ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಮೆಂದು ಆನಿ ಚಿಂತ್ನಾಂ ಸೈತ್ ಘೆಟೆ ಜಾಂವ್ಕ್ ಆಶೆಂವ್ಚಿ ಕವಿತಾ
ಸಭಾರ್ ತೆಂಪಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಪಿ.ಜೆ. ಕರುಗಳ್ನಡೆ ಕವಿತಾ ಕುಳಾರಾಕ್ ಆಯ್ಲಾ. ಆಯ್ಲಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಕಸೊ? ಎಕಾ ನವ್ಯಾಚ್ ಕಾಳಾಚೆಂ ಯೆಣೆಂ ಜಾಲಾಂ. ಆಪಡಲ್ಲೆಂ ಸಗ್ಳೆಂ ಬರಫ್ ಜಾಂವ್ಚೊ ಹಿಂವಾಳ್. ಪಿಯೆಂವ್ಚೆಂ ಉದಕ್ ಸಯ್ತ್ ಘೆಟೆ. ವೊಂಟ್ಯೆಚೆ ದೂಧ್ ಕಾಡುಂಕ್ ಬೊಂಬಾಂಕ್ ಉದಕ್ ಮಾರ್ತಾನಾ ಹುನ್ ಉದಕ್ ಸಯ್ತ್ ಘೆಟೆ. ಹ್ಯಾ ಹಿಂವಾಳ್ಯಾಚಿ ಧಾರುಣ್ ಕಥಾ ಬೋವ್ ಸುಂದರ್ ರಿತಿನ್ ಕವಿ ವರ್ಣಿತಾ.
ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಕಡ್ವ್ಯಾಕ್ ಪಾವ್ತಾನಾ ಹೊ ಕಾಳ್ ಬದಲ್ಲ್ಯಾಚೆಂ ಕಾರಣ್ ಕಳ್ತಾ. ರಾಜ್ ಆಶೆಂವ್ಚ್ಯಾ, ದುಡ್ವಾರಾಶಿಕ್ ಲಬ್ದೊಂಚ್ಯಾ, ಅಧಿಕಾರಾಕ್ ಉಮ್ಕಳ್ಚ್ಯಾ, ಲೊಕಾಚ್ಯಾ ಬರೆಪಣಾಕ್ ಕಾಮ್ ಕರಿಜಾಯ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾಂನಿ ತಾಂಕಾಂ ಪಿಳ್ಚೆಂ ಕಾಮ್ ಕರ್ಚ್ಯಾ ರಾಜಕೀಯ್ ಮುಕೆಲ್ಯಾಂಚೆರ್ ತಾತ್ಸಾರ್ ಪಾವೊನ್, ತಾಂಚೊ ಮೆಂದು ಆನಿ ಚಿಂತ್ನಾಂ ಲೆಗುನ್ ಘೆಟೆ ಜಾಂವ್ಕ್ ಆಶೆಂವ್ಚಿ ಹಿ ಕವಿತಾ, ಬಳ್ವಂತ್ ರೂಪಕಾಚೆರ್ ಬಾಂಧುನ್ ಹಾಡ್ಲ್ಯಾ ಆನಿ ವೆಗ್ಳ್ಯೊಚ್ ಪ್ರತಿಮಾ ಉಬ್ಯೊ ಕರ್ಚ್ಯಾಂತ್ ಯಶಸ್ವಿ ಜಾಲ್ಯಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಕಾಳ್ ಬದಲ್ತಾ
ಪಾನೊ ದಿಂವ್ಚ್ಯಾ ಆವಯಾಂಚೆಂ
ಶಿಂತಿದ್ ಚುಕ್ಲಾಂ.
ಭಾಯ್ಲೆ ಥಂಡಿಂತ್ ಥಾನಾಂತ್ಲೆಂ
ದೂಧ್ ಘೆಟೆ ಜಾಲಾಂ
ಪಿಳುನ್ ಫ್ರೀಜರಾಂತ್ ದವರ್ಲಲೆಬರಿಂ.
ಖತ್ಖತೊ ಉದಕ್ ಗಾಯೆಚೆ ವೊಂಟ್ಯೆಕ್ ಪಾಂವ್ಚೆ
ಫುಡೆಂಚ್ ಬರಫ್ ಜಾವ್ನ್ ಸಕ್ಲಾ ಪಡ್ಲಾಂ.
ತಾನುಲ್ಯಾಂಚಿ ಬೊಬ್ ಮೊಳ್ಬಾಕ್ ತೆಂಕ್ಲ್ಯಾ
ಪೊಟಾ ಭುಕೆನ್ ದುಧಾಕ್ ಆಶೆವ್ನ್.
ಕೊಂಬ್ಯಾಚೊ ಸಾದ್ ನಾ, ಕೊಗ್ಳೆಚೊ ನಾದ್ ನಾ
ಸುಣ್ಯಾಚೊ ವಾದ್ ನಾ, ಗೊರ್ವಾಂಚಿ ಜಾಗ್ ನಾ
ಉರ್ಲಾಂ ತರ್ ಫಕತ್ ವಾರೆಂ
ಶೀತಳ್ ವಾರೆಂ, ಬರ್ಫಾಚೊ ಪಾವ್ಸ್.
ಸಾಡೆಚಾರ್ಶಿಂ ವರ್ಸಾಂ ಆದ್ಲೊ ಕಾಳ್
ಪರ್ತ್ಯಾನ್ ಭುಮಿರ್ ಯೆಂವ್ಚೊ ಜಾಲಾ
ಸಗ್ಳಿ ಪ್ರಥ್ವಿ ಧವೆಂ ನ್ಹೆಸೊನ್ ಶಾಂತ್ ಜಾಲ್ಯಾ
ರೆಸ್ಪೆರಾಚಿ ವ್ಹಕಲ್ ಧವೆಂ ನ್ಹೆಸೊನ್
ಆಯ್ತಿ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾಬರಿಂ.
ಸಗ್ಳ್ಯಾನಿತ್ಲ್ಯಾನ್ ನಿತಳಚ್ ನಿತಳ್
ಮ್ಹೆಳೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ದಿಸೊಂಕಚ್ ದಿಸನಾ
ದೆಖ್ಚೆ ದೊಳೆ, ಚಿಂತ್ಚಿಂ ಮನಾಂ, ಭೊಗ್ಚಿಂ ಕಾಳ್ಜಾಂ
ಸೊಡ್ಲ್ಯಾರ್ ಉರಲ್ಲೆಂ ಸಗ್ಳೆಂ ಸಾಫ್ ನಿತಳ್.
ಚೊವೀಸ್ ವೊರಾಂಯ್ ಬರಫ್ ಕಾಡುನಚ್ ಚಲ್ಲಾಂ
ಘರ್ಚಿ ವಾಟ್ ದೆಖ್ಚೆ ಖಾತಿರ್.
ಘರ್ಚೆಂ ಪಾಕೆಂ ಭಿಜೊನ್ ಸಗ್ಳೆಂಚ್ ಧಾಂಪ್ಲಾಂ
ಭಿತರ್ಲ್ಯಾ ಕುಡಾಂನಿ ಕೆಂಡ್ ಸಾರ್ಕೆಂಚ್ ಜಳ್ಳಾಂ
ನಂಯೊಂ ಬಾಂಯೊಂ ಉದಕ್ ಸಗ್ಳೆಂ ಘೆಟೆ ಜಾಲಾಂ
ಕುಡಿ ಶಿರ್ಶಿರೊನ್ ಮ್ಹಾತಾರೆಂ ಹಾಡ್ ಪಿಟೊ ಜಾಲಾಂ
ಆನಿಕ್ ಕಿತ್ಲೊ ಕಾಳ್ ಕೊಣ್ಣಾ
ಶಿರಾಂನಿ ವ್ಹಾಳ್ಚೆಂ ರಗತಯ್ ಘೆಟೆ ಜಾಂವ್ಕ್!
ದುಖಿ ದೊಳ್ಯಾಂ ಚಿಂತ್ನಾಂ ಚಿಂತಾಂ ಚಿಂತ್ನಾ ಸಮ್ದಿರಾಂತ್
ಆನಿಕ್ ಕಿತ್ಲೊ ಕಾಳ್ ಕೊಣ್ಣಾ
ರಾಜ್ ಆಶೆಂವ್ಚ್ಯಾ ರಾಜ್ ಫುಡಾರ್ಯಾಂಚ್ಯಾ
ಮತಿಂನಿ ವ್ಹಾಳ್ಚಿಂ ಹಿಂ ಚಿಂತ್ನಾಂಯ್ ಘೆಟೆ ಜಾಂವ್ಕ್
-ಪಿ. ಜೆ. ಕರುಗಳ್ನಡೆ, ಬಾರ್ಕುರ್.
संपादकीय:
मेंदू आनी चिंतनां सैत घेटे जावंक आशेंवची कविता
सभार तेंपा उपरांत पी.जे. करुगळनडे कविता कुळाराक आयला. आयला म्हळ्यार कसो? एका नव्याच काळाचें येणें जालां. आपडल्लें सगळें बरफ जांवचो हिंवाळ. पियेंवचें उदक सयत घेटे. वोंट्येचें दूध काडुंक बोंबांक उदक मारताना हून उदक सयत घेटे. ह्या हिंवाळ्याची धारूण कथा बोव सुंदर रितीन कवी वर्णिता.
निमाण्या कडव्याक पावताना हो काळ बदल्ल्याचें कारण कळता. राज आशेंवच्या, दुडवाराशीक लब्दोंच्या, अधिकाराक उमकळच्या, लोकाच्या बरेपणाक काम करिजाय जाल्ल्यांनी तांकां पिळचें काम करच्या राजकीय मुकेल्यांचेर तात्सार पावोन, तांचो मेंदू आनी चिंतनां लेगून घेटे जावंक आशेंवची ही कविता, बळवंत रूपकाचेर बांधून हाडल्या आनी वेगळ्योच प्रतिमा उब्यो करच्यांत यशस्वी जाल्या.
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
काळ बदलता
पानो दिंवच्या आवयांचें
शिंतीद चुकलां.
भायले थंडिंत थानांतलें
दूध घेटे जालां
पिळून फ्रीजरांत दवरललेबरीं.
खतखतो उदक गायेचे वोंट्येक पांवचे
फुडेंच बरफ जावन सकला पडलां.
तानुल्यांची बोब मोळबाक तेंकल्या
पोटा भुकेन दुधाक आशेवन.
कोंब्याचो साद ना, कोगळेचो नाद ना
सुण्याचो वाद ना, गोरवांची जाग ना
उरलां तर फकत वारें
शीतळ वारें, बर्फाचो पावस.
साडेचारशीं वरसां आदलो काळ
परत्यान भुमीर येंवचो जाला
सगळी प्रथ्वी धवें न्हेसोन शांत जाल्या
रेस्पेराची व्हकल धवें न्हेसोन
आयती जाल्ल्याबरीं.
सगळ्यानितल्यान नितळच नितळ
म्हेळें म्हळ्ळें दिसोंकच दिसना
देखचे दोळे, चिंतचीं मनां, भोगचीं काळजां
सोडल्यार उरल्लें सगळें साफ नितळ.
चोवीस वोरांय बरफ काडुनच चल्लां
घरची वाट देखचे खातीर.
घरचें पाकें भिजोन सगळेंच धांपलां
भितरल्या कुडांनी केंड सारकेंच जळ्ळां
नंयों बांयों उदक सगळें घेटे जालां
कुडी शिरशिरोन म्हातारें हाड पिटो जालां
आनीक कितलो काळ कोण्णा
शिरांनी व्हाळचें रगतय घेटे जावंक!
दुखी दोळ्यां चिंतनां चिंतां समदिरांत
आनीक कितलो काळ कोण्णा
राज आशेंवच्या राज फुडारयांच्या
मतिंनी व्हाळचीं हीं चिंतनांय घेटे जावंक
-पी. जे. करुगळनडे, बार्कूर.