ಕವಿತಾ ವಿಶ್ಲೇಷಣ್ 13:
ಬಾಂಯ್, ಲಾಟೊ ಆನಿ ಕಿಂಕ್ರಾಟ್
(ಮೂಳ್ ಕವಿತಾ: ಇಟಾಲಿಯನ್,
ಕವಿ: ಎವ್ಜಿನೆಯೊ ಮೊಂತಾಲೆ)
Eugenio Montale
"ಆಮ್ಚೆಂ ಕಾಲ್ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಫಾಲ್ಯಾಚೊ ಉಜ್ವಾಡ್. ಆಮ್ಚೆಂ ಕಾಲ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಆಮ್ಚ್ಯೊ ಕರ್ನ್ಯೊ, ಆಮ್ಚೆಂ ಫಾಲೆಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಭವಿಷ್ಯ್. ಉಜ್ವಾಡ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಫಳ್" - ಹಿಂ ತಾತ್ವಿಕ್ ಉತ್ರಾಂ ವೈದಿಕ್ ಬುಕಾಂನಿ ವಾಚುಂಕ್ ಮೆಳ್ಚಿಂ ಜಾವ್ನಾಸಾತ್. ವೇದಾಂತ್ಲಿಂ ಹಿಂಚ್ ಉತ್ರಾಂ ಮ್ಹಾಪುರುಶಾಂನಿ ವೆವೆಗ್ಳ್ಯಾ ರಿತಿಂನಿ ಮನ್ಶಾಂಕ್ ಸಮ್ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಪ್ರೇತನ್ ಕೆಲಾಂ, ಜಾವ್ಯೆತ್ ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ್, ಜಾವ್ಯೆತ್ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸ, ಜಾವ್ಯೆತಾ ಗೌತಮ್ ಬುದ್ಧ.
ಹ್ಯಾ ಸಂಸಾರಾಂತ್ ಆಜ್ ಹರ್ಯೆಕಾ ಶೆತಾಂನಿ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ್ ಚಿಂತಪ್ ಆನಿ ಎಕಾ ಪ್ರಗತಿಶೀಲ್ ಚಿಂತ್ಪಾಚಿ ಗರ್ಜ್ ಸರ್ವಾಂಕ್ ಆಸಾ ಆಸ್ತಾಂ, ಮನಿಸ್ ನವ್ಯೊ ನವ್ಯೊ ವಾಟೊ ಸೊಧುಂಕ್ ಸಕ್ತಾ, ನವಿಂ ನವಿಂ ವಿಧಾನಾಂ ಕಾಡುಂಕ್ ಸಕ್ತಾ. ಎಕಾ ತೆಂಪಾರ್ ಚಡ್ತಾವ್ ಸರ್ವ್ ಮನ್ಶಾಚ್ಯಾ ಹಾತಾಂಚ್ಯೆ ಸಕ್ತೆನ್ ಜಾಂವ್ಕ್ ಜಾಯ್ ಆಸ್ಚೆಂ ಆಯ್ಚ್ಯಾ ಕಾಳಾರ್ ಚಡ್ತಾವ್ ಜಾವ್ನ್ ಮನ್ಶಾಚ್ಯೆ ತಕ್ಲೆನ್ ಸೊಧುನ್ ಕಾಡ್ಲಲ್ಯಾ ಮೆಶಿನಾಂತ್ ಜಾತಾ. ಹಾಂಗಾಸರ್ ಮನ್ಶಾಭಾಂದ್, ಮೌಲ್ಯಾಂ, ಸಿಂತಿಮೆಂತಾಂ ಫಕತ್ತ್ ಅಗೋಚರ್ ಸಂಗ್ತ್ಯೊ ವಾ ನಾದಿಸ್ಚೆ ಅಂಶ್. ತಶೆಂ ಆಸ್ತಾಂ ಎಕಾ ನಾ ಎಕಾ ದಿಸಾ ಹ್ಯಾ ಯಂತ್ರಾಂಚ್ಯಾ ಕೃತಕ್‌ಪಣಾಚೆರ್ ಶಿಣ್ಚೆ ದೀಸ್ ಮನ್ಶಾಕ್ ಯೆತಾಸ್ತಾಂ - ಖರೆಂಚ್ ಆದ್ಲೆ ಕಶ್ಟಾಂಚೆ ದೀಸ್ ಕಿತ್ಲೆ ಸುಭಾಗಿ ಮ್ಹಣುನ್ ಭೊಗ್ಚೆಂ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್.
ಮನ್ಶಾಕ್ 'ಭುಕ್/ತಾನ್' ಕಿತ್ಲಿ ಗರ್ಜೆಚಿಗೀ, ತಿತ್ಲಿಂಚ್ 'ಸ್ವಪ್ಣಾಂ, ಅತ್ರೆಗ್, ಬರೆಂ-ಫಾಲೆಂ' ಸಯ್ತ್ ಗರ್ಜೆಚೆಂ. ಹೊ ಸಂಸಾರ್ ನಶ್ವರ್ ಮ್ಹಣ್ತಾಸ್ತಾಂ, ಮನಿಸ್ ಕಸೊ ಸಾಸ್ಣಿಕ್ ಜಾವ್ಯೆತಾ? ಹ್ಯಾ ನಶ್ವರ್ ಜಿಣ್ಯೆ ಆವ್ದೆಂತ್ ಸಯ್ತ್ ಮನಿಸ್ ಪಾಟಿಂ-ಮುಕಾರ್ ಪಳೆತಾ, ಚಿಂತಾ ಆನಿ ಆಟೊವ್ ಕರ್‍ತಾ. ಪಾಟಿಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಆಪ್ಣೆಂ ಜಿಯೆಲ್ಲಿ ಯೆದೊಳ್ಚಿ ಜಿಣಿ. ಫುಡೆಂ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಆಪ್ಣಾಕ್ ಜಿಯೆಂವ್ಕ್ ಜಾಯ್ ಆಸ್ಚಿ ಜಿಣಿ. ದೊನಾಂತ್‌ಯೀ ಎಕಾ ಥರಾಚಿ ಅನಿಶ್ಚಿತಾಯ್ ಆಸಾ, ಸೊಂಪುನ್ ಗೆಲ್ಲ್ಯಾ ಕಾಳಾಕ್ ಪರತ್ ಜಿಯೆಂವ್ಕ್ ಸಾಧ್ಯ್ ನಾ, ತಶೆಂಚ್ ಫುಡೆಂ ಯೆಂವ್ಚೊ ಕಾಳ್ ಕಸ್ಲೊ ಮ್ಹಣುನ್ ಆತಾಂಚ್ ಸಮ್ಜುಂಕ್ ಜಾಂವ್ಚೆಂನಾ.
ಮನಿಸ್ ಜಾವ್ನ್ ಜಲ್ಮತೆಲ್ಯಾ ಹರ್ಯೆಕ್ಲ್ಯಾಕ್ ಕಾಲ್ ಆಸ್ಲೊ, ಆನಿ ಚಡಾವತ್ ಜಾವ್ನ್ ತೊ ಆಜ್, 'ಕಾಲ್ಚೆ' ವಿಶಿಂ ನಿಯಾಳ್ ಕರ್‍ತಾ. ಸಭಾರ್ ಕಾರಣಾಂಕ್ ಲಾಗುನ್ 'ಕಾಲ್ಚೊ ದೀಸ್ ಆಯ್ಚ್ಯಾ ದಿಸಾಚ್ಯಾಕೀ ಬರೊ ಆಸ್ಲೊ ಮ್ಹಣ್ ಚಿಂತಾ'. ಹಾಂಗಾಸರ್ ಕಾಲ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಫಕತ್ ಏಕ್ ದೀಸ್ ನ್ಹಯ್, ಬಗರ್ ಆಪ್ಣೆಂ ಸೊಂಪಯಿಲ್ಲೆ ದೀಸ್. ಆನಿ ಹ್ಯಾ ಚಿಂತ್ಪಾಂತ್ ಖಂಯ್ ನಾ ಖಂಯ್, ಕಶೆಂ ನಾ ಕಶೆಂ, ಕಿತೆಂ ನಾ ಕಿತೆಂ ತರ್‌ಯೀ ಆಮ್ಕಾಂ ಎಕ್ಯೆ ರಿತಿರ್ ಕರ್ಗಶೆಂ ಕರ್‍ತಾ, ಪಶ್ಚಾತಾಪ್ ಆನಿ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತಾಕ್ ಉಲೊ ದಿತಾ ತಶೆಂಚ್ ಥೊಡ್ಯಾ ದಿಸಾಂಕ್ ನಿಯಾಳುನ್ ಪರತ್ ತೊ ದೀಸ್/ಘಡಿ ಯೇಂವ್ಕ್ ಮಾಗ್ತಾ. ಸೊಂಪುನ್ ಗೆಲ್ಲೊ ಕಾಲ್ ಆನಿ ಕೆದಿಂಕ್‌ಚ್ ಪಾಟಿಂ ಯೆಂವ್ಚೊನಾ ಮ್ಹಣುನ್ ಸಮ್ಜಲ್ಯಾರೀ ಅಸಲೊ ಭರ್ವಸೊ ಕರ್‍ಚೊ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್.
ಮೊಂತಾಲೆ, ಎವ್ಜಿನೆಯೊನ್ 1924 ಇಸ್ವೆಂತ್ ಬರಯಿಲ್ಲಿ, ಮೂಳ್ ಇಟಾಲಿಯನ್ (ಲಾತೆಂ) ಭಾಸೆಂತ್ಲಿ ಕವಿತಾ 'Cigola la carrucola del pozzo'
Cigolo la carrucola del pozzo,
l'acqua sale alla luce e vi si fonde.
Trema un ricordo nel ricolmo secchio,
nel puro cerchio un'immagine ride.
Accosto il volto a evanescenti labbri:
si deforma il passato, si fa vecchio,
appartiene ad un altro...
Ah che gia stride
la routa, ti ridona all'atro fondo,
visione, una distanza ci divide.
ಕೊಂಕ್ಣೆಕ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಚೊ ಅನುವಾದ್ ಕರ್‍ಚೊ ತರ್;
ಬಾಂಯ್ಚಾ ರಾಟ್ಯಾಚಿ ಕಿಂಕ್ರಾಟ್
ಬಾಂಯ್ಚೊ ಲಾಟೊ ಕಿಂಕ್ರಾಟ್ತಾ
ಉದಕ್ ಉಜ್ವಾಡಾಸವೆಂ ಉಟ್ತಾ ಆನಿ ತಾಂತುಂಚ್ ಮಿಸ್ಳತಾ.
ಭರುನ್ ವೊಮ್ತುಂಚ್ಯೆ ಬಾಲ್ದೆಂತ್ ಯಾದ್ ಏಕ್ ಕಾಂಪ್ತಾ
ಉದ್ಕಾಂತ್ ಫುಲ್ಚ್ಯಾ ವೃತ್ತಾಂತ್ ರುಪ್ಣೆಂ ಏಕ್ ಹಾಸ್ತಾ
ವೋಂಟ್ ಮಾಜ್ವುನ್ ವೆಚೆಚ್ ಹಾಂವ್ ಪಳೆವ್ನ್ ರಾವ್ತಾಂ
'ಕಾಲ್' ಕರ್ಗತಾ, ತೊ ಮ್ಹಾತಾರೊ ಜಾತಾ
ಖಿಣಾನ್ ಆನ್ಯೇಕ್ಲ್ಯಾಚೊ ಜಾತಾ
ಆಹ್, ತೊ ಲಾಟೊ ಕಸೊ ಕಿಂಕ್ರಾಟ್ತಾ
ತೊ ತುಕಾ ಕಾಳೊಕಿ ಗುಂಡಾಯೆಕ್ ಪಾಟಿಂ ಪಾವಯ್ತಾ,
ನದರ್, ಅಂತರ್ ಆಮ್ಕಾಂ ವಿಂಗಡ್ ಕರ್‍ತಾ.
ಸೊಂಪುನ್ ಗೆಲ್ಲೊ 'ಕಾಲ್' ಖಂಡಿತ್ ಪರತ್ ಉದೆಂವ್ಚೊನಾ. ಹಾಂಗಾಸರ್ ಬಾಂಯ್ ಆಮ್ಚೆಂ ಫಾಲೆಂ ವಾ ಭವಿಷ್ಯ್ (ಅನಿಶ್ಚಿತಾಯ್). ಲಾಟೊ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ವೆಳಾಚಿಂ ರೊದಾಂ, ಲಾಟ್ಯಾಚಿ ಕಿಂಕ್ರಾಟ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಸೊಂಪುನ್ ಗೆಲ್ಲೊ 'ಕಾಲ್'. ಹಾಂಗಾಸರ್ ಉದಕ್ 'ಏಕ್ ಸಕತ್' ಆನಿ ಜೆದ್ನಾಂ ತಿ ಉಜ್ವಾಡಾಕ್ (ಆನ್ಯೇಕ್ ಸಕತ್) ಭೆಟ್ತಾ, ಯಾದ್ ಚಡಿತ್ ನಿರ್ಣಾಯಕ್ ಜಾತಾ, ಪುಣ್ ತಿ ಯಾದ್ ಹಳ್ತಾರ್ 'ಕಾಲ್' ಸವೆಂ ಕಾಳೊಕಾಂತ್ ಮಿಸ್ಳತಾ.
ಹ್ಯಾ ಧಾ ವೊಳಿಂಚ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ದಿಸ್ಚ್ಯೊ ಎಕೇಕ್ ಬಳ್ವಂತ್ ಪ್ರತಿಮಾ ಆಮಿ ಸಮ್ಜುಂಚಿ ಭೊವ್ ಗರ್ಜ್ ಆಸಾ, ಬಾಂಯ್, ಉದಕ್, ಲಾಟೊ, ಕರ್ಕರ್ ಆವಾಜ್, ಕಿಂಕ್ರಾಟ್, ಉಜ್ವಾಡ್, ಇಮಾಜ್ ಆನಿ ಯಾದ್.
ರೂಪಕಾಂ: ಬಾಂಯ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ್ ಆನಿ ಅಪ್ರಜ್ಞಾವಂತಾಂ ಮಧ್ಲಿ ಗಡ್ ವ ತಡ್. ಅನ್ಯೇಕೆ ನದ್ರೆನ್ ಬಾಂಯ್ ಪ್ರಸ್ತುತ್ ಕಾಳ್ (ಆಜ್) ತಶೆಂಚ್ ಕಾಲ್ (ಸೊಂಪುನ್ ಗೆಲ್ಲೊ) ತಶೆಂಚ್ ಫಾಲೆಂ (ಫುಡೆಂ ಯೇಂವ್ಕ್ ಆಸ್ಚೊ ಕಾಳ್) ಮಧೆಂ ಏಕ್ ಗಾಂಚ್. ಅಶೆಂಯ್ ಸಾಂಗುಂಯೆತಾ, ಬಾಂಯ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಧರ್ಣಿಪೊಂದಾ (ಆಮಿ ಸೊಂಪಯಿಲ್ಲೆಂ ವ ಹೊಗ್ಡಾಯಿಲ್ಲೆಂ ಕಾಲ್, ಆಮ್ಚೆಂ ಅಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ್‌ಪಣ್, ವಾ ಮರಣ್) ಆಸ್ಚ್ಯಾಂಕ್, ವಾಸ್ತವ್ ಕಾಳಾರ್ ಯಾದಿಂತ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾಕ್, ಜಿವಂತ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾಕ್ ಸಂಪರ್ಕ್ ಕರಯ್ತಾ.
ಲಾಟ್ಯಾಕ್ ಆಧಾರ್ ಜಾವ್ನ್ ಬಾಂಯ್ಕ್ ಗಳಯಿಲ್ಲೆ ಬಾಲ್ದೆಂತ್ ಭರ್‍ಚೆಂ ಉದಕ್ ತಶೆಂಚ್ ಲಹರ್. ಯಾದಿಂಕ್ ಲಾಗುನ್ ಭಾಯ್ರ್ ಯೆಂವ್ಚಿ ಇಮಾಜೆಚಿ ಅಸ್ಥಿರತಾ - ಹಾಂಗಾಸರ್ ಕಾಂಯ್ ಏಕ್ ದೋನ್ ಕಾಣ್‌ಯೊ ಉಬ್ಯೊ ಜಾತಿತ್. ಉದಕ್ ಆನಿ ಲಹರ್ ಏಕ್ ಸಕತ್ ತರ್, ತಿ ಆಪ್ಣಾಥಂಯ್ ಭರೊವ್ನ್ ಘೆಂವ್ಕ್ ತ್ಯೆ ಬಾಂಯ್ತ್ ದೆಂವ್ಲಲೆ ಬಾಲ್ದೆಕ್ ಬಾಗ್ವುಂಚಿ ಗರ್ಜ್ ಆಸಾ, ಜೆದ್ನಾಂ ತಿ ಬಾಲ್ದಿ ಉದ್ಕಾಚ್ಯಾ ವಯ್ರ್ ವ ಉದ್ಕಾಚ್ಯಾ ಸಮಾನಾಂತರಾರ್ ಆಸಾ, ತೆದ್ನಾಂ ಸಯ್ತ್ ಬಾಲ್ದಿ ಆಪ್ಣಾಥಂಯ್ ಕಿತೆಂಚ್ ಭರೊವ್ನ್ ಘೆಂವ್ಕ್ ಸಕನಾ, ಬಗರ್ ತಿಕಾ ಆನಿಕ್‌ಯೀ ಸಕ್ಲಾ ಬಾಗ್ವೊಂಕ್‌ಚ್ ಪಡ್ತಾ. ಆತಾಂ ವಯ್ರ್ ಥಾವ್ನ್ ಉದಕ್ ವೊಡ್ಚ್ಯಾ ಕವಿಕ್ ಸಕ್ಲಾ ಬಾಂಯ್ತ್ ದಿಸ್ಚೆಂ ರುಪ್ಣೆಂ ಆಸ್ಯೆತಾ ತಾಣೆಂ ಮೋಗ್ ಕೆಲ್ಲೆ ಚಲಿಯೆಚೊ ವಾ ಕೊಣಾಚೊಯ್, ಪುಣ್ ತೆಂ ರುಪ್ಣೆಂ ಹಾಸುನ್ ಖಿಣಾನ್ ನಪಂಯಿಂಚ್ ಜಾತಾ. ಹಾಂಗಸರ್ ಇಮಾಜ್ ಹಾಸ್ತಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್; ಕವಿಚಿಂ ಮೊಗಾಚಿಂ ಬರಿ ಯಾದ್ ಘೆವ್ನ್ ಯೆಂವ್ಚೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೊ ಅರ್ಥ್ ಕರುಂಯೆತಾ.
ದಿಶ್ಟಿಭಾಯ್ಲೆ ವೋಂಟ್ 'ಸೊಭಿತ್ ಕಾಲ್' ಧರುಂಕ್ ಕರ್‍ಚೆಂ ನಿರ್ಫಳ್ ಪ್ರೇತನ್. ಪುಣ್ ಹಕೀಗತೆಂತ್ ಸೊಂಪ್ಲಲೊ ತೊ 'ಕಾಲ್' ಅಸ್ಥಿತ್ವಾರ್ ನಾ - ಫಕತ್ತ್ ಯಾದಿಂತ್ ಮಾತ್ ಜೀವ್ ಆಸಾ.
ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ 'ಯಾದ್' ಏಕ್ ಭೋವ್ ಮಹತ್ವಾಚಿ ಇಮಾಜ್, ಆನಿ ಹಿಚ್ ಯಾದ್ 'ಜಿ ಸೊಂಪುನ್ ಗೆಲ್ಯಾ' ತಾಂಕಾಂ, ತಶೆಂಚ್ 'ಜಿ ಜಿವಂತ್ ಆಸಾ' ತಾಂಕಾಂ ಜಿವೆಂ ದವರುಂಕ್ ಸಕ್ತಾ.
ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಕ್ ಜಾಯ್ತೆ ರಿತಿನ್ ಅರ್ಥ್ ಕರುಂಕ್ ಜಾತಾ, ಕೊಣ್ ತಾತ್ವಿಕ್ ಚಿಂತ್ಪಾಚ್ಯೆ ಬುನ್ಯಾದಿಚೆರ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ವಾಚಿತ್ ತರ್, ತಾಕಾ ದೋನ್ ಕಾಳ್ ಜಿವಿತ್ ಆನಿ ಮರಣ್ ಮ್ಹಣುನ್ ದಿಸುಂಕ್ ಪುರೊ. ತಿಚ್ ಸೊಭಾಯ್ ಆನಿ ಸಕತ್ ಎಕ್ಯೆ ಕವಿತೆಚಿ.
- ವಲ್ಲಿ ಕ್ವಾಡ್ರಸ್
कविता विश्लेषण १३:
बांय, लाटो आनी किंक्राट
(मूळ कविता: इटालियन, कवी: एवजिनेयो मोंताले)
Eugenio Montale
"आमचें काल आमच्या फाल्याचो उजवाड. आमचें काल म्हळ्यार आमच्यो करन्यो. आमचें फालें म्हळ्यार भविश्य. उजवाड म्हळ्यार फळ" - हीं तात्वीक उतरां वैदीक बुकांनी वाचुंक मेळचीं जावनासात. वेदांतलीं हिंच उतरां म्हापुरुशांनी वेवेगळ्या रितिंनी मनशांक समजांवचें प्रेतन केलां, जाव्येत स्वामी विवेकानंद, जाव्येत रामकृष्ण परमहंस, जाव्येता गौतम बुद्ध.
ह्या संसारांत आज हऱ्येका शेतांनी स्पर्धात्मक चिंतप आनी एका प्रगतिशील चिंतपाची गर्ज सर्वांक आसा आसतां, मनीस नव्यो नव्यो वाटो सोधुंक सक्ता, नवीं नवीं विधानां काडुंक सकता. एका तेंपार चडताव सर्व मनशाच्या हातांच्ये सकतेन जावंक जाय आसचें आयच्या काळार चडताव जावन मनशाच्ये तकलेन सोधून काडलल्या मेशिनांत जाता. हांगासर मनशाभांद, मौल्यां, सिंतिमेंतां फकत अगोचर संगती वा नादिसचे अंश. तशें आसतां एका ना एका दिसा ह्या यंत्रांच्या कृतकपणाचेर शिणचे दीस मनशाक येतासतां - खरेंच आदले कश्टांचे दीस कितले सुभागी म्हणून भोगचें स्वाभावीक.
मनशाक 'भूक/तान' कितली गर्जेचिगी, तितलिंच 'स्वपणां, अत्रेग, बरें-फालें' सयत गर्जेचें. हो संसार नश्वर म्हणतासतां, मनीस कसो सासणीक जाव्येता? ह्या नश्वर जिण्ये आवदेंत सयत मनीस फाटीं-मुकार पळेता, चिंता आनी आटोव करता. फाटीं म्हळ्यार आपणें जियेल्ली येदोळची जिणी. फुडें म्हळ्यार आपणाक जियेवंक जाय आसची जिणी. दोनांतयी एका थराची अनिश्चिताय आसा, सोंपून गेल्ल्या काळाक परत जियेवंक साध्य ना, तशेंच फुडें येंवचो काळ कसलो म्हणून आतांच समजुंक जांवचेंना.
मनीस जावन जल्मतेल्या हऱ्येकल्याक काल आसलो, आनी चडावत जावन तो आज, 'कालचे' विशीं नियाळ करता. सभार कारणांक लागून 'कालचो दीस आयच्या दिसाच्याकी बरो आसलो म्हण चिंता'. हांगासर काल म्हळ्यार फकत एक दीस न्हय, बगर आपणें सोंपयिल्ले दीस. आनी ह्या चिंतपांत खंय ना खंय, कशें ना कशें, कितें ना कितें तरयी आमकां एक्ये रितीर कर्गशें करता, पश्चाताप आनी प्रायश्चिताक उलो दिता तशेंच थोड्या दिसांक नियाळून परत तो दीस/घडी येवंक मागता. सोंपून गेल्लो काल आनी केदिंकच फाटीं येंवचोना म्हणून समजल्यारी असलो भर्वसो करचो स्वाभावीक.
मोंताले, एवजिनेयोन १९२४ इस्वेंत बरयिल्ली, मूळ इटालियन (लातें) भासेंतली कविता 'Cigola la carrucola del pozzo'
Cigolo la carrucola del pozzo,
l'acqua sale alla luce e vi si fonde.
Trema un ricordo nel ricolmo secchio,
nel puro cerchio un'immagine ride.
Accosto il volto a evanescenti labbri:
si deforma il passato, si fa vecchio,
appartiene ad un altro...
Ah che gia stride
la routa, ti ridona all'atro fondo,
visione, una distanza ci divide.
कोंकणेक ह्ये कवितेचो अनुवाद करचो तर;
बांयचा राट्याची किंक्राट
बांयचो लाटो किंक्राटता
उदक उजवाडासवें उटता आनी तांतुंच मिसळता.
भरून वोमतुंच्ये बाल्देंत याद एक कांपता
उदकांत फुल्च्या वृत्तांत रुपणें एक हासता
वोंट माजवोन वेचेच हांव पळेवन रावतां
'काल' कर्गता, तो म्हातारो जाता
खिणान आन्येकल्याचो जाता
आह, तो लाटो कसो किंक्राटता
तो तुका काळोकी गुंडायेक फाटीं पावयता,
नदर, अंतर आमकां विंगड करता.
सोंपून गेल्लो 'काल' खंडीत परत उदेंवचोना. हांगासर बांय आमचें फालें वा भविष्य (अनिश्चिताय). लाटो म्हळ्यार वेळाचीं रोदां, लाट्याची किंक्राट म्हळ्यार सोंपून गेल्लो 'काल'. हांगासर उदक 'एक सकत' आनी जेदनां ती उजवाडाक (आन्येक सकत) भेटता, याद चडीत निर्णायक जाता, पूण ती याद हळतार 'काल' सवें काळोकांत मिसळता.
ह्या धा वोळिंच्ये कवितेंत दिसच्यो एकेक बळवंत प्रतिमा आमी समजुंची भोव गर्ज आसा, बांय, उदक, लाटो, कर्कर आवाज, किंक्राट, उजावाड, इमाज आनी याद.
रूपकां: बांय म्हळ्यार प्रज्ञावंत आनी अप्रज्ञावंतां मधली गड व तड. अन्येके नदरेन बांय प्रस्तूत काळ (आज) तशेंच काल (सोंपून गेल्लो) तशेंच फालें (फुडें येवंक आसचो काळ) मधें एक गांच. अशेंय सांगुंयेता, बांय म्हळ्यार धर्णिपोंदा (आमी सोंपयिल्लें व होगडायिल्लें काल, आमचें अप्रज्ञावंतपण, वा मरण) आसच्यांक, वास्तव काळार यादिंत आसच्याक, जिवंत आसच्याक संपर्क करयता.
लाट्याक आधार जावन बांयक गळयिल्ले बाल्देंत भरचें उदक तशेंच लहर. यादींक लागून भायर येंवची इमाजेची अस्थिरता - हांगासर कांय एक दोन काणयो उब्यो जातीत. उदक आनी लहर एक सकत तर, ती आपणाथंय भरोवन घेवंक त्ये बांयत देंवलले बाल्देक बागवुंची गर्ज आसा, जेदनां ती बाल्दी उदकाच्या वयर व उदकाच्या समानांतरार आसा, तेदनां सयत बाल्दी आपणाथंय कितेंच भरोवन घेवंक सकना, बगर तिका आनिकयी सकला बागवोंकय पडता. आतां वयर थावन उदक वोडच्या कवीक सकला बांयत दिसचें रुपणें आस्येता ताणें मोग केल्ले चलियेचो वा कोणाचोय, पूण तें रुपणें हासून खिणान नपंयिंच जाता. हांगसर इमाज हासता म्हळ्यार; कविचीं मोगाचीं बरी याद घेवन येंवचें म्हळ्ळो अर्थ करुंयेता.
दिश्टिभायले वोंट 'सोभीत काल' धरुंक करचें निर्फळ प्रेतन. पूण हकीगतेंत सोंपललो तो 'काल' अस्थित्वार ना - फकत्त यादिंत मात जीव आसा.
ह्ये कवितेंत 'याद' एक भोव महत्वाची इमाज, आनी हीच याद 'जी सोंपून गेल्या' तांकां, तशेंच 'जी जिवंत आसा' तांकां जिवें दवरुंक सकता.
ह्ये कवितेक जायते रितीन अर्थ करुंक जाता, कोण तात्वीक चिंतपाच्ये बुन्यादिचेर ही कविता वाचीत तर, ताका दोन काळ जिवीत आनी मरण म्हणून दिसुंक पुरो. तीच सोभाय आनी सकत एक्ये कवितेची.
- वल्ली क्वाड्रस
_____________________________________________________________________________________________
ಸವಾರಿ 12: ಜಿವಿತ್, ತಳೆಂ ಆನಿ ಉತ್ರೊಣ್
ಸವಾರಿ 11: ಸಂತೊಸ್, ದೂಖ್ ಆನಿ ಜಿಣ್ಯೆಲಿಸಾಂವಾಂ
ಸವಾರಿ 10: ಸಂಸಾರಾ ಭಿತರ್‍ಲೆ ಸಂಸಾರ್
ಸವಾರಿ 9: ಮಿಸ್ತೆರ್, ಸ್ವ-ಅವಲೋಕನ್ ಆನಿ ಉಜ್ವಾಡ್
ಸವಾರಿ 8: ಜೀವ್, ಜಿವಿತ್ ಆನಿ ಘಾತ್
ಸವಾರಿ 7: ಮತ್, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ್ ಆನಿ ಜಾಗ್
ಸವಾರಿ 6: ಕಾಳೊಕ್, ಉಜ್ವಾಡ್ ಆನಿ ಮನಿಸ್
ಸವಾರಿ 5: ಮುಖೊಟಿಂ, ಅಸ್ಲೀಯತ್ ಆನಿ ಜಿವಿತಾಪಯ್ಣ್
ಸವಾರಿ 4: ದೂಕ್, ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಆನಿ ಕವಿತಾ
ಸವಾರಿ 3: ಆಶಾ, ಕವಿ ಆನಿ ಸವಾರಿ
ಸವಾರಿ 2: ಸಂಘರ್ಶ್, ಜಿವಿತ್ ಆನಿ ಕವಿತಾ
ಸವಾರಿ 1: ನವೆಂ ಚಿಂತಪ್, ನವೊ ದಿಶ್ಟಾವೊ