ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಧೆಂಕ್ ಕಾಡ್ನ್ ಸುಶೆಗಾತ್ ನಿದಲ್ಲ್ಯಾ ಮಾಜ್ರಾಚೆ ಸೊದ್ನೆರ್….
ಹಿ ಕವಿತಾ ಸುರ‍್ವೆಕ್ ಸಾದಿ ಆನಿ ವಿನೊದಿ ಮ್ಹಣ್ ದಿಸ್ತಾ ತರೀ, ಕವಿತೆಚೆ ಗುಂಡಾಯೆಕ್ ರಿಗ್ತಾನಾ ಲಿಪ್ತ್ಯೊ ಗಜಾಲಿ ಉಗ್ತ್ಯೊ ಜಾವ್ನ್, ಕವಿತೆಚೊ ಸಾದ್ ಮನಾಂತ್ ವ್ಹಡ್ಲ್ಯಾನ್ ಗಾಜ್ತಾ. ಕಲಾಕಾರ್ ಆನಿ ಕವಿ, ಸೊಭಾಯ್ ಆನಿ ಸಮಾಧಾನಾಚೊ ಭೊಂವಾರ್ ಆಶೆತಾತ್ ಆನಿ ನಿರ್ಮಾಣ್ ಕರ್ತಾತ್ ತರೀ ತೆ ಕೆದ್ನಾಂಯ್ ಸಂತುಶ್ಟಿ ಜಾವ್ನ್ ಆಸನಾಂತ್. ಸತಾಚಿಂ ಸೊದ್ನಾಂ ಪಾಟಿಕ್ ಚಿಡ್ಕುನ್ ಆಸ್ತಾತ್. ಹಿಕ್ಮತ್ಯಾಂನಿ ಸತಾಕ್ ಫಟಯ್ತೆಲ್ಯಾಂಚ್ಯಾ ಆಡ್ ಆವಾಜ್ ಉಟೊವ್ನ್ ಆಸ್ತಾತ್. ರಾನಾಂತ್ಲೆ ಕವಿಗೋಶ್ಟಿಂತ್ ಅಸಲೊಚ್ ಆವಾಜ್ ಉಟ್ಲಾ ಮ್ಹಣ್ಯೆತ್. ಆವಾಜ್ ಉಟೊಂವ್ಚ್ಯಾ ವಿಚಾರ್‌ವಂತ್ ಆನಿ ಕಲಾಕರಾಂಚೆರ್ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ್ ರಿತಿನ್ ದೊಳೊ ದವರ್ನ್ ತಾಂಚ್ಯಾ ತಾಳ್ಯಾಕ್ ಆನಿ ಗಳ್ಯಾಕ್ ಕಶೆಂ ಕಪಟಿ ಮಾಜಾರ್ ಘಾಸ್ ಘಾಲ್ನ್ ಧೆಂಕ್ ಕಾಡ್ತಾ ತಿ ಗಜಾಲ್ ಸಲೊಮಿನ್ ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಸಾಂಗ್ಚೆಂ ಪ್ರಯತ್ನ್ ಕೆಲಾಂ. ದಾಖ್ಲ್ಯಾಕ್, ಗೌರಿ ಲಂಕೇಶ್ ಹಿಕಾ ಖಂಯ್ಚ್ಯಾ ಮಾಜ್ರಾನ್ ಖೆಲಾಂ ಆನಿ ತೆಂ ಖಂಯ್ಚ್ಯಾ ಅಧಿಕಾರಾಚ್ಯಾ ಆಮಾಲಾನ್ ಲಕುನ್ ಅಸಾ ತೆಂ ಆಜೂನ್ ಕೊಣಾಕೀ ಕಳಿತ್ ನಾ.
ಕವಯತ್ರಿನ್ ರಾನ್, ಸೊಂಸೊ, ಕವಿಗೋಷ್ಟಿ, ಉಂದಿರ್, ಮೊಬೈಲ್ ಸ್ವಿಚ್ ಒಫ್, ಮಾಜ್ರಾಚೊ ರಾಗ್, ಧೆಂಕ್ ಆನಿ ಸುಶೆಗಾತ್ ನಿದ್ಚೆಂ ಅಸಲೆ ಸಾದ್ಯಾ ಸಂಗ್ತಿಂಕ್ ಆನಿ ಪ್ರತಿಮಾಂಕ್ ಸಾಂಗಾತಾ ಘಾಲ್ನ್ ಏಕ್ ಭಯಾನಕ್ ಚಿತ್ರ್ ಹೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಸಾದರ್ ಕೆಲಾಂ. ಏಕ್ ಗಂಭೀರ್ ಗಜಾಲ್, ಇತ್ಲೆ ಸುಲಭಾಯೆನ್ ಕವಿತೆಂತ್ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತ್ ಕೆಲ್ಲಿ ರೀತ್ ಕವಿಯತ್ರಿಚಿ ತಾಂಕ್ ದಾಕಯ್ತಾ. ದೇಶಾಚ್ಯಾ ಪ್ರಸ್ತುತ್ ಕನಿಶ್ಟ್ ಪರಿಸ್ಥಿತೆ ತೆವ್ಶಿನ್ ಕವಿಯತ್ರಿಚಿ ಸೂಕ್ಶ್ ನದರ್ ಪಡನಾಸ್ತಾನಾ ರಾವನಾ.
ಸಲೊಮಿ ಪಯ್ಲೆಚ್ ಪಾವ್ಟ್ ಕವಿತಾ ಕುಳಾರಾಕ್ ಆಯ್ಲಾಂ. ಆಪ್ಲೆಂ ತೀಕ್ಷ್ಣ್ ನಿರೀಕ್ಷಣ್ ಸಾದ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂನಿ ಸಾದರ್ ಕರ‍್ಚೆಂ ಸೊಭಿತ್ ವೆಗ್ಳೆಪಣ್ ಹಾಡ್ನ್ ತೆಂ ಆಯ್ಲಾಂ. ಆಮ್ಕಾಂ ವ್ಹರ್ತೊ ಸಂತೊಸ್!.
-ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಎಲ್ ಡಿಕೂನ್ಹಾ
ಕವಿತಾ:
ರಾನಾಂತ್ ಕವಿಗೋಷ್ಠಿ
ಸೊಭಿತ್ ಸೊಂಸ್ಯಾಚ್ಯಾ
ಸಾದರ‍್ಪಣಾನ್
ರಾನಾಂತ್ ಏಕ್
ಕವಿಗೋಷ್ಠಿ ಕೆಲಿ...
ಹಸ್ತ್ ತಾಚೊ ತಾಂಡೆಲಿ!
ಉಂದ್ರಾನ್ ಏಕ್
ಕವಿತಾ ವಾಚ್ಲಿ...
ಮಾಜ್ರಾ ವಯ್ಲೊ ರಾಗ್
ಬಳಾನ್
ಕವಿತೆಂತ್ ಕಾಡ್ಲೊ.
ತಾಚಿ ಕವಿತಾ
ಆಯ್ಕುನ್ ಮಾಜಾರ್
ಉಪಾಶಿ ರಾವ್ಲೆಂ
ತಾಚ್ಯಾ ರಾಗಾರ್!
ಕವಿಗೋಷ್ಠಿ ಜಾಲಿ
ಸರ್ವ್ ಮೊನ್ಜಾತಿ ಕವಿ
ಆಪಾಪ್ಲ್ಯಾ ಘರಾ ಪಾವ್ಲೆ!
ತರೀ
ಉಂದ್ರಾಚೆಂ ಮೊಬೈಲ್
ಸ್ವಿಚ್ ಒಫ್ ಆಸ್‍ಲ್ಲೆಂ!
ಉಪಾಶಿಂ ಮಾಜಾರ್ ತೆಂ
ಲಕುನ್ ಲಕುನ್
ಧೆಂಕ್ ಕಾಡುನ್
ಘರಾ ಪಾವಲ್ಲೆಂಚ್..
ಸುಶೆಗಾತ್ ನಿದಲ್ಲೆಂ!!
-ಸಲೊಮಿ, ಮಿಯಾಪದವ್
संपादकीय:
धेंक काडन सुशेगात निदल्ल्या माजराचे सोदनेर….
ही कविता सुरवेक सादी आनी विनोदी म्हण दिसता तरी, कवितेचे गुंडायेक रिगताना लिपत्यो गजाली उगत्यो जावन, कवितेचो साद मनांत व्हडल्यान गाजता. कलाकार आनी कवी, सोभाय आनी समाधानाचो भोंवार आशेतात आनी निर्माण करतात तरी ते केदनांय संतुश्टी जावन आसनांत. सताचीं सोदनां फाटीक चिडकून आसतात. हिक्मत्यांनी सताक फटयतेल्यांच्या आड आवाज उटोवन आसतात. रानांतले कविगोश्टींत असलोच आवाज उटला म्हण्येत. आवाज उटोंवच्या विचारवंत आनी कलाकरांचेर व्यवस्थीत रितीन दोळो दवरन तांच्या ताळ्याक आनी गळ्याक कशें कपटी माजार घास घालन धेंक काडता ती गजाल सलोमीन हे कवितेंत सांगचें प्रयत्न केलां. दाखल्याक, गौरी लंकेश हिका खंयच्या माजरान खेलां आनी तें खंयच्या अधिकाराच्या आमालान लकून असा तें आजून कोणाकी कळीत ना.
कवयत्रीन रान, सोंसो, कविगोश्टी, उंदीर, मोबैल स्विच ऑफ, माजराचो राग, धेंक आनी सुशेगात निदचें असले साद्या संगतींक आनी प्रतिमांक सांगाता घालन एक भयानक चित्र हे कवितेंत सादर केलां. एक गंभीर गजाल, इतले सुलभायेन कवितेंत अभिव्यक्त केल्ली रीत कवियत्रिची तांक दाकयता. देशाच्या प्रस्तूत कनिश्ट परिस्थिते तेवशीन कवियत्रिची सूक्ष्म नदर पडनासताना रावना.
सलोमी पयलेच फावट कविता कुळाराक आयलां. आपलें तीक्ष्ण निरीक्षण साद्या उतरांनी सादर करचें सोभीत वेगळेपण हाडन तें आयलां. आमकां व्हरतो संतोस!
-आंडऱ्यू एल डिकून्हा
कविता:
रानांत कविगोश्टी
सोभीत सोंस्याच्या
सादरपणान
रानांत एक
कविगोश्टी केली...
हस्त ताचो तांडेली!
उंद्रान एक
कविता वाचली...
माजरा वयलो राग
बळान
कवितेंत काडलो.
ताची कविता
आयकून माजार
उपाशीं रावलें
ताच्या रागार!
कविगोश्टी जाली
सर्व मोनजाती कवी
आपापल्या घरा पावले!
तरी
उंद्राचें मोबैल
स्विच ऑफ आसल्लें!
उपाशीं माजार तें
लकून लकून
धेंक काडून
घरा पावल्लेंच..
सुशेगात निदल्लें!!
-सलोमी, मियापदव