ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಮನ್ಶಾಚೊ ರಂಗ್ ಬದಲ್ತಾನಾ ಸಂಸಾರ್ ಕಠೋರ್ ಕಿತ್ಯಾ?
ಹೆಂ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ಅಶೆಂ? ಮಳಬ್ ಖಿಣಾಖಿಣಾಕ್ ಆಪ್ಲೊ ರಂಗ್ ಬದಲ್ತಾ ತರೀ, ಆಮ್ಕಾಂ ದಾಧೊಸ್ಕಾಯ್ ದಿತಾ. ಆಮ್ಕಾಂ ಸಂತೊಸ್, ಖುಶಿ ದಿತಾ. ಪುಣ್ ಮನೀಸ್ ಜರ್ ಆಪ್ಲೊ ರಂಗ್ ಬದಲ್ತಾ, ಮಾಗೀರ್ ಘೆನಾಂಯ್ ತಾಚೆ ಕಷ್ಟ್! ಸಂಸಾರ್ ತಾಕಾ ನಾನಾಂತ್ಯಾ ನಾಂವಾಂನಿ ವೊಲಾಯ್ತಾ. ಬೊಟಾಂ ದಾಕಯ್ತಾ, ತುಕ್ಲಾಯ್ತಾ.
ರೂಪಾಲಿನ್ ಮನ್ಶಾಚಿ ಏಕ್ ವಿಸ್ತಾರಾಯೆಚಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ, ಸುಂದರ್ ರೂಪಕಾದ್ವಾರಿಂ ಆಮ್ಚೆಮುಕಾರ್ ದವರ‍್ಲ್ಯಾ ಆನಿ ಯೆದೊಳ್ ಆಟೊವ್ ಕರಿನಾತಲ್ಲೆ ಸಂಗ್ತಿವಿಶಿಂ ವಿಚಾರ್ ಕರುಂಕ್ ಸಾಂಗ್ಲಾಂ.
ಮಾಗೀರ್ ಕವಿಂಚೆಂ ಕಾಮ್‌ಚ್ ಹೆಂಚ್ ನ್ಹಯ್?
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ರಂಗ್ ಬದಲ್ಪಿ ಮಳಬ್
ಗೆಲೆ ಕಾಂಯ್ ದೀಸ್ ಸತತ್
ನದರ್ ಮಳ್ಬಾರ್ ಥಿರ್ ಜಾತಾ
ದಿಸಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಕಿತ್ಲೆದಾ ರಂಗ್ ಬದಲ್ತಾ ನ್ಹೀ!
ಕೆನ್ನಾ ಕಿರ್ಣಾಂನಿ ಭರಿಲ್ಲೆ ದಿಸ್ತಾ
ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಕೆನ್ನಾ ಕುಪಾಂನಿ!
ಧವೆ ನಿಳೆಂ ದಿಸ್ಪಿ ಮಳಬ್
ಕೆನ್ನಾಕಚ್ ತಾಂಬ್ಶೆಂ ಜಾವ್ನ್ ಯೆತಾ
ಪಳಯ್ತಾ, ಪಳಯ್ತಾ, ನಿಳ್ಸಾಣ್, ತಾಂಬ್ಸಾಣ್
ಕಾಳ್ಸಾಣೆನ್ ಕೆನ್ನಾ ಬದಲ್ತಾ ಕಳಚ್‌ನಾ
ಕಾಳ್ಯಾ ಕಿಟ್ಟ್ ಮಳ್ಬಾಂತ್
ಲಿಕ್‌ಲಿಕ್ಪಿ ನಖೆತ್ರಾಂ ಮನ್ ಭುಲಯ್ತಾ
ತೊ ಸೊಬೀತ್ ಚಂದ್ರೀಮ್
ತ್ಯಾ ಕಾಳ್‌ಖ್ಯಾ ಮಳ್ಬಾಚಿ ಸೊಬಾಯ್ ವಾಡಯ್ತಾ
ಕೆನ್ನಾಯ್ ದಿಸ್ಪಿ ತೆ ಸಾತ್‌ರಂಗಿ ಇಂದ್ರಧನು
ಸಗ್ಳ್ಯಾಂಕಚ್ ಮಾನ್ವತಾ
ದಾಟೂನ್ ಆಯಿಲ್ಲಿ ಕಾಳಿ ಕುಪಾಂ ಮಾತ್
ಮಳ್ಬಾಕ್ ಲಾಗಿಲ್ಲೊ ದಾಗ್ ಕಸೊ ಭಾಸ್ತಾ
ತೆಂ ಜಗ್ಳಾವಪ್, ತೊ ಗಡ್‌ಗಡ್, ತೊ ಪಾವ್ಸ್!
ಮಳ್ಬಾಚಿಂ ಹಿಂ ಬದಲ್ಪಿ ರುಪಾಂ ಪಳೊವ್ಪಾಸಾರ್ಕಿಂಚ್!
ಹಿಂಚ್ ಬದಲ್ಪಿ ರುಪಾಂ ಮನ್ಶಾಂಮಧಿಂ ದಿಸ್ಲಿಂ ಜಾಲ್ಯಾರ್
ಆಮಿ ಬೊಟಾಂ ದಾಖಯ್ತಾತ್, ನಾಂವಾಂ ದವರ‍್ತಾತ್
ಲಿಕ್‌ಲಿಕ್ಪಿ ನಖೆತ್ರಾಂ, ಆಕಾರ್ ಬದಲ್ಪಿ ಚಂದ್ರೀಮ್,
ಜಾಂವ್ ರಂಗ್ ಬದಲ್ಪಿ ಮಳಬ್
ಕಿತೆಂಚ್ ಏಕ್ ಸಾರ್ಕೆಂ ಉರನಾ
ಮನ್ಶಾಂಕ್ ನಾಂವಾಂ ದವರ‍್ಪಾಂತ್ ಆಮಿ ಪಾಟಿಂ ರಾವನಾಂತ್
ನದರ್ ಮಾತ್ ಆಮ್ಚಿ ಸದಾಂಚ್ ವಯ್ರ್
ಆನಿ ಇತ್ಸಾ ಮಳ್ಬಾಕ್ ಹಾತ್ ಲಾವ್ಚಿ
ಉಗ್ತ್ಯಾ ಮಳ್ಬಾಂತ್ ಉಡ್ಚಿ!
ರಂಗ್ ಬದಲ್ಪಿ, ರುಪಾಂ ಬದಲ್ಪಿ ಮಳಬ್ ಉಪ್ಕಾರ‍್ತಾ
ಪುಣ್...
-ರೂಪಾಲಿ ಕೀರ್ತನಿ
संपादकीय:
मनशाचो रंग बदलताना संसार कठोर कित्या?
हें कित्याक अशें? मळब खिणाखिणाक आपलो रंग बदल्ता तरी, आमकां दाधोसकाय दिता. आमकां संतोस, खुशी दिता. पूण मनीस जर आपलो रंग बदलता, मागीर घेनांय ताचे कष्ट! संसार ताका नानांत्या नांवांनी वोलायता. बोटां दाकयता, तुकलायता.
रूपालीन मनशाची एक विस्तारायेची परिस्थिती, सुंदर रूपकाद्वारीं आमचेमुकार दवरल्या आनी येदोळ आटोव करिनातल्ले संग्तिविशीं विचार करुंक सांगलां.
मागीर कविंचें कामच हेंच न्हय?
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
रंग बदलपी मळब
गेले कांय दीस सतत
नदर मळबार थीर जाता
दिसांतल्यान कितलेदा रंग बदलता न्ही!
केन्ना किर्णांनी भरिल्ले दिसता
जाल्यार केन्ना कुपांनी!
धवे निळें दिस्पी मळब
केन्नाकच तांबशें जावन येता
पळयता, पळयता, निळसाण, तांबसाण
काळसाणेन केन्ना बदल्ता कळचना
काळ्या किट्ट मळबांत
लीकलिकपी नखेत्रां मन भुलयता
तो सोबीत चंद्रीम
त्या काळख्या मळबाची सोबाय वाडयता
केन्नाय दिस्पी ते सातरंगी इंद्रधनू
सगळ्यांकच मान्वता
दाटून आयिल्ली काळी कुपां मात
मळबाक लागिल्लो दाग कसो भासता
तें जगळावप, तो गडगड, तो पावस!
मळबाचीं हीं बदल्पी रुपां पळोवपासार्किंच!
हिंच बदल्पी रुपां मनशांमधीं दिसलीं जाल्यार
आमी बोटां दाखयतात, नांवां दवर्तात
लीकलिकपी नखेत्रां, आकार बदल्पी चंद्रीम,
जांव रंग बदल्पी मळब
कितेंच एक सार्कें उरना
मनशांक नांवां दवर्पांत आमी पाटीं रावनांत
नदर मात आमची सदांच वयर
आनी इत्सा मळबाक हात लावची
उग्त्या मळबांत उडची!
रंग बदल्पी, रुपां बदल्पी मळब उपकार्ता
पूण...
-रूपाली कीर्तनी