ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಸಕಾಳಿಂಚ್ಯಾ ಮೋವ್ ಖಿಣಾಂನಿ ನ್ಹಾವ್ನ್ ಆಸ್ಚೊ ಮೊಗಾಳ್ ಕವಿ
ಏಕ್ ಸಕಾಳ್ ಕಶಿ ಉದೆತಾ? ಹ್ಯಾ ಸವಾಲಾಕ್ ಹಾಂಗಾ ಸುಂದರ್, ಸೊಭಿತ್ ಜಾಪ್ ಆಸಾ. ಹಿ ಕವಿಚಿ ಜಾಪ್, ಹೆರ್ ಕೊಣಾಯ್ಕಿ ಅಸಲೆಂ ಚಿಂತಪ್ ಯೇನಾ. ಕವಿ ಸಕಾಳಿಂಚ್ಯಾ ಧೊವಾಂತ್ ನ್ಹಾಂವ್ಕ್ ಸಕ್ತಾ. ಆಪುಣ್ ಸ್ವತಾ ನ್ಹಾವ್ನ್ ಆಸ್ತಾನಾ, ತೊಚ್ ಧೋವ್, ವೊಡ್ತಾಂತುಲ್ಯಾ ಗುಲೊಬಾಂಚೆ ವೋಂಟ್ ಧುವ್ನ್ ಆಸ್ಚೆಂ ತೊ ಪಳೆತಾ. ಅಸಲಿ ದೀಷ್ಟ್ ಜೆರಿ ರಾಸ್ಕಿನ್ಹಾಚಿ. ತೊ ಸಕಾಳಿಂಚ್ಯಾ ಮೋವ್ ಖಿಣಾಂನಿ ಕಿತೆಂ ಸಕ್ಕಡ್ ಪಳೆವ್ನ್ ಆಸಾ, ಕಿತೆಂ ಸಗ್ಳ್ಯಾಚಿ ಖುಶಾಲ್ಕಾಯ್ ಪೊಟ್ಲುನ್ ಧರುನ್ ಆಸಾ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾಕ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ಗೊವಾಯ್.
ಕಸಲ್ಯೊ ಪ್ರತಿಮಾ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ! ಹಾಂವ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ವಾಚ್ತಾನಾ, ನಾಚುನ್ ನಾಚುನ್ ಖಂಯ್ಗಿ ವಾರ್‍ಯಾರ್ ಉಪ್ಯೆವ್ನ್ ಆಸಾಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಬರಿ ಮ್ಹಾಕಾ ಭೊಗ್ತಾ. ಅಸಲಿ ಏಕ್ ಸಕತ್ ಹೆ ಕವಿತೆಚಿ!
ಜೆರಿಕ್ ಕಿತ್ಲೆ ಸಲಾಮ್ ಮಾರ್‍ಲ್ಯಾರೀ ಉಣೆಂಚ್!
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ
ಏಕ್ ಸಕಾಳ್
ಏಕ್ ಸಕಾಳ್ ಅಶೀಯ್ ಉದೆಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲಿ
ಉದೆಂತಿಚ್ಯಾ ಮೊಳ್ಬಾರ್
ಲಾಖಾಂನಿ ತಾಮ್ಶೆ ಗುಲೊಬ್ ಫುಲ್ಲೆ
ತರ್ನಿಂ ಕಿರ್ಣಾಂ ಮೊಗಾನ್ ಭರುನ್
ಆಕಾಸಾಕ್ ಸಗ್ಳ್ಯಾ ಪಿಂತ್ರಾಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲಿಂ
ಮೊಡಾಂನಿ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ದೆಗಾಂನಿ
ನ್ಹೆಸ್ಲೊ ರುಪ್ಯಾಳೊ ಭಂವರ್
ಆನಿ ಉದ್ಕಾಲ್ಹಾರಾಂನಿ
ಸಾಗೊರಾ ತಳ್ಯಾಂನಿ
ಹ್ಯಾ ವೈಭವಾಚೊ
ಬಿಂಬ್ ರೊಂಬುನ್
ನಾಚುನ್ ನಾಚುನ್
ಮೊಳ್ಬಾಕ್ ಪ್ರತಿಫಲನ್ ಜಾವ್ನ್
ಏಕ್ ವಿಜ್ಮಿತ್ಕಾಯ್ ಪಾಚಾರ್‍ತಾನಾ
ಪಾಜರಲ್ಲ್ಯಾ ತರ್ನ್ಯಾಂ ತಾಮ್ಶಾ ಕಿರ್ಣಾಂಕ್
ಮಾಯಾಮೊಗಾನ್ ಸ್ವಾಗತ್ ಕರುನ್
ಕೊಂಬ್ಯಾನ್ ಪಯ್ಲೊ ಸಾದ್ ಘಾಲೊ
ಸಾದ್ ಆಯ್ಕುನ್
ಕೊಗುಳ್ ಜಾಗುನ್
ಸೊಲ್ಫಾಂ ಗಾಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲಿ
ಹ್ಯಾ ಸೊಲ್ಫಾಂನಿ ಜಾಗಲ್ಲ್ಯಾ ಸುಕ್ಣ್ಯಾಂನಿ
ಗಾಯ್ಲೊ ಮಧುರ್ ರಾಗ್
ನಿತಳ್ ಫಾಂತ್ಯಾಫಾರಾಚೊ
ಏಕ್ ನಿಸ್ಕಳ್ ಸಂಗೀತ್
ರಂಗಾ ರಂಗಾಚ್ಯಾ ಲ್ಹಾರಾಂ ಸಂಗಿಂ
ಫುಲಾಂಕ್ ಜಾಗೊಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ತಾನಾ
ಫುಲಲ್ಲ್ಯಾ ಲಿಲ್ಲಿ ಫುಲಾಂನಿ
ಆಂಗಾರ್ ಆಸಲ್ಲಿಂ
ಧೊವಾ ಮೊತಿಯಾಂ
ಹಳೂ ಫಾಪ್ಡುನ್
ಪಾಕ್ಳ್ಯೊ ಫುಲೊವ್ನ್
ಸುಗಂಧ್ ಪ್ರಸಾರ್‍ಲೊ
ಹೆಂ ಪಳಯಿಲ್ಲಿಂ ನೆಕೆತ್ರಾಂ
ಆಮೃಕೊ ಹಾಸೊ ಹಾಸುನ್
ಮೊಳ್ಬಾ ಪಾಟ್ಲ್ಯಾನ್ ಲಿಪುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲಿಂ
ಚಂದ್ರ್ ದಿಗಂತಾರ್ ನಿಸರ್‍ಲೊ
ಆನಿ
ಆಸ್ಡ್ಯೊ ಫುಲೊವ್ನ್
ಪೃಥ್ವಿ ಜಾಗ್ಲಿ!
ಸುರ್ಯೊ ಸವ್ಕಾಸ್
ಹಾಸುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ....
-ಜೆರಿ ರಾಸ್ಕಿನ್ಹಾ
संपादकीय:
सकाळिंच्या मोव खिणांनी न्हावन आसचो मोगाळ कवी
एक सकाळ कशी उदेता? ह्या सवालाक हांगा सुंदर, सोभित जाप आसा. ही कविची जाप, हेर कोणायकी असलें चिंतप येना. कवी सकाळिंच्या धोवांत न्हावंक सक्ता. आपुण स्वता न्हावन आसताना, तोच धोव, वोडतांतुल्या गुलोबांचे वोंट धुवन आसचें तो पळेता. असली दीष्ट जेरी रासकिन्हाची. तो सकाळिंच्या मोव खिणांनी कितें सककड पळेवन आसा, कितें सगळ्याची खुशालकाय पोटलून धरून आसा म्हळ्ळ्याक ही कविता गोवाय.
कसल्यो प्रतिमा म्हणचें! हांव ही कविता वाचताना, नाचून नाचून खंयगी वाऱ्यार उपयेवन आसां म्हळळेबरी म्हाका भोगता. असली एक सकत हे
जेरीक कितले सलाम मारल्यारी उणेंच!
-मेल्विन् रोड्रीगस
कविता
एक सकाळ
एक सकाळ अशीय उदेवंक लागली
उदेंतिच्या मोळबार
लाखांनी तामशे गुलोब फुल्ले
तरनीं किरणां मोगान भरून
आकासाक सगळ्या पिंत्रावंक लागलीं
मोडांनी आपल्या देगांनी
न्हेसलो रुपयाळो भंवर
आनी उदकाल्हारांनी
सागोरा तळ्यांनी
ह्या वैभवाचो
बिंब रोंबून
नाचून नाचून
मोळबाक प्रतिफलन जावन
एक विजमित्काय पाचारताना
पाजरल्ल्या तरन्यां तामशा किरणांक
मायामोगान स्वागत करून
कोंब्यान पयलो साद घालो
साद आयकून
कोगूळ जागून
सोलफां गावंक लागली
ह्या सोलफांनी जागल्ल्या सुकण्यांनी
गायलो मधुर राग
नितळ फांतयाफाराचो
एक निसकळ संगीत
रंगा रंगाच्या ल्हारां संगीं
फुलांक जागोवंक लागताना
फुलल्ल्या लिल्ली फुलांनी
आंगार आसल्लीं
धोवा मोतियां
हळू फापडून
पाकळ्यो फुलोवन
सुगंध प्रसारलो
हें पळयिल्लीं नेकेत्रां
आमृको हासो हासून
मोळबा फाटल्यान लिपूंक लागलीं
चंद्र दिगंतार निसरलो
आनी
आसड्यो जागली!
सुर्यो सवकास
हासूंक लागलो....
-जेरी रास्कीन्हा