ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ನಿರ್ಭಯಾಚ್ಯಾ ಮರ್ಣಾನ್ ಪೊಳುನ್ ಧಾಂವಲ್ಲೆಂ ಭಂಯ್
ನಿರ್ಭಯಾಚ್ಯಾ ಅತ್ಯಾಚಾರಿಂಕ್ ಫಾಶಿಯೆಚೆಂ ಫರ್ಮಾಣ್ ಜ್ಯಾರಿ ಜಾಲಾಂ. ಹ್ಯಾ ಸಂದರ್ಭಾಕ್ ಲಾಗೊನ್ ಜೊಕ್ತಿ ಕವಿತಾ ಎಂಟನಿ ಬಾರ್ಕೂರಾನ್ ಬರಯ್ಲ್ಯಾ. ಹ್ಯಾ ಎಕಾ ಫರ್ಮಾಣಾ ವರ್ವಿಂ ನಿರ್ಭಯಾ ಫೀನಿಕ್ಸಾಬರಿ ಪರತ್ ಉಟೊನ್ ಉಬಿ ಜಾಲ್ಯಾ. ಧುವಾಂಕ್, ಭಯ್ಣ್ಯಾಂಕ್ ಆನಿ ಮಾಂಯಾಂಕ್ ನವೊ ಜೀವ್ ಭರ‍್ಲಾ.
ಕವಿಚೆಂ ಕಾಮ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಅಸ್ಕತ್, ಅಸಹಾಯಕಾಂಕ್ ಜೀವ್ ದಿಂವ್ಚೊ. ತೆಂ ಕಾಮ್ ಎಂಟನಿ ಬಾರ್ಕೂರಾನ್ ಕೆಲಾಂ. ನಿರ್ಭಯಾಚೊ ಆವಾಜ್ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಕಾನಾಂಕ್ ಆಪ್ಟೊಂಚೆಬರಿ ಪರತ್ ವೆಗ್ಳ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂನಿ ತೊ ಹಾಂಗಾ ಉಲಯ್ತಾ. ತಶೆಂ ಉಲಯ್ತಾನಾ, ಪಾತ್ಕ್ಯಾಂ ಪಾಸುನ್ ಮೆಲ್ಲ್ಯಾ ಜೆಜುಕ್ರಿಸ್ತಾಚೊ ಉಡಾಸಯ್ ತೊ ಕಾಡ್ತಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ನಿರ್ಭಯಾಕ್
ತೊ ಎಕ್ಲೊ ಮೆಲ್ಲೊ ಪಾತ್ಕ್ಯಾಂ ಪಾಸುನ್,
ಹರ್‍ಯೆಕಾ ಪಾಸ್ಖಾಕ್ ತಾಚ್ಯಾ ಮರ್ಣಾಚೊ ಉಗ್ಡಾಸ್;
ತುಂ ಎಕ್ಲೆಂ ಮೆಲೆಂಯ್ ಪಾಶಾಂವಾಂ ಪಾಸಾನ್,
ಅತ್ಯಾಚಾರಿಂಚ್ಯಾ ಗಳ್ಯಾಂಕ್ ಮರ್ಣಾಚೊ ಘಾಸ್.
ಸಾರಿಯೆ ಥಾವುನ್ ತುಂ ಪರತ್ ಉಟ್ಲ್ಯಾಯ್,
ತುಂ ಫೀನಿಕ್ಸ್, ತುಂ ಜಯ್ತಾ ಕಾಣಿ.
ಸ್ವಾಸ್ ಆಸೊನ್‌ಯ್ ತೆ ಸಾರಿಯೆರ್ ನಿದ್ಲ್ಯಾತ್,
ಕಿಂಕ್ರಾಟ್ ಆನಿ ದಾಂತ್ ಖಿರ್ಲೊಣಿ.
ತುವೆಂ ಹೊಗ್ಡಾಯಿಲ್ಲ್ಯಾ ವಸ್ತುರಾಚೊ ಏಕ್ ತೀರ್,
ಮ್ಹಜೆ ಭಯ್ಣಿಕ್ ವೇಲ್;
ತುಕಾ ತೊಪ್‌ಲ್ಲೊ ಲೊಂಕ್ಡಾ ಸರಳ್,
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಘರಾಚಿ ಖಿಳ್.
ಬಸ್ಸಾರ್ ದಯೆಚಿ ಭಿಕ್ ಮಾಗ್‌ಲ್ಲೆ ತೆಚ್ ಹಾತ್,
ತಾಂಚ್ಯಾ ಗಳ್ಯಾ ಭೊಂವಾರಿಂ ಅಂರ್ದಲ್ಯಾತ್;
ಹಾಂವ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಬಾಳಾಕ್ ವೆಂಗ್ತಾಂ,
ತುಜೆ ಹಾತ್ ತಾಕಾ ಆಶೀರ್ವಾದ್ ದಿತಾತ್.
ತುಜ್ಯಾ ರಗ್ತಾನ್
ತಾಂಚೆ ಫಾಶಿಯೆನ್
ಆಜ್ ಥೊಡಿಶಿಂ ಶಾಬಿತ್ ಜಾಲ್ಯಾಂತ್-
ಮ್ಹಜ್ಯೊ ಧುವೊ,
ತುಜ್ಯೊ ಭಯ್ಣ್ಯೊ,
ಆನಿ
ತ್ಯಾ ಸ ದಾದ್ಲ್ಯಾಂಚ್ಯೊ ಮಾಂಯೊಂ ಸಮೇತ್.
- ಎಂಟನಿ ಬಾರ್ಕೂರ್
संपादकीय:
निर्भयाच्या मर्णान पोळून धांवल्लें भंय
निर्भयाच्या अत्याचारींक फाशियेचें फर्माण ज्यारी जालां. ह्या संदर्भाक लागोन जोकती कविता एंटनी बार्कूरान बरयल्या. ह्या एका फर्माणा वर्वीं निर्भया फीनिक्साबरी परत उटोन उबी जाल्या. धुवांक, भयण्यांक आनी मांयांक नवो जीव भरला.
कविचें काम म्हळ्यार अस्कत, असहायकांक जीव दिंवचो. तें काम एंटनी बार्कूरान केलां. निर्भयाचो आवाज आमच्या कानांक आपटोंचेबरी परत वेगळ्या उतरांनी तो हांगा उलयता. तशें उलयताना, पातक्यां पासून मेल्ल्या जेजुक्रिस्ताचो उडासय तो काडता.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
निर्भयाक
तो एकलो मेल्लो पातक्यां पासून,
हरयेका पास्खाक ताच्या मर्णाचो उगडास;
तूं एकलें मेलेंय पाशांवां पासान,
अत्याचारींच्या गळ्यांक मरणाचो घास.
सारिये थावून तूं परत उटल्याय,
तूं फीनिक्स, तूं जयता काणी.
स्वास आसोनय ते सारियेर निदल्यात,
किंक्राट आनी दांत खिरलोणी.
तुवें होगडायिल्ल्या वस्तुराचो एक तीर,
म्हजे भयणीक वेल;
तुका तोपल्लो लोंकडा सरळ,
म्हज्या घराची खिळ
बस्सार दयेची भिक मागल्ले तेच हात,
तांच्या गळ्या भोंवारीं अंर्दल्यात;
हांव म्हज्या बाळाक वेंगतां
तुजे हात ताका आशीर्वाद दितात.
तुज्या रगतान
तांचे फाशियेन
आज थोडिशीं शाबीत जाल्यांत-
म्हज्यो धुवो,
तुज्यो भयण्यो,
आनी
त्या स दादल्यांच्यो मांयों समेत.
- एंटनी बार्कूर