ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ರಾಂದಲ್ಲೆಂ ರಾಂದಪ್ ಚಿಂತ್ಲ್ಯಾಪರಿಂ ಪಾನಾರ್ ಪಾವನಾ
ಹರ್ಯೆಕ್ ಸಂಗತ್ ಆಮಿ ಚಿಂತಲ್ಲೆಪರಿಂ ಜಾಯ್ನಾ. ಕಾಂಯ್ ಥೊಡೆಪಾವ್ಟಿಂ ಕಾಗ್ದಾಚೆರ್ ದಾಧೊಶಿ ಜಾಗೊ ಉರ‍್ತಾ ತರೀ, ಉತ್ರಾಂ ಉಣಿಂ ಪಡ್ತಾತ್. ಹೆರ್ ವೆಳಾರ್, ಉತ್ರಾಂ ದಾಧೊಶಿ ಆಸ್ತಾತ್ ತರೀ, ಕಾಗತ್ ಉಣೆಂ ಪಡ್ತಾ. ಕೊಣ್ ಹ್ಯಾ ದೊನಾಂ ಮದೆಂ ಸಮತೋಲನ್ ಸಾಂಬಾಳುಂಕ್ ಸಕ್ತಾ, ತೊಚ್ ಖರೆ ದಾಧೊಸ್ಕಾಯೆಂತ್ ಜಿಯೆಂವ್ಕ್ ಸಕ್ತಾ.
ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್, ಪಾನ್ ಉಣೆಂ ಪಡಲ್ಲ್ಯಾನ್ ಉತ್ರಾಂ ಭುಂಯ್ ಪಡ್ಚೆ ಆದಿಂ ಮರ‍್ತಾತ್. ಹೆಂ ರೂಪಕ್ ಮತಿಂತ್ ದವ್ರುನ್ ಜಿವಿತಾಂತ್ ಸಮತೋಲನ್ ಸಾಂಬಾಳುಂಕ್ ಸಕನಾತಲ್ಲ್ಯಾ ಸಂಗ್ತಿಂಕ್ ಆಮಿ ದೀಷ್ಟ್ ಚರಯ್ಲಿ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಆರೊಚಿ ಹಿ ಕವಿತಾ ಅವ್ವಲ್ ಭೊಗ್ತಾ.
ಪಿಡಾ ವಿಸ್ತಾರ‍್ಲ್ಯಾ, ವಖತ್ ನಾ. ಪೊಟ್ ಖಾಲಿ ಆಸಾ, ಜೆವಣ್ ನಾ ವಾ ತಾಂದುಳ್ ದಾಸ್ತಾನ್ ಪಡ್ಲಾ, ಘೆಂವ್ಚ್ಯಾಕ್ ಧಮ್ಡಿ ನಾ. ಮಾಗೀರ್ ರಾಂದಲ್ಲೆಂ ರಾಂದಪ್ ಚಿಂತ್ಲ್ಯಾಪರಿಂ ಪಾನಾರ್ ಪಾವನಾ...
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಉತ್ರಾಂನಿ ಕೆಲೊ ಜೀವ್ಘಾತ್!
ಲಿಖ್ಣಿ ಹಲ್ಕಂದಲ್ಲಿ ಪಾನಾವೆರಿ ಸರ‍್ತಾನಾ
ಚಿಂತ್ನಾಂ ಘುಸ್ಪಡಲ್ಲಿಂ ವೊಳಿಂಕ್ ತೆಂಕ್ತಾನಾ
ಉತ್ರಾಂ ಖರ್ಶೆಲ್ಲಿಂ ಪಾನಾಂಚೆರ್ ಚಲ್ತಾನಾ
ಭಾಸ್ ಕಾವ್ಜೆಲಿ ಮುಕಾರ್ ಚಮ್ಕತಾನಾ
ತರೀ ಪಾವುಂಕ್ ಆಸಾ, ವಚುನ್ ಪಾವುಂಕ್ ಆಸಾ
ಹಾಂಗಾಸರ್ ದುಸ್ರೊ ರಸ್ತೊಚ್ ನಾ.
ಖಂಯ್ಗೀ ಕೊಮ್, ಹೈಫನ್, ಅಪೂರ್ಣ್ ವಿರಾಮ್
ಖಂಯ್ಗೀ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ್, ವಿಸ್ಮಯ್, ಅರ್ಧ್ ವಿರಾಮ್
ಖಂಯ್ಗೀ ವಿರಾಮ್, ಡ್ಯಾಶ್, ಅಲ್ಪ್‌ವಿರಾಮ್
ಜೊಕುನ್ ಜೊಕುನ್ ತಿಂ ಥಂಯ್ ಥಂಯ್ ಮಾಳ್ಳಿಂ
ಲಿಖ್ಣೆಕ್ ಸಾಂಡುನ್ ಭೊಗ್ಣಾಂ ಗಳ್ಳಿಂ
ತರೀ ಧವ್ಯಾ ಪಾನಾವೆರಿ ಎಕ್ಸುರಿಂ ರಾವ್ಲಿಂ.
ಹ್ಯೆಚ್ ಘಡಿಯೆ ಆದಿಂ
ಹ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂನಿ ಕೆಲೊ ಜೀವ್ಘಾತ್
ಕಿತ್ಯಾಕ್, ಆನಿ ಕಾಂಯ್ ತರೀ ಆಸಲ್ಲೆಂ
ಏಕ್ ಉತರ್, ’ಆದೇವ್ಸ್ ತುಕಾ’
ತೆಂ ಲಿಖುನ್ ಕಾಡ್ಚೆ ಆದಿಂ
ಸೊಂಪ್ಲೆಂ ಪಾನ್ ದಾಕ್ಷೆಣ್ ನಾಸ್ತಾನಾ.
-ಆರೊ ಕಾಮತ್
संपादकीय:
रांदल्लें रांदप चिंतल्यापरीं पानार पावना
हरयेक संगत आमी चिंतल्लेपरीं जायना. कांय थोडेफावटीं कागदाचेर दाधोशी जागो उरता तरी, उतरां उणीं पडतात. हेर वेळार, उतरां दाधोशी आसतात तरी, कागत उणें पडता. कोण ह्या दोनां मदें समतोलन सांबाळूंक सकता, तोच खरे दाधोसकायेंत जियेवंक सकता.
ह्ये कवितेंत, पान उणें पडल्ल्यान उतरां भुंय पडचे आदीं मरतात. हें रूपक मतींत दवरून जिवितांत समतोलन सांबाळूंक सकनातल्ल्या संगतींक आमी दीष्ट चरयली जाल्यार आरोची ही कविता अव्वल भोगता.
पिडा विस्तारल्या, वखत ना. पोट खाली आसा, जेवण ना वा तांदूळ दास्तान पडला, घेंवच्याक धमडी ना. मागीर रांदल्लें रांदप चिंतल्यापरीं पानार पावना...
-मेल्विन रोड्रीगस
कविता:
उतरांनी केलो जीवघात!
लिखणी हल्कंदल्ली पानावेरी सर्ताना
चिंत्नां घुस्पडल्लीं वोळिंक तेंक्ताना
उत्रां खर्शेल्लीं पानांचेर चल्ताना
भास कावजेली मुकार चमकताना
तरी पावुंक आसा, वचून पावुंक आसा
हांगासर दुस्रो रसतोच ना.
खंयगी कोम, हैफन, अपूर्ण विराम
खंयगी प्रश्नार्थक, विस्मय, अर्ध विराम
खंयगी विराम, ड्याश, अल्पविराम
जोकून जोकून तीं थंय थंय माळ्ळीं
लिखणेक सांडून भोगणां गळ्ळीं
तरी धव्या पानावेरी एक्सुरीं रावलीं.
ह्येच घडिये आदीं
ह्या उत्रांनी केलो जीवघात
कित्याक, आनी कांय तरी आसल्लें
एक उतर, ’आदेवस तुका’
तें लिखून काडचे आदीं
सोंपलें पान दाक्षेण नासताना.
-आरो कामत