ಸಮಾಜಾಚ್ಯಾ ಸಮಗ್ರ್ ಚಾಲಿಚೆರ್ ನದರ್ ದವರ್‍ಚೊ ಮೋವ್ ಮನಾಚೊ ಕವಿ ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಡಿಕುನ್ಹಾ
ಪುಸ್ತಕ್: ಆಂಜುರಾಚೆಂ ಪಾನ್
ಕವಿ: ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಎಲ್. ಡಿಕುನ್ಹಾ
ಪ್ರಕಾಶಕ್: ಕವಿತಾ ಪಬ್ಲಿಕೇಶನ್ಸ್
'ಆಂಜುರಾಚೆಂ ಪಾನ್' ಪುಸ್ತಕ್ ಹಾಂವೆಂ ಘೆತಿಲ್ಲೆಂ ಪುಸ್ತಕ್ ಮೊಕ್ಳಿಕ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ ದೀಸ್ ಆನಿ ತ್ಯಾಚ್ ದಿವಸಾ ಹಾಂವೆಂ ತಾಂತ್ಲ್ಯೊ ಸಬಾರ್ ಕವಿತಾ ವಾಚುನ್ ಕಾಡಿಲ್ಲ್ಯೊ. ತರೀ, ತ್ಯಾ ಪುಸ್ತಕಾಚೊ ಸಾರ್ಕೊ ಅನುಭವ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಜಾಲ್ಲೊ ಹಾಂವೆಂ ದುಸ್ರೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ತೆಂ ಪುಸ್ತಕ್ ವಾಚ್ತಾನಾ.
ಪುಸ್ತಾಕಾಂತ್ಲ್ಯೊ ಕವಿತಾ ತೀನ್ ವಿಶಯಾಂಚೆರ್ ಆಧಾರಿತ್ ಜಾವ್ನ್ ವಾಂಟೆ ಕರ್‍ಯೆತ್ - ಸಂಸ್ಕೃತೆ ವಯ್ರ್ ಅತ್ಯಾಚಾರ್, ಸ್ತ್ರೀಯಾಂ ವಯ್ರ್ ಅತ್ಯಾಚಾರ್ ಆನಿ ಮನ್ಶಾಪಣಾ ವಯ್ರ್ ಅತ್ಯಾಚಾರ್. ತಾಂತುಂ ಮ್ಹಜೆ ಮತಿಂತ್ ರೊಂಬುನ್ ರಾವಲ್ಲ್ಯೊ, ಹಾಂವೆಂ ಪರತ್ ಪರತ್ ವಾಚಲ್ಲ್ಯೊ ಕವಿತಾ ಜಾವ್ನಾಸಲ್ಲ್ಯೊ - ಚಲಿಯಾಂಚ್ಯಾ ಅತ್ಯಾಚಾರಾ ವಯ್ರ್ ವಿಣ್‌ಲ್ಲ್ಯೊ ಕವಿತಾ. "ಆಂಗ್ಣಾಂತ್ ವಾಗ್" ಕವಿತೆಂತ್, ಆಂಗ್ಣಾಂತ್ ವಾಗ್ ಯೆತಾನಾ, ಘರ್ಚಿಂ ಸರ್ವ್ ಧಾಂವ್ಲಿಂ ಪುಣ್ "ಕಾಳೊಕಾಕ್ ಕಾಂಟಾಳ್ಚೆಂ ತೆಂ, ತೆಂ ಬೊಬಾಟ್ಲೆಂ ನಾ, ತೆಂ ಧಾಂವ್ಲೆಂ ನಾ. ಕಿತ್ಯಾಕ್ ತೆಂ ಸಾರ್ಕೆಂ ಜಾಣಾಂ, ಕಿತ್ಲೊಯ್ ಕ್ರೂರ್ ವಾಗ್; 'ರೇಪ್ ಬಿಲ್ಕುಲ್ ಕರಿನಾ'". ಹಿ ಬಳಿಷ್ಟ್ ಉತ್ರಾಂ ವಾಚುನ್ ಭಾರಾದೀಕ್ ಜಾಲ್ಲೆಂ ಮನ್ ಹಫ್ತೊ ಉತರ್ಲ್ಯಾರೀ ತಾಚೆ ಥಾವ್ನ್ ಭಾಯ್ರ್ ಯೇಂವ್ಕ್ ನಾ.
ಗುವಾಹಟಿಚ್ಯಾ ಚೆಡ್ವಾ ವಯ್ರ್, ರಸ್ಯಾರ್ ಏಕ್ ಪಾವ್ಟಿಂ ಜಾಲ್ಲೊ ಅತ್ಯಾಚಾರ್, ಇಂಟರ್ನೆಟಾರ್ ಪರತ್ ಪರತ್ ಜಾತಾನಾ, ಕಶೆಂ ತೆಂ ಮುರ್ಗಟುನ್ ವೆತಾ; ಕಾಮಾಚೆಂ ಚೆಡುಂ ಫೆನಾಕ್ ಲಾಗ್‌ಲ್ಲ್ಯಾ ಸುಕ್ಣ್ಯಾಬರಿಂ ಕಶೆಂ ಕಷ್ಟುನ್ ದಣ್ಸತಾ, ಕಶೆಂ ಹೋಮ್ ಸ್ಟೇಂ-ತ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಚೆಡ್ವಾಕ್ ಆವಯ್ಚೊ ಘೊವ್ ಭಿಯೆಯ್ತಾ, ಕಶೆಂ ನಾಂವ್ ನಾತಲ್ಲೆಂ ಪಿಸೊಳೆಂ ಆಪ್ಲೊ ಜಾಗೊ ಸೊದ್ತಾ....ಹ್ಯೊ ಕವಿತಾ ವಾಚ್ತಾನಾ ಅತ್ಯಾಚಾರಾಚ್ಯಾ ಘಟನಾ ನಿಮ್ತಿಂ ಕವಿ ಕಿತ್ಲೊ ಖದ್ವಳ್ಳಾ ಆನಿ ಕಶೆಂ ಹೊ ಖದ್ವಳ್ ಕವಿತಾ ರುಪಾರ್ ಭಾಯ್ ಪಡ್ಲಾ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಮತಿಕ್ ಯೆತಾ.
ದುಸ್ರೊ ಅತ್ಯಾಚಾರ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ವಯ್ಲೊ - ಜಿಣ್ಯೆ ರೀತ್, ಮೌಲ್ಯಾಂ, ಭಾಸ್ ಹಿಂ ಕಶಿಂ ನಗರೀಕರಣಾಚ್ಯಾ ವ್ಹಾಳಾಂತ್ ವ್ಹಾಳುನ್ ವೆತೆ ಆಸಾತ್, ಹೆಂ ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಆಜೊ, ಪೂತ್ ಆನಿ ನಾತು ಹ್ಯಾ ರುಪ್ಣ್ಯಾಂನಿ ಪೇಶ್ ಕರ್‍ತಾ. ಥೊಡಿಂ ರೂಪಕಾಂ ಇಲ್ಲಿ ಪರ್ನಿಶಿಂ ದಿಸ್ತಾತ್ ತರಿ ಲೇಖಕಾಚೆ ಕಳ್ವಳೆ ಬರೆಚ್ ರಿತಿನ್ ದಾಕವ್ನ್ ದಿಲ್ಯಾತ್.
ತಿಸ್ರೊ ಅತ್ಯಾಚಾರ್ ಮನ್ಶಾಪಣಾ ವಯ್ರ್, ಧರ್ಮಾಚ್ಯಾ ನಾಂವಾನ್ ಜಾಂವ್ಚ್ಯಾ ದುರಾಚಾರಾಚೆರ್- 'ಆಂಜುರಾಚೆಂ ಪಾನ್', ಜೆಂ ಪಾಚ್ವೆಂ ಆಸ್‌ಲ್ಲೆಂ ಆತಾಂ ಹ್ಯಾ ಪುಸ್ತಕಾಂತ್ ತಾಂಬ್ಡೆಂ ಜಾಲಾಂ - ಹ್ಯಾಚ್ ನಾಂವಾಂಚ್ಯಾ ದೋನ್ ಕವಿತಾಂನಿಂ ಹೆಂ ಸಾದರ್ ಕೆಲಾಂ. ಧರ್ಮ್ ಆನಿ ಜಾತಿನಿಮ್ತಿಂ ಜಾಂವ್ಚೊ ಜುಲುಮ್ ಪವಿತ್ರ್ ತಂಬಾಚೆ ಸುವಾತೆಂತ್ "ಮೆಲ್ಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತೀ ಶೋಶನ್ ಜಿವ್ಯಾಂಚ್ಯಾ ಪಾಂಯಾ ಪೊಂದಾ....ಮಸ್ತುನ್ ವೆತಾ ಮನ್ಶಾಪಣ್" ಮ್ಹಣ್ ಸುಸ್ಕಾರೆ ದಿತಾ.
ಆಂಡ್ರ್ಯೂಚ್ಯಾ ಕವಿತೆಂತ್ ಫಕತ್ 'ಸ್ಪಂದನ್' ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್, ಕವಿನ್ ವಾಪರ್‌ಲ್ಲಿಂ ರೂಪಕಾಂಯ್ ಮನಾಂ ವೊಡ್ತಾತ್ - "ಪಾಕಟೆ ಮೊಡಲ್ಲ್ಯಾ ಸುಕ್ಣ್ಯಾನ್ ದುಸ್ರೆಂ ಖಂಯೀ ಜಾಗೊ ಮೆಳನಾಸ್ತಾಂ ಇಗರ್ಜಿಚ್ಯಾ ತೊರಿ ವಯ್ಲ್ಯಾ ಖುರ್ಸಾರ್ ವಿಶೆವ್ ಘೆಂವ್ಚೆಂ", "ಫಾತರ್ ಬಾವ್ಡ್ಯಾಚಿಂ ದುಖಾಂ ಭಿತರ್, ದೊಳೆ ವಯ್ರ್ (ಫಾತರ್ ಆನಿ ದೂಕ್)", 'ಲಜ್ ಧಾಂಪುನೀ ಉಪ್ಕಾರ್‍ಚೆಂ ನಾ, ಪಾನ್ ರಗ್ತಾಳೆಂ ಆಂಜುರಾಚೆಂ (ಆಂಜುರಾಚೆಂ ಪಾನ್)" - ವಾಚ್ಪ್ಯಾಕ್ ಹ್ಯಾ ಕವಿತೆಂಚಿ ತಶೆಂಚ್ ಕವಿತೆ ಪಾಟ್ಲ್ಯಾ ಘಡಿತಾಂಚಿ ಗುಂಡಾಯ್ ಅತ್ವ್ಯಾಚ್ ರಿತಿನ್ ಗೊಮಯ್ತಾತ್. ಹಿಚ್ ಕವಿತೆಚಿ ಸಕತ್, ಕವಿಚಿ ಶಾತಿ.
ಅಶೆಂ ಸಮಾಜೆಕ್ ಸ್ಪಂದನ್ ಕರ್‍ಚ್ಯಾ ಕವಿ ಥಾವ್ನ್ ಉದೆಲ್ಲಿಂ ಕವಿತಾ ವಾಚ್ತೆಲ್ಯಾಂಕ್ ವಿಶೇಶ್ ಅನ್ಭೊಗಾನ್ ನ್ಹಾಣಯ್ತಾತ್. ಥೊಡ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾಂನಿ ಕವಿ ಉತ್ರಾಂಚ್ಯಾ ವ್ಹಾಳಾಂತ್ ವ್ಹಾಳುನ್ ವೆತಾ ಆನಿ ಉತ್ರಾಂಚ್ಯಾ ವ್ಹಾಳಾಂತ್ ಕವಿತಾ ಅಸ್ಕತ್ ಜಾತಾ ತಶಿ ಭೊಗ್ತಾ (ಆಬಾಚೆಂ ಘರ್). ಹೊಚ್ ಕವಿ ಅಮ್ಕಾಂ ಥೊಡಿಂ ಚುಟುಕಾಂ ದಿತಾ ಆನಿಂ ಆಪ್ಣಾಕ್ ಹೀಯ್ ಕಲಾ ಕಳಿತ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ದಾಕಯ್ತಾ. ಥೊಡಿ ಚುಟುಕಾಂ (ಎಕೆ ಮುಯೆಚಿ ಕಥಾ, ಧವಿ ಕೊಂಬಿ, ಚಿತ್ರಾಂ) ಭೋವ್ ಮಾರ್ಮಿಕ್ ಆಸುನ್, ವಾಚ್ತೆಲ್ಯಾಂಕ್ ಚಿಂತುಂಕ್ ಲಾಯ್ತಾತ್.
ಸಮಗ್ರ್ ಸಾಂಗ್ಚೆಂ ತರ್, ವಾಚ್ಚ್ಯಾ ವೆಳಿಂ, ಎಕಾ ಪಾಟ್ಲ್ಯಾನ್ ಏಕ್ ಕವಿತಾ ಮ್ಹಾಕಾ ರುಚತ್ ಗೆಲ್ಯೊ ಆನಿ ಜೆನ್ನಾ ಹಾಂವೆಂ ಕವಿತಾ ವಾಚುನ್ ಆಕೇರ್ ಕೆಲ್ಯೊ, ಮ್ಹಜೆಂ ಕಾಳಿಜ್ ಕವಿನ್ ಆಸಾ ಕೆಲೆಲ್ಯಾ ಮಾನವೀಯ್ ಸ್ಪಂದನಾಚ್ಯಾ ವಿಶೇಸ್ ಅನ್ಭೊಗಾನ್ ಭರಲ್ಲೆಂ. ತಶೆಂ ಮ್ಹಾಕಾ ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಫಕತ್ ಆಬಾ, ಪೂತ್, ನಾತು ಹ್ಯಾ ವಿಶಯಾಂಕ್ ಲಾಂಬುನ್ ರಾವಲ್ಲೊ ಕವಿ ನ್ಹಯ್ ಬಗರ್ ಸಮಾಜೆಚ್ಯಾ ಸಮಗ್ರ್ ಚಾಲಿಚೆರ್ ನದರ್ ದವರ್ನ್ ಆಸ್ಚೊ ಏಕ್ ಮೋವ್ ಮನಾಚೊ, ಸ್ಪಂದನ್ ಕರ್‍ಚೊ ಕವಿ ತಶೆಂ ದಿಸುನ್ ಯೆತಾ.
-ಎಂಟನಿ ಬಾರ್ಕೂರ್
समाजाच्या समग्र चालीचेर नदर दवरचो मोव मनाचो कवी आंडऱ्यू डिकुन्हा
पुस्तक: आंजुराचें पान
कवी: आंडऱ्यू एल. डिकुन्हा
प्रकाशक: कविता पब्लिकेशन्स
'आंजुराचें पान' पुस्तक हांवें घेतिल्लें पुस्तक मोकळीक जाल्ल्या दीस आनी त्याच दिवसा हांवें तांतल्यो सबार कविता वाचून काडिल्ल्यो. तरी, त्या पुस्तकाचो सारको अनुभव म्हाका जाल्लो हांवें दुसरे पावटीं तें पुस्तक वाचताना.
पुस्ताकांतल्यो कविता तीन विशयांचेर आधारीत जावन वांटे करयेत - संसकृते वयर अत्याचार, स्त्रीयां वयर अत्याचार आनी मनशापणा वयर अत्याचार. तांतूं म्हजे मतींत रोंबून रावल्ल्यो, हांवें परत परत वाचल्ल्यो कविता जावनासल्ल्यो - चलियांच्या अत्याचारा वयर विणल्ल्यो कविता. "आंगणांत वाग" कवितेंत, आंगणांत वाग येताना, घरचीं सर्व धांवलीं पूण "काळोकाक कांटाळचें तें, तें बोबाटलें ना, तें धांवलें ना. कित्याक तें सारकें जाणां, कितलोय क्रूर वाग; 'रेप बिलकूल करिना'". ही बळिष्ट उत्रां वाचून भारादीक जाल्लें मन हफ्तो उतरल्यारी ताचे थावन भायर येवंक ना.
गुवाहटिच्या चेडवा वयर, रसयार एक पावटीं जाल्लो अत्याचार, इंटरनेटार परत परत जाताना, कशें तें मुर्गटून वेता; कामाचें चेडूं फेनाक लागल्ल्या सुकण्याबरीं कशें कषटून दणसता, कशें होम स्टें-त् आसच्या चेडवाक आवयचो घोव भियेयता, कशें नांव नातल्लें पिसोळें आपलो जागो सोदता....ह्यो कविता वाचताना अत्याचाराच्या घटना निमतीं कवी कितलो खद्वळ्ळा आनी कशें हो खदवळ कविता रुपार भाय पडला म्हळ्ळें मतीक येता.
दुसरो अत्याचार संसकृती वयलो - जिणये रीत, मौल्यां, भास हीं कशीं नगरीकरणाच्या व्हाळांत व्हाळून वेते आसात, हें आंडऱ्यू आपल्या आजो, पूत आनी नातु ह्या रुपण्यांनी पेश करता. थोडीं रूपकां इल्ली परनिशीं दिसतात तरी लेखकाचे कळवळे बरेच रितीन दाकवन दिल्यात.
तिसरो अत्याचार मनशापणा वयर, धर्माच्या नांवान जांवच्या दुराचाराचेर- 'आंजुराचें पान', जें पाचवें आसल्लें आतां ह्या पुस्तकांत तांबडें जालां - ह्याच नांवांच्या दोन कवितांनीं हें सादर केलां. धर्म आनी जातिनिमतीं जांवचो जुलूम पवित्र तंबाचे सुवातेंत "मेल्ल्या उपरांती शोशन जिव्यांच्या पांया पोंदा....मस्तून वेता मनशापण" म्हण सुसकारे दिता.
आंडऱ्यूच्या कवितेंत फकत 'स्पंदन' मात्र न्हय, कवीन वापरल्लीं रूपकांय मनां वोडतात - "पाकटे मोडल्ल्या सुकण्यान दुसरें खंयी जागो मेळनास्तां इगर्जिच्या तोरी वयल्या खुरसार विशेव घेंवचें", "फातर बावड्याचीं दुखां भितर, दोळे वयर (फातर आनी दूक)", 'लज धांपुनी उपकार्चें ना, पान रगताळें आंजुराचें (आंजुराचें पान)" - वाचप्याक ह्या कवितेंची तशेंच कविते पाटल्या घडितांची गुंडाय अतव्याच रितीन गोमयतात. हीच कवितेची सकत, कविची शाती.
अशें समाजेक स्पंदन करच्या कवी थावन उदेल्लीं कविता वाचतेल्यांक विशेश अनभोगान न्हाणयतात. थोड्या जाग्यांनी कवी उतरांच्या व्हाळांत व्हाळून वेता आनी उतरांच्या व्हाळांत कविता असकत जाता तशी भोगता (आबाचें घर). होच कवी अमकां थोडीं चुटुकां दिता आनीं आपणाक हीय कला कळीत म्हळ्ळें दाकयता. थोडी चुटुकां (एके मुयेची कथा, धवी कोंबी, चित्रां) भोव मार्मिक आसून, वाचतेल्यांक चिंतूंक लायतात.
समग्र सांगचें तर, वाच्च्या वेळीं, एका पाटल्यान एक कविता म्हाका रुचत गेल्यो आनी जेन्ना हांवें कविता वाचून आकेर केल्यो, म्हजें काळीज कवीन आसा केलेल्या मानवीय स्पंदनाच्या विशेस अनभोगान भरल्लें. तशें म्हाका आंडऱ्यू फकत आबा, पूत, नातु ह्या विशयांक लांबून रावल्लो कवी न्हय बगर समाजेच्या समग्र चालिचेर नदर दवर्न आसचो एक मोव मनाचो, स्पंदन करचो कवी तशें दिसून येता.
-एंटनी बारकूर