ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಎಕ್ಸುರ್ಪಣ್ ಸೊಸುಂಕ್ ತಾಂಕನಾತಲ್ಲೆ ಬಾಯ್ಲೆಕ್ ಬಾವ್ಲೆಚೆ ಹಾಲ್ ಕಳ್ತಾತ್
ಆದ್ಲ್ಯಾ ಹಪ್ತ್ಯಾಂತ್ ಭುರ್ಗ್ಯಾಂಚ್ಯಾ ಎಕಾ ನಾಟಕ್ ಶಿಬಿರಾಚೆಂ ಉಗ್ತಾವಣ್ ಕರ‍್ತಾನಾ ಹಾಂವೆಂ ಅಶೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ: ಭುರ್ಗ್ಯಾಂಚೆಂ ಮನ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ದೊಂಗ್ರಾಚ್ಯಾ ಮಾತ್ಯಾಥಾವ್ನ್ ದೆಂವೊನ್ ಯೆಂವ್ಚೆ ಝರಿಭಾಶೆನ್ - ನಿತಳ್, ನಿರ್ಮಳ್, ನಿಷ್ಕಳಂಕ್. ಭುರ್ಗ್ಯಾಂನಿ ಕಿತೇಂಯ್ ಚೂಕ್ ಕೆಲ್ಯಾರ್, ತಿ ಆಮ್ಕಾಂ ದಿಸನಾ. ಬದ್ಲಾ, ತಾಂಚೆಂ ಮುಗ್ಧಪಣ್ ಪಯ್ಲೆಂ ದಿಸ್ತಾ. ಹ್ಯಾ ಮುಗ್ದಪಣಾಂತ್ ತಾಂಣಿ ಖೆಳ್ಚೆ ಖೆಳ್, ಕರ‍್ಚಿಂ ಪೊಕ್ರಿಪಣಾಂ, ಉಲೊಂವ್ಚೆಂ ಉಲೊವ್ಣೆಂ - ಹ್ಯಾ ಸಕ್ಡಾವರ್ವಿಂ ತಿಂ ಜೊ ಸಂಸಾರ್ ನಿರ್ಮಾಣ್ ಕರ‍್ತಾತ್, ತ್ಯಾ ಸಂಸಾರಾಂತ್ ಸದಾಂಚ್ ಸುಖ್, ಸಂತೊಸ್, ಸಮಾಧಾನ್ ಆಮ್ಕಾಂ ಪಿಯೆಂವ್ಕ್ ಮೆಳ್ಟಾ.
ರೂಪಾಲಿಚಿ ಹಿ ಕವಿತಾ ತೆಂಚ್ ಸಾಂಗ್ತಾ ಆನಿ ತೆಂಚ್ ಆಶೆತಾ. ಪುಣ್ ಏಕ್ ಪಾವ್ಲ್ ಮುಕಾರ್ ವಚೊನ್, ಜಿವಿತಾಂತ್ ಕೆನ್ನಾಂಯ್ ನದ್ರೆಕ್ ಆಡ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ನ್ಹಯ್ ಮ್ಹಣೊನ್ ಸಾಂಗ್ತಾ. ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಎಕ್ಸುರ್ಪಣ್ ತಿಕಾ ಸೊಸನಾ. ಕುಟ್ಮಾಜಿವಿತಾಂತ್ ತಿ ಸುಖ್ ಜೊಡುನ್ ಆಸಾ. ಆನಿ ತ್ಯಾ ಸುಖಾ ಮುಕಾರ್ ಶೋಕೇಸಿಂತ್ಲಿ ಸೊಭಾಯ್ ಕಿತ್ಯಾ ಉಪ್ಕಾರುಂಯೆತಾ?
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಬಾವ್ಲೆ, ತುಂ ಅಶೀಚ್ ರಾವ್
ಶೊಕೆಸಿಂತ್ಲೆ ಬಾವ್ಲೆಚೆರ್
ಅಚ್ಕೀತ್ ಆಜ್ ನದರ್ ಪಡ್ಲಿ
ಕಿತ್ಲಿ ಸೊಬೀತ್! ಕಿತ್ಲಿ ನಾಜೂಕ್!
ಭುರ್ಗೆಪಣಾಂತಯ್ ಅಶೀಚ್ ಆಸ್ಲಿ.
ವಾಂಗ್ಡಾ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಖೆಳ್ಟಾಲಿ
ವೆಂಗೆಂತ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ನಿದ್ತಾಲಿ,
ನವೆ ನವೆ ಕಪ್ಡೆ ಘಾಲೂನ್,
ಸಾಂಗಾತಾನ್ ಭೊಂವ್ತಾಲಿ.
ಪಿರಾಯ್ ಮ್ಹಜಿ ವಾಡತ್ ಗೆಲಿ,
ಬಾವ್ಲಿ ಮಾತ್ ತೆದೀಚ್ ಉರ್ಲಿ
ವೇಂಗ್ ಮ್ಹಜಿ ಸೊಡುನ್ ತಿ
ಶೊಕೆಸೀಚಿ ಸೊಬಾ ಜಾಲಿ.
ಶಿಕ್ಷಣ್ ಜಾಲೆಂ, ಲಗ್ನ್ ಜಾಲೆಂ,
ಭುರ್ಗೆಪಣ್ ಹಾಂವ್ ವಿಸ್ರೂನ್ ಗೆಲೆಂ
ಘರಾ ದಾರಾಕ್ ಇತ್ಲೆ ರಮ್ಲೆಂ,
ಬಾವ್ಲೆಕ್ ನದ್ರೆ ಆಡ್ ಕೆಲೆಂ.
ಭುರ್ಗೆಪಣಾಂತ್ ಖೆಳ್ಟನಾ
ತಿಜೆಂಯ್ ಲಗ್ನ್ ಲಾಯಿಲ್ಲೆಂ ಹಾಂವೆಂ
ವ್ಹಂಕಲ್ ಕಶಿ ನ್ಹೆಸೊವ್ನ್ ತಿಕಾ
ಮಾಟ್ವಾಂತ್ ಲೆಗೀತ್ ಬಸಯಿಲ್ಲಿ ಹಾಂವೆಂ
ತರೀಯ್ ತಿ ತಶ್ಶಿ ಆಸಾ,
ಹಾಂವ್ ಮಾತ್ ಬದಲ್ಲೆಂ
ವೆಂಗ್ ತಿಜಿ ಸೊಡೂನ್ ಹಾಂವೆ,
ಧುವಾಂಕ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ವೆಂಗೆನ್ ಘೆತ್ಲೆ
ಖೂಬ್ ತೆಪಾನ್ ತಿಕಾ ಆಜ್
ಹಾತಾಂತ್ ಹಾಂವೆಂ ಘೆತ್ಲಿ
ಕಿತ್ಲಿ ಸೊಬೀತ್! ಕಿತ್ಲಿ ನಾಜೂಕ್!
ಸದಾಂ ಅಶೀಚ್ ಉರ್ತಲಿ
ಖಿಣ್ ಭರಾಕ್ ದಿಸ್ಲೆಂ ಮ್ಹಾಕಾ
ಹಾಂವೆಂಯ್ ತೆದೆಂಚ್ ಉರ್ಚೆಂ ಆಸ್ಲೆಂ
ಕಸ್ಲೊಚ್ ಹುಸ್ಕೊ ನಾಸ್ತಾನಾ,
ಖೆಳ್ ಖೆಳ್ ಖೆಳ್ಟಾ ಆಸ್ಲೆ
ಪೂಣ್ ಏಕ್ ಕಾಳ್ ಯೆತ್ಲೊ ಆಸ್ಲೊ,
ಶೊಕೆಸೀನ್ ಪಡ್ಟಾ ಆಸ್ಲೆಂ
ಮೊನೆ ಕಶೆಂ ಕೊನ್ಶಾಕ್ ಎಕಾ
ನದ್ರೆ ಆಡ್ ಜಾತಾ ಆಸ್ಲೆಂ
ನಾಕಾ ಬಾಬಾ ನಾಕಾ ನಾಕಾ,
ಅಸೊ ದೀಸ್ ಯೆವ್ಚೊ ನ್ಹಿ
ನದ್ರೆ ಆಡ್ ಜಾವ್ನ್ ಹಾಂವ್
ಕೊನ್ಶಾಕ್ ಕೆನ್ನಾಚ್ ಪಡ್ಚೆ ನ್ಹಿ.
'ಬಾವ್ಲೆ, ತುಂ ಅಶೀಚ್ ರಾವ್.
ಸದಾಂಚ್ ಸೊಬೀತ್, ನಾಜೂಕ್ ರಾವ್.
ಮ್ಹಜೆ ಫಾಟ್ಲ್ಯಾನ್ ಲೆಗೀತ್
ಮ್ಹಜಿ ಯಾದ್ ಸಗ್ಳ್ಯಾಂಕ್ ದೀತ್ ರಾವ್.
- ರೂಪಾಲಿ ಕೀರ್ತನಿ
संपादकीय:
एकसुरपण सोसुंक तांकनातल्ले बायलेक बावलेचे हाल कळतात
आदल्या म्हयन्यांत भुरग्यांच्या एका नाटक शिबिराचें उगतावण करताना हांवें अशें म्हळ्ळें: भुरग्यांचें मन म्हळ्यार दोंगराच्या मात्याथावन देंवोन येंवचे झरिभाशेन - नितळ, निर्मळ, निष्कळंक. भुरग्यांनी कितेंय चूक केल्यार, ती आमकां दिसना. बदला, तांचें मुग्धपण पयलें दिसता. ह्या मुग्धपांत तांणी खेळचे खेळ, करचीं पोक्रिपणां, उलोंवचें उलोवणें - ह्या सकडावरवीं तीं जो संसार निर्माण करतात, त्या संसारांत सदांच सूख, संतोस, समाधान आमकां पियेवंक मेळटा.
रूपालिची ही कविता तेंच सांगता आनी तेंच आशेता. पूण एक पावल मुकार वचोन, जिवितांत केन्नांय नदरेक आड जांवचें न्हय म्हणोन सांगता. म्हळ्यार एकसुरपण तिका सोसना. कुटमाजिवितांत ती सूख जोडून आसा. आनी त्या सुखा मुकार शोकेसिंतली सोभाय कित्या उपकारुंयेता?
-मेल्विन रोड्रिगस
कविता:
बावले, तूं अशीच राव
शोकेसींतले बावलेचेर
अचकीत आज नदर पडली
कितली सोबीत! कितली नाजूक!
भुरगेपणांतय अशीच आसली.
वांगडा म्हज्या खेळटाली
वेंगेत म्हज्या न्हीदताली,
नवे नवे कपडे घालून ,
सांगातान भोंवताली.
पिराय म्हजी वाडत गेली,
बावली मात तेदीच उरली
वेंग म्हजी सोडून ती
शोकेसीची सोबा जाली.
शिक्षण जालें, लग्न जालें,
भूरगेपण हांव विसरून गेलें
घरा दाराक इतले रमलें,
बावलेक नदरे आड केलें.
भुरगेपणांत खेळटना
तिजेंय लग्न लायिल्लें हांवें
व्हंकल कशी न्हेसोवन तिका
माटवांत लेगीत बसयिल्ली हांवें
तरीय ती तश्शी आसा,
हांव मात बदल्ले
वेंग तिजी सोडून हांवे,
धुवांक म्हज्या वेंगेन घेतले
खूब तेपान तिका आज
हातांत हांवें घेतली
कितली सोबीत! कितली नाजूक!
सदां अशीच उरतली
खिण भराक दिसले म्हाका
हांवेंय तेदेंच उरचें आसलें
कसलोच हुस्को नास्तना,
खेळ खेळ खेळटा आसले
पूण अेक काळ येतलो आसलो,
शोकेसीन पडटा आसलें
मोने कशें कोनशाक अेका
नदरे आड जाता आसलें
नाका बाबा नाका नाका,
असो दीस येवचो न्ही
नदरे आड जावन हांव
कोनशाक केन्नाच पडचे न्ही
'बावले, तूं अशीच राव.
सदांच सोबीत, नाजूक राव.
म्हजे फाटल्यान लेगीत
म्हजी याद सगळ्यांक दीत राव.
- रुपाली किर्तनी