ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ತೊಂಡ್ ಉಗ್ತೆಂ ಕರ್ನ್ ಸಲ್ವೊಂಚೆ ಮನೀಸ್
ಆಮಿ ಸೊಂಶ್ಯಾಚಿ ಆನಿ ಕಾಸ್ವಾಚಿ ಕಾಣಿ ಆಯ್ಕಲ್ಯಾ. ದಾವಿದ್ ಆನಿ ಗೊಲಿಯಾತಾಚಿ ಕಾಣೀಯ್ ಆಯ್ಕಲ್ಯಾ. ಹ್ಯಾ ಕಾಣಿಯಾಂನಿ ಬುದ್ವಂತ್ಕಾಯೆ ಮಾರಿಫಾತ್ ಅಸ್ಕತ್ ಮನ್ಶಾಂಚೆಂ ಜೈತ್ ಆಮಿ ಪಳೆತಾಂವ್. ಹಿ ಕಾಣೀಯ್ ತಸಲೀಚ್. ಪುಣ್ ಮಾತ್ಶಿ ವೆಗ್ಳಿ. ವ್ಹಡ್ ಜೈತ್ ವಿಸ್ತಾರಲ್ಲ್ಯಾ ರುಕಾಚಿ ಆನಿ ತಣಾ ಮುಳ್ಕಾಟಾಚಿ. ಹಾಂಗಾಸರ್ ಲ್ಹಾನ್ ಎಕ್ಲೊ ಪೋರ್, ಜಿವಿತಾಚ್ಯಾ ಅನ್ಭೋಗಾನ್ ಶಿಜಲ್ಲ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಕ್ ಬೂದ್-ಬಾಳ್ ಸಾಂಗೊಂಕ್ ವಚೊನ್, ಲಜೆಕ್ ಸಾಂಪಡ್ಚೆಂ ಆಮಿ ಪಳೆತಾಂವ್.
ಹಾಂಗಾಸರ್ ರುಕಾಚೆಂ ವ್ಹರ್ತೆಪಣ್ ಆಮ್ಕಾಂ ಝಳ್ಕತಾನಾ, ತ್ಯಾ ವರ್ತೆಪಣಾ ಮುಕಾರ್ ತಣಾನ್ ತಕ್ಲಿ ಪೊಂದಾ ಘಾಲ್ಚೆಂ ಘಡಿತ್ ದೊಳ್ಯಾಂ ಸಾಮ್ಕಾರ್ ಉಬೆಂ ಜಾತಾ.
ಜಾಯ್ತೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ಕಾಂಯಿಂಚ್ ಕಳಿತ್ ನಾತಲ್ಲೆ ಆಮಿ, ಅನ್ಭೋಗಾನ್ ಶಿಜಲ್ಲ್ಯಾ ಮನ್ಶಾಂಲಾಗಿಂ ಆಮ್ಚೆಂ ಅನಿಷ್ಟ್ ತೊಂಡ್ ಉಗ್ತೆಂ ಕರ್ನ್ ಸಲ್ವತಾಂವ್ ನ್ಹಯ್!
ಸ್ಟೇನಿ ಬೆಳಾಕ್ ಕಿಟಾಳ್ ಯುವ ಪುರಸ್ಕಾರ್ ಲಾಭಲ್ಲ್ಯಾ ಸಂದರ್ಭಾರ್ ತಾಕಾ ಆಮಿ ಉಲ್ಲಾಸಿತಾಂವ್.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಮಾಗ್ಣೆಂ
ಫಾಂಟೆ ಉಬಾರುನ್
ರುಪ್ಯಾಳಿಂ ಮೊಡಾಂ ಆಪಡ್ಚ್ಯಾಕ್
ನಿರಂತರ್ ಪ್ರೇತನ್ ಕರೀತ್ ಆಸಲ್ಲ್ಯಾ
ರುಕಾನ್ ಸಕಯ್ಲ್ ಪಳಯ್ಲೆಂ
ಮುಳಿಂ
ತಣ್ ಏಕ್ ಹಾಸ್ತಾಲೆಂ.
ವೊಂಟಾಂನಿ ವೆಂಗ್ಯ್ ಆಸ್ಲೆಂ.
“ಹಾಸ್ತಾಯ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್”
ರುಕಾ ಸವಾಲ್.
“ಕಿತ್ಲೆ ಉಂಚಾಯೆಕ್ ಪಾವ್ಲ್ಯಾರೀ
ಕಿತ್ಲೆ ರುಂದಾಯೆಕ್ ಉಸೊವ್ನ್ ರಾವ್ಲ್ಯಾರೀ
ವಾರೆಂ ಏಕ್ ಮಾರ್‍ಲ್ಯಾರ್
ಆಡ್ ಪಡ್ತಾಲೊಯ್ ಧರ್ಣಿರ್...”
ತಣಾ ಜಾಪ್ ಆಯ್ಕಲ್ಲೊ ರೂಕ್
ಜಾಲೊ ಘಡಿಭರ್ ಮೌನಿ
ಉಪ್ರಾಂತ್ ಉಚಾರಿ ಶಾಂತ್‌ಪಣಿಂ
“ಸದಾಂ ಹಾಂವೆಂ ಮಾಗ್ಚೆಂ ಆಸಾ
ಲ್ಹಾನ್ ಏಕ್ ರಾನಾಉಜ್ಯಾ ಧಾವ್ ಸಯ್ತ್
ಹ್ಯಾ ಭೊಂವಾರಾ ಯೆಂವ್ಚಿ ನಾಕಾ.
ಮುಳಿಂ ರಾವೊನ್
ಮ್ಹಜಿ ಉಂಚಾಯ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಸಾಂಗ್ಚ್ಯಾ
ತುಜೆಂ ಮೋರ್ನ್ ಘಡ್ಚೆಂ ನಾಕಾ..”
ಖಿಣಾನ್ ತಣ್ ಮೌನಿ
ಮೊಡಾಂ ಆಪಡ್ಚ್ಯಾಂತ್
ರೂಕ್ ನಿರಂತರಿ.....
-ಸ್ಟೇನಿ ಬೆಳಾ
संपादकीय:
तोंड उगतें कर्न सलवोंचे मनीस
आमी सोंश्याची आनी कासवाची काणी आयकल्या. दाविद आनी गोलियाताची काणीय आयकल्या. ह्या काणियांनी बुदवंत्काये मारिफात अस्कत मनशांचें जैत आमी पळेतांव. ही काणीय तसलीच. पुण मातशी वेगळी. व्हड जैत विस्तारल्ल्या रुकाची आनी तणा मुळकाटाची. हांगासर ल्हान एकलो पोर, जिविताच्या अनभोगान शिजल्ल्या मनशाक बूद-बाळ सांगोंक वचोन, लजेक सांपडचें आमी पळेतांव.
हांगासर रुकाचें व्हरतेपण आमकां झळकताना, त्या वरतेपणा मुकार तणान तकली पोंदा घालचें घडीत दोळ्यां सामकार उबें जाता.
जायते पावटीं कांयींच कळीत नातल्ले आमी, अनभोगान शिजल्ल्या मनशांलागीं आमचें अनिष्ट तोंड उगतें कर्न सलवतांव
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
मागणें
फांटे उबारून
रुपयाळीं मोडां आपडच्याक
निरंतर प्रेतन करीत आसल्ल्या
रुकान सकयल पळयलें
मुळीं
तण एक हास्तालें.
वोंटांनी वेंग्य आसलें.
"हास्ताय कित्याक"
रुका सवाल.
"कितले उंचायेक पावल्यारी
कितले रुंदायेक उसोवन रावल्यारी
वारें एक मारल्यार
आड पडतालोय धरणीर..."
तणा जाप आयकल्लो रूक
जालो घडिभर मौनी
उपरांत उचारी शांतपणीं
"सदां हांवें मागचें आसा
ल्हान एक रानाउज्या धाव सयत
ह्या भोंवारा येंवची नाका.
मुळीं रावोन
म्हजी उंचाय म्हाका सांगच्या
तुजें मोर्न घडचें नाका.."
खिणान तण मौनी
मोडां आपडच्यांत
रूक निरंतरी.....
-स्टेनी बेळा