ಸಂಪಾದಕೀಯ್:

ವೆಳಾಕಾಳಾಕ್ ಬದ್ಲಲ್ಲೆಂ ಮಾಗ್ಣೆಂ

ಆಮ್ಚ್ಯಾ ದೆವ್ಳಾಂನಿ, ಇಗರ್ಜಾಂನಿ, ಮಸ್ಜಿದ್ಯಾಂನಿ ಸದಾಂಚಿಂ ಮಾಗ್ಣಿಂ ಆಸ್ತಾತ್. ಹಾಂಗಾಸರೀ ಏಕ್ ಮಾಗ್ಣೆಂ ಆಸಾ. ವೆಳಾ-ಕಾಳಾಚ್ಯಾ ಗರ್ಜಾಂ ತೆಕಿದ್ ಹೆಂ ಮಾಗ್ಣೆಂ ಬದ್ಲಲಾಂ.

ಆಯ್ಚಿ ಗರ್ಜ್ ಕಸಲಿ? ಆಮಿ ಭಾರತೀಯ್ ಬೋವ್ ಪುರಾತನ್ ಕಾಳಾಕ್ ಪಾಟಿಂ ವೆತೇ ಆಸಾಂವ್ - ರಾನಾಂನಿ ಮನೀಸ್ ಜಿಯೆವ್ನ್ ಆಸಲ್ಲೊ ತ್ಯಾ ಕಾಳಾಕ್. ಪುಣ್ ತೆಂ ರಾನ್ ಸಯ್ತ್ ಆಪ್ಲಿಚ್ ನೀತ್ ಸಾಂಬಾಳ್ತಾ. ಅಸಲಿ ನೀತ್ ತರೀ ಆಜ್ ಆಮ್ಕಾಂ ಜಾಯ್ ಮ್ಹಣುನ್ ಹ್ಯಾ ಮಾಗ್ಣ್ಯಾಚೊ ತೀರ‍್ಲ್ ಆಸಾ.

ವಿತೊರಿ ಕಾರ್ಕಳಾನ್ ಬೋವ್ ಸುಂದರ್ ತಶೆಂ ಸಲೀಸ್ ರಿತಿನ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ತರ್ಜಣ್ ಕರುನ್ ದಿಲ್ಯಾ. ಸಮ್ಜುಂಚ್ಯಾಂಕ್ ಕಾಂಯಿಂಚ್ ತ್ರಾಸ್ ಜಾಯ್ನಾಂತ್. ಎಕೆಕಾ ಕಡ್ವ್ಯಾಂತ್ಲ್ಯೊ ಪ್ರತಿಮಾ ಅವ್ವಲ್ ತಶೆಂ ಬಳ್ವಂತ್.

-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್

ಕವಿತಾ:

ರಾನಾಕ್ ಆಪ್ಲಿಚ್ ನೀತ್ ಆಸಾ ಮ್ಹಣ್ ಆಯ್ಕಲಾಂ

ಪೋಟ್ ಭರ್ಲಲೊ ವಾಗ್
ಶಿಕಾರಿ ಕರಿನಾ ಮ್ಹಣ್ ಆಯ್ಕಲಾಂ
ತೊ ರುಕಾಮುಳಾ
ಸಾವ್ಳೆಂತ್ ಆರಾಮ್ ಕರ‍್ತಾ
ಮ್ಹಣ್ ಆಯ್ಕುನ್ ಜಾಣಾ

ವ್ಹಾಳ್ಚೆಂ ವಾರೆಂ ಜಯ್ತ್ ರುಕಾಕ್‍ಚ್ ಹಾಲಯ್ತಾನಾ
ಮೈನಾ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಪಿಲಾಂಕ್ ಎಕಾ ಖಿಣಾ ಸಾಂಡುನ್
ಕಾವ್ಳ್ಯಾ ಪಿಲಾಂಕ್ ರಾಕಣ್ ದಿತಾ

ರುಕಾವೆಲ್ಯಾ ಘೊಂಟೆರಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಏಕ್ ಪೀಲ್ ತರೀ ನಿಸರ‍್ಲೆಂ
ರಾನಾಕ್ ರಾನ್‍ಚ್ ಜಾಗೆಂ ಜಾತಾ

ಶಿಂವ್ಪಿ ಸುಕ್ಣ್ಯಾಚೊ* ಘೊಂಟೆರ್ ನಂಯ್ಚ್ಯಾ ಉದ್ಕಾಲಾಗಿಂ ಉಮ್ಕಳುನ್ ಆಸ್ಲ್ಯಾರ್
ನಂಯ್ಚ್ಯೊ ಮಾಸ್ಳ್ಯೊ, ತೊ
ಆಪ್ಲೆಂ ಶೆಜಾರ್ ಮ್ಹಣ್ ಚಿಂತ್ತಾತ್.

ಝೊಡ್‍ವಾರೆಂ ಮಾರ‍್ನ್ ಸಾಂಕೊವ್ ಮೊಡ್ತಾನಾ
ಎಕಾಚ್ ರುಕಾ ಕುಡ್ಕ್ಯಾಚೆರ್
ಚಾನಿ, ಜಿವ್ದಾಳ್, ಬೊಕ್ಡಿ, ಚಿಟ್ಟೊ ವಾಗ್ ಸಾಂಗಾತಾ ಆಸ್ತಾತ್

ರಾನಾಕ್‍ಯಿ ಆಪ್ಲಿಂಚ್ ನೆಮಾಂ ಆಸಾತ್ ಮ್ಹಣ್ ಆಯ್ಕಲಾಂ.

ಏ ದೆವಾ, ಪವಿತ್ರ್ ಕರ‍್ತಾರಾ
ವಿವೇಕಿ ಆನಿ ಬಳ್ವಂತಾ
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಹ್ಯಾ ಗಾಂವಾಂತ್
ರಾನಾಚಿಂ ನೆಮಾಂ ತರೀ ಜಾರ‍್ಯೆಕ್ ಹಾಡ್
ಜಿಯೆಂವ್ಚಿ ರೀತ್ ಏಕ್ ದೀವ್ನ್ ಸೊಡ್

ರಾನಾಕ್‍ಯಿ ಆಪ್ಲಿಚ್ ರೀತ್-ನೀತ್ ಆಸಾ ಮ್ಹಣ್ ಆಯ್ಕಲಾಂ.

*ಶಿಂವ್ಪಿ ಸುಕ್ಣೆಂ=weaving bird

ಉರ್ದು ಮೂಳ್: ಜೆಹ್ರಾ ನಿಗ್ಹಾ
ಕನ್ನಡ: ಸಂವರ್ತ 'ಸಾಹಿಲ್'
ಕೊಂಕ್ಣಿಕ್: ವಿತೊರಿ, ಕಾರ್ಕಳ್

संपादकीय:

वेळाकाळाक बदलल्लें मागणें

आमच्या देवळांनी, इगर्जांनी, मस्जिद्यांनी सदांचीं मागणीं आसतात. हांगासरी एक मागणें आसा. वेळा-काळाच्या गरजां तेकीद हें मागणें बदल्लां.

आयची गर्ज कसली? आमी भारतीय बोव पुरातन काळाक फाटीं वेते आसांव - रानांनी मनीस जियेवन आसल्लो त्या काळाक. पूण तें रान सयत आपलीच नीत सांबाळता. असली नीत तरी आज आमकां जाय म्हणून ह्या मागण्याचो तीर्ल आसा.

वितोरी कार्कळान बोव सुंदर तशें सलीस रितीन ही कविता तर्जण करून दिल्या. समजुंच्यांक कांयिंच त्रास जायनांत. एकेका कडव्यांतल्यो प्रतीमा अव्वल तशें बळवंत.

-मेल्विन रोड्रीगस

कविता:

रानाक आपलीच नीत आसा म्हण आयकलां

पोट भरललो वाग
शिकारी करीना म्हण आयकलां
तो रुकामुळा
सावळेंत आराम करता
म्हण आयकून जाणा

व्हाळचें वारें जयत रुकाक‍च हालयताना
मैना आपल्या पिलांक एका खिणा सांडून
कावळ्या पिलांक राकण दिता

रुकावेल्या घोंटेरांतल्यान एक पील तरी निसरलें
रानाक रान‍च जागें जाता

शिंवपी सुकण्याचो* घोंटेर नंयच्या उदकालागीं उमकळून आसल्यार
नंयच्यो मासळ्यो, तो
आपलें शेजार म्हण चिंत्तात.

झोड‍वारें मारन सांकोव मोडताना
एकाच रुका कुडक्याचेर
चानी, जिवदाळ, बोकडी, चिट्टो वाग सांगाता आसतात

रानाक‍यी आपलींच नेमां आसात म्हण आयकलां.

ए देवा, पवित्र करतारा
विवेकी आनी बळवंता
म्हज्या ह्या गांवांत
रानाचीं नेमां तरी जारयेक हाड
जियेंवची रीत एक दीवन सोड

रानाक‍यी आपलीच रीत-नीत आसा म्हण आयकलां.

*शिंवपी सुकणें=weaving bird

उर्दू मूळ: जेह्रा निग़्हा
कन्नड: संवर्त 'साहील'
कोंकणीक: वितोरी, कार्कळ