ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಧಾಂಕಾಚೆಂ ಜಿಣೆಂ ಮನ್ಶಾನ್ ದೇವ್ ಜಾಂವ್ಚ್ಯಾಕ್ಯ್ ಕಷ್ಟಾಂಚೆಂ
ಧಾಂಕಾಚೆಂ ಜಿಣೆಂ ಹಾಂಗಾಸರ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಚಿತ್ರಿತ್ ಜಾಲಾಂ, ತೆಂ ವಾಚ್ತಾನಾ ಆಂಗ್ ಶಿರ್ಶಿರ್ತಾ. ಆಪ್ಣಾಕ್ ಬೆಂಡ್ತಾನಾ ವ್ಹಾಂವ್ಚೆಂ ರಗತ್ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆನ್ ಪಳೆವ್ನ್ ರಾವುನ್, ಜಿವಾಚೆ ಹಜಾರ್ ಕುಡ್ಕೆ ಕೆಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತೀ ಜಿವಂತ್ ಉರುಂಕ್ ಗರ್ಜೆಚಿ ಹುಮೆದ್ ರಾಕುನ್ ವ್ಹರ್ಚೆಂ ಸೈರಾಣ್ ಸಾಂಬಾಳುನ್ ಆನಿ ತಿತ್ಲೆಂ ಕರುನ್ ಇಲ್ಲೊಸೊ ಜೀವ್ ಭರ್ಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಪರ್ಕಿ ಖೊಲ್ಯಾಂಕ್ ಆಪ್ಣಾಚೆಚ್ ಮ್ಹಣುನ್ ಖಾಂದಾರ್ ಉಕ್ಲುನ್, ಖೆಳೊಂವ್ಚಿ ತಾಂಕ್ ಆಪ್ಣಾಂವ್ಚಿ ಕಲಾ ಧಾಂಕಾಕ್ ಮಾತ್ರ್ ಸಾಧ್ಯ್ ಮ್ಹಣುನ್ ಕವಿ ಸಾಂಗ್ತಾ.
ಹಿ ತಾಂಕ್ ಖುರ್ಸಾಕ್ಯ್ ನಾ ಮ್ಹಣ್ತಾನಾ ಸರ್ಗಾ-ಸಂವ್ಸಾರಾಚೊ ಪಡ್ದೊ ಫಾಳ್ತಾ ಆನಿ ಅಸಲಿ ಕಲಾ, ಮನ್ಶಾನ್ ದೇವ್ ಜಾಂವ್ಚ್ಯಾ ತಿತ್ಲಿ ಸಲೀಸ್ ನ್ಹಯ್ ಸಾಂಗ್ತಾನಾ, ಕ್ರಿಸ್ತಾಂವ್ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ಪಾತ್ಯೆಣೆಂಚ್ಯಾ ರುಕಾಕ್ ವ್ಹಡ್ ಕುರಾಡ್ ಕವಿ ಮಾರ್ತಾ.
ಇತ್ಲ್ಯಾ ಥೊಡ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂನಿ ಯೆದಿ ವ್ಹಡ್ ಪಾತ್ಯೆಣಿ ಮಾರ್ನ್ ಸೊಡ್ಚಿ ತಾಂಕ್ ಬೋವ್ ಸುಂದರ್ ಪ್ರತಿಮಾದ್ವಾರಿಂ ಕವಿ ವಿಲ್ಸನ್ ಕಟೀಲಾನ್ ದಾಕಯ್ಲ್ಯಾ. ತಿತ್ಲೆಂ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್, ’ವಾಲಿಚ್ಯಾ ನಿಬಾನ್ ಧಾಂಕಾಕ್ ಉದಕ್ ಮೆಳಲ್ಲೆಬರಿ’ ಜಿ ಮ್ಹಣ್ಣಿ ಆಸಾ, ತಿಚೊ ಅರ್ಥ್ ಪರ್ತ್ಯಾನ್ ನವ್ಯಾನ್ ಚಿಂತುಂಕ್ ಕವಿನ್ ಆಹ್ವಾನ್ ದಿಲಾಂ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಧಾಂಕ್
ಧಾಂಕ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್
ತಿತ್ಲೆಂ ಸಲೀಸ್ ನ್ಹಯ್!
ಮುಳಾಕ್ ಕುರಾಡ್ ಪಡ್ಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್
ಪಾಳಾಂ ತುಟೊನ್ ವೆಚಿಂ,
ಫಾಂಟೆ ಬೆಂಡುನ್ ವೆಚೆ
ದೀಕ್ ವ್ಹಾವೊನ್ ವೆಚೊ
ನಿರ್ಲಿಪ್ತ್ ಜಾವ್ನ್ ಪಳೇತ್ ಆಸಜೆ
ಏಕ್ಚ್ ಏಕ್ ಖೊಲೊಯ್ ಉರನಾಶೆಂ
ಕೂಡ್ ನಾಗ್ಡಿ
ಲಾಂಕುಡ್ ಜಾತಾನಾಂಯ್,
ವೊಳಿಂತ್ ಪುರ್ಲ್ಯಾರ್
ಪಾಳ್ ದಿಂವ್ಚೆತಸಲೊ ಜಿವಾರೋಸ್
ಗುಪಿತ್ ರಾಕೊನ್ ವ್ಹರಿಜೆ
ಆಂಗಾ-ಪಾಂಗಾಚ್ಯಾ ಘಾಯಾಂಚೆರ್
ತರ್ನಿ ವಾಲ್
ಚರೊನ್ ವಯ್ರ್ ವೆತಾನಾಂಯ್
ಆಪ್ಲ್ಯಾಚ್ ಖೊಲ್ಯಾಂಕ್
ತಕ್ಲೆರ್ ಧಲೊಂವ್ಚಿ ಆಶಾ
ಬಿಲ್ಕುಲ್ ಕಿರ್ಲೊಂಕ್ ನಜೊ...
ಪರತ್ ಪರತ್ ಫುಟೊನ್ ಯೆಂವ್ಚ್ಯೊ
ಆಪ್ಲ್ಯೊಚ್ ಆಂಕ್ರ್ಯೊ ಕಿಂಪ್ಚುನ್ ಕಾಡ್ಲ್ಯಾರೀ
ವೆಂಗ್ಲ್ಲೆ ವಾಲಿಚ್ಯಾ ಪಾನಾಂಕ್
ಆಪ್ಲಿಂಚ್ ಮ್ಹಣ್ ಮಾನುನ್,
ತ್ಯಾ ಪಾಚ್ವೆಪಣಾಂತ್
ಆಪ್ಣೆಂ ಲಿಪೊನ್ ಉರ್ಚೊ ಗೂಣ್ ಆಸಾನೆ...
ತೊ ಖುರ್ಸಾಕ್ಯೀ ಸಾಧ್ಯ್ ನಾ!
ರುಕಾನ್
ಧಾಂಕ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್
ಮನ್ಶಾನ್
ದೇವ್ ಜಾಂವ್ಚೆ ತಿತ್ಲೆಂ ಸಲೀಸ್ ನ್ಹಯ್!
--ವಿಲ್ಸನ್ ಕಟೀಲ್
संपादकीय:
धांकाचें जिणें मनशान देव जांवच्याकय कष्टांचें
धांकाचें जिणें हांगासर हे कवितेंत चित्रीत जालां, तें वाचताना आंग शिरशिरता. आपणाक बेंडताना व्हांवचें रगत निरलिप्ततेन पळेवन रावून, जिवाचे हजार कुडके केल्या उपरांती जिवंत उरुंक गरजेची हुमेद राकून व्हरचें सैराण सांबाळून आनी तितलें करून इल्लोसो जीव भरल्या उपरांत परकी खोल्यांक आपणाचेच म्हणून खांदार उकलून, खेळोंवची तांक आपणांवची कला धांकाक मात्र साध्य म्हणून कवी सांगता.
ही तांक खुरसाकय ना म्हणताना सर्गा-संवसाराचो पडदो फाळता आनी असली कला, मनशान देव जांवच्या तितली सलीस न्हय सांगताना, क्रिस्तांव धार्मीक पात्येणेंच्या रुकाक व्हड कुराड कवी मारता.
इतल्या थोड्या उतरांनी येदी व्हड पात्येणी मारन सोडची तांक बोव सुंदर प्रतिमाद्वारीं कवी विल्सन कटीलान दाकयल्या. तितलें मात्र न्हय, ’वालीच्या निबान धांकाक उदक मेळल्लेबरी’ जी म्हण्णी आसा, तिचो अर्थ परत्यान नव्यान चिंतूंक कवीन आह्वान दिलां.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
धांक
धांक* जांवचें म्हळ्यार
तितलें सलीस न्हय!
मुळाक कुराड पडल्या उपरांत
पाळां तुटोन वेचीं,
फांटे बेंडून वेचे
दीक व्हावोन वेचो
निरलिप्त जावन पळेत आसजे
एकच एक खोलोय उरनाशें
कूड नागडी
लांकूड जातानांय,
वोळींत पुरल्यार
पाळ दिंवचे तसलो जिवारोस
गुपीत राकोन व्हरिजे
आंगा-पांगाच्या घायांचेर
तरनी वाल
चरोन वयर वेतानांय
आपल्याच खोल्यांक
तकलेर धलोंवची आशा
बिल्कूल किरलोंक नजो...
परत परत फुटोन येंवच्यो
आपल्योच आंकर्यो किंपचून काडल्यारी
वेंगल्ले वालीच्या पानांक
आपलींच म्हण मानून,
त्या पाचवेपणांत
आपणें लिपोन उरचो गूण आसाने...
तो खुरसाकयी साध्य ना!
रुकान
धांक जांवचें म्हळ्यार
मनशान
देव जांवचे तितलें सलीस न्हय!
*धांक=वाल चडोंक पुरचो रुकाचो कांड
-विल्सन कटील