आकलासाच्ये वोडीन
पोट भुकेन लासतालें
आशेतालें पाट्यार
शिंपल्ल्या भाक्रेंक
मासा आनी रगतामदें
भिजल्ल्यो भाकऱ्यो
जिवा वोडीन सगळ्योच कांपताल्यो
हुनोनी रस्तो रगत चिंवतालो
मेटां सांगात दीनातलीं
थंय आसऱ्यांक आवकास नातलो
देकून आवय बापूय
पेंकटार आनी खांदार चडल्लीं भुरगीं
सूर्यो बिर्मत पावूंक ना
वार्याक शीण आयिल्लो कोण्णा
कूड सगळीच कायलीर भाजताली
पायाचें रगत रस्त्याक
म्होर मारतालें जाल्यार
कुडींचो घाम राज रस्त्यांक
नितळ करतालो
ना काम, ना फुडार, ना शेवोट
कुटमाक आनी भुरग्यांक चिंतून
सोंपोवंक ही लांब दीग वाट
पानो चिंवतानांच कोण
आवयचो प्राण उबून वेता
कोण भुरगें, आवयच्ये निर्जीव कुडीक
जागोंवचें प्रेतन चलोवन आसा
कसली ही विधी, कसली ही व्यवस्था
हांणी कोणालागीं झगडचें
सांगात दीवन आयिल्ल्या गरीबपणालागीं, देवालागीं,
मनशांलागीं वा सरकारालागीं
कोणाक दुरसोंक फावो ?
मारेकार पिडेक वा सरकाराक
वा रगत चिंवच्या राजकीय फुडार्यांक,
आरे पाप्या,
कोणाक ना कोण, आपूण आपणाक
तुंवेंच मारल्याय कुराड
तुज्याच पांयाक,
अबल म्हणचो शीण सोड
पयलें झजुंक शीक
उपरांत जिकुंक शीक
- पी.जे.करुगळनडे, बारकूर