ದಿಗಂತಾಚೆರ್ ದುರ್ಬಿಣ್ ಅಂಕಣಾಂತ್ ಜೆರಿ ರಾಸ್ಕಿಞ್ ಆಂಜೆಲೊರ್: ಜಿಣಿ ಆನಿ ಕವಿತಾ

ಜಿಣಿ ಆನಿ ಕವಿತಾ - ಜೆರಿ ರಾಸ್ಕಿಞ್, ಆಂಜೆಲೊರ್

ಹಾಂವ್ ಕವಿತೆಚೊ ಪಕ್ಕಾ ಭಕ್ತ್. ಕವಿತೆಚೆಂ ಪಾಂಡಿತ್ಯ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಭಿಲ್ಕುಲ್ ನಾ. ವ್ಹಡ್ ವ್ಹಡ್ ಟೆಕ್ನಿಕಲ್ ಜಾರ್ಗನ್ಸ್ ವಾಪರ್‍ನ್ ಮ್ಹಜೆಂ ಕವಿತೆ ವಯ್ಲೆಂ ಪಾಂಡಿತ್ಯ್ ಪ್ರದರ್ಶನ್ ಕರ್‍ಚಿ ಗಜಾಲ್ ಮ್ಹಜಿ ಭಿಲ್ಕುಲ್ ನ್ಹಯ್. ಹಾಂವ್ ಬೆಶ್ಟೆಂಚ್ ಕವಿತೆಚೊ ಪ್ರೇಮಿ. ಜಾಲೆಂ. ತಿತ್ಲೆಂಚ್. ದುಸ್ರೆಂ ಕಾಂಯ್ ಚಡ್ ನಾಂಚ್. ಕೆದಳಾ ಮ್ಹಜಿ ಜಿಣಿ ಕವಿತೆ ತೆವ್ಶಿನ್ ಮಾಲ್ವಲಿ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಮ್ಹಾಕಾಚ್ ಕಳಿತ್ ನಾ. ಆನಿ ಹೊ ಗೂಣ್ ಮ್ಹಜೆ ಥಂಯ್ ಆಸಲ್ಲೋಯ್ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಗಜಾಲ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಕಳಿತ್ ನಾ.

ಏಕ್ ಕಾಳ್ ಆಸಲ್ಲೊ. ಹಾಂವ್ ಭಾರತೀಯ್ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ್ ಸಂಗೀತಾಚಿಂ ಖೆಳ್ಕುಳಾಂ ಕರ್‍ತಾಲೊಂ. ಜಾಂಬಾಯೊ ಕಾಡೊಂವ್ಚಿಂ ಪದಾಂ ಮ್ಹಣ್ ತಾಂಚೆಂ ವಿವರಣ್ ದಿಲ್ಲೆಂಯ್ ಆಸಾ. ಪುಣ್ ದೀಸ್ ಮಾಯಾಗ್ ಜಾವ್ನ್ ವಾಚಪ್ ಚಡುನ್, ಮತ್ ಪರಿಪಿಕಾಯೆನ್ ಜೂನ್ ಜಾತಾನಾ ಆಪಾಪಿಂಚ್ ಎಸ್. ಡಿ. ಬರ್ಮನಾನ್ ಗಾಯ್ಲಲಿಂ ಪದಾಂ, ಪಂಡಿತ್ ಭೀಮ್‌ಸೇನ್ ಜೋಶಿನ್ ಗಾಯ್ಲಲಿಂ ಪದಾಂ ಪಸಂದ್ ಜಾಂವ್ಕ್ ಸುರು ಜಾಲಿಂ. ಹೆಂ ಜಾಂವ್ಕಯ್ ಏಕ್ ಕಾರಣ್ ಆಸಲ್ಲೆಂ. ಕಸಲೆಂಗೀ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಮ್ಹಜೆ ದೊಗ್ ಈಶ್ಟ್ ಓಲ್ಡ್ ಹಿಂದಿ ಪದಾಂಚೆ ಭಾರಿಚ್ ಪಿಶೆ ಆಸಲೆ. ಎಕ್ಲೊ ಶಂಕರ್ ಆನಿ ಎಕ್ಲೊ ಪದ್ಮಾ.

ಕುಂದನ್‌ಲಾಲ್ ಸೈಗಲಾಥಾವ್ನ್ ಧರ್‍ನ್, ಎಸ್. ಡಿ. ಬರ್ಮನ್ ಅಸಲ್ಯಾಂವಿಶಿಂ ತಾಂಚೆಂ ಮೆಹ್‌ಫಿಲ್ ಚಲ್ತಾಲೆಂ. ಹ್ಯಾ ತಾಂಚ್ಯಾ ಆಸ್ಥಾನಾಂತ್ ಹಾಂವ್ ತೆರಾ ಚೊವ್ದಾ ವರ್‍ಸಾಂಚೊ ಪ್ರೇಕ್ಶಕ್.  ಪದ್ಮಾಕ್ ಪಿಶ್ಯಾಂಬರಿ ಹಿಂ ಪದಾಂ ಗಾಂವ್ಚಿ ಸವಯ್ ಆಸಲ್ಲಿ. ತೊ, ‘ಬಾಬುಲ್ ಮುರ್ಹಾssssssssssss’ ಮ್ಹಣ್ ಆಲಾಪ್ ಕಾಡ್ನ್ ಗಾಯ್ತಾಲೊ.

बाबुल मोरा, नैहर छूटो ही जाए
चार कहार मिल, मोरी डोलिया सजावें (उठायें)
मोरा अपना बेगाना छूटो जाए | बाबुल मोरा ...

आँगना तो पर्बत भयो और देहरी भयी बिदेश
जाए बाबुल घर आपनो मैं चली पीया के देश | बाबुल मोरा ...

O My father! I'm leaving home.
The four (coffin) bearers lift my palanquin.
I'm leaving those who were my own.

Your courtyard is now like a mountain,
and the threshold, a foreign country.
I leave your house, father,
I am going to my beloved's country.

ಬಾಪಾ (ಆನಾ) ಮ್ಹಜ್ಯಾ, ಹಾಂವ್ ಘರ್ ಸಾಂಡುನ್ ವೆತಾಂ
ಚಾರ್ ಜಣ್ ಮ್ಹಜಿ ಪಾಲ್ಕಿ (ಮ್ಹಜೊ ಚಟ್ಟೊ) ಉಕಲ್ತಾತ್
ಮ್ಹಜೆ ಜೊ ಕೋಣ್ ಮ್ಹಣ್ ಆಸಲ್ಲೆ ತಾಂಕಾಂ ಸಾಂಡುನ್ ವೆತಾಂ.

ತುಜೆಂ ಆಂಗಣ್ ಆಸಾ ವ್ಹಡ್ ದೊಂಗ್ರಾ ಬರಿ
ದಾರ್ವೊಂತ್ ಪರ್ಕ್ಯಾ ದೆಶಾಬರಿ
ಬಾಪಾ ತುಜೆಂ ಘರ್ ಹಾಂವ್ ಸಾಂಡುನ್ ವೆತಾಂ
ಮ್ಹಜೆ ಜೊ ಕೋಣ್ ಆಸಲ್ಲೆ ತಾಂಚ್ಯಾ ತಾಂಚ್ಯಾ ಘರಾ ಪಾಟಿಂ ವೆತಾಂ.
(ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಘರ್ಕಾರಾಚ್ಯಾ ಘರಾ ವೆತಾಂ)

ಉಪ್ರಾಂತ್ ಪಿಶ್ಯಾಂಕ್ ಮಾತ್ರ್ ಪಿಶ್ಯಾಂಚಿ ಭಾಸ್ ಅರ್ಥ್ ಜಾತಾ ಮ್ಹಳ್ಳೆಪರಿ ಹಾಂವಯ್ ನ್ಹಾಣ್ಯೆಂತ್ ಹೆಂ ಪದ್ ಗಾಯ್ತಾಲೊಂ.

ಪುಣ್ ಕೆದ್ನಾಂ ವಾಡ್ತಾಂ ವಾಡ್ತಾಂ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಚಿ ಚರಿತ್ರಾ ಜಾಣಾ ಜಾಲೊಂ ತವಳ್ ಮ್ಹಜೆ ಕಾಳಿಜ್ ರಡ್ಲೆಂ. ಏಕ್ ಮೊನೆ ರಡ್ಣೆಂ. ಹಿ ಕವಿತಾ ರಚಲ್ಲ್ಯಾ ನವಾಬ್ ವಜೀದ್ ಅಲಿಶಾಹ್ ಖಾತೀರ್. 1857 ಇಸ್ವೆಂತ್ ಬ್ರಿಟಿಶಾಂನಿ ತಾಕಾ ತಾಚ್ಯಾ ಮೊಗಾಚ್ಯಾ ‘ಲಕ್ನೊ’ ಥಾವ್ನ್ ಕಲ್ಕತ್ತಾಕ್ ಗಡಿಪಾರ್ ಕೆಲ್ಲೆವೆಳಿಂ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಮೊಗಾಚ್ಯಾ ಗಾಂವಾಕ್ ಸಾಂಡುನ್ ವೆತಾನಾ, ಜಶೆಂ ಏಕ್ ವ್ಹಕಲ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಬಾಪಾಯ್ಚೆಂ ಘರ್ ಸಾಂಡುನ್ ವೆತಾ ತ್ಯಾ ‘ಬಿದಾಯಿ’ ರೂಪಕೋಕ್ತಿಕ್ ಸರ್ ಕರ್‍ನ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ತಾಣೆ ರಚಲ್ಲಿ.

ಹಿ ಕವಿತಾ ಹಿಂದುಸ್ತಾನಿ ‘ತುಮ್ರಿ’ ವ ‘ರಾಗ್ ಭೈರವಿ’ತ್ ಗಾಯ್ಲ್ಯಾ. ಪಯ್ಲೆಂ ಹೆಂ ಪದ್ ಕೆ. ಎಲ್. ಸೈಗಲಾನಚ್ ಸ್ಟ್ರೀಟ್ ಸಿಂಗರ್ ಪಿಂತುರಾಕ್ ಗಾಯ್ಲೆಂ. ಉಪ್ರಾಂತ್ ಪಂಡಿತ್ ಭೀಮ್‌ಸೇನ್ ಜೋಶಿನ್ ಗಾವ್ನ್ ಭಾರಿಚ್ ಲೊಕಾಮೊಗಾಳ್ ಕೆಲೆಂ. ತಾಚೆ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಜಗ್‌ಜೀತ್ ಸಿಂಗ್ ಹಾಣೆ ತಾಚಿ ಪತಿಣ್ ಚಿತ್ರಾ ಸಿಂಗಾ ಸಂಗಿಂ ಗಾವ್ನ್ ಲೊಕಾಮೊಗಾಳ್ ಕೆಲಾಂ.

ಭೈರವಿ, ಮ್ಹಣ್ಜೆ ‘ಭಿರಾಂಕುಳ್’ ವ ಟೆರರ್ ದೇವಿ ಮ್ಹಣ್ ಅರ್ಥ್. ತಾಂತ್ರಿಕ್ ರಿತಿನ್ ಹ್ಯಾ ರಾಗಾಂತ್ ಶ್ರುತಿ ಸಾತ್ ಆರೋಹಣ್ ಆನಿ ಅವರೋಹಣ್ ದೆಖ್ತಾ. ಬೋವ್ಶಾ ಅಸಲ್ಯಾ ಏಕ್ ಕಾಳಿಜ್ ಶಿಂದುನ್ ವೆಚ್ಯೆ ಕ್ರಿಯೆಕ್ ಹೊಚ್ ರಾಗ್ ಸೊಭ್ತಾ ಮ್ಹಣ್ ದಿಸ್ತಾ. ಹೆಂ ವಿಶಿಂ ಕಿತ್ಲೆಂ ಆಮಿ ಅಧ್ಯಯನ್ ಕರ್‍ತಾಂವ್, ತಿತ್ಲಿ ತಾಚಿ ರೂಚ್ ಚಡುನಚ್ ವೆತಾ. ಶಿಕ್ಷಣ್ ಆನಿ ಅಧ್ಯಯನ್ ಮನ್ಶಾಕ್ ಮೋಕ್ಶ್ ದಿತಾ ಮ್ಹಣ್ ಮ್ಹಜಿ ಪಾತ್ಯೆಣಿ.

ಹ್ಯಾ ನವಾಬ್ ವಜೀದ್ ಆಲಿ ಶಾ-ವಿಶಿಂ ಸರ್ವ್ ಶ್ರೇಷ್ಟ್ ಭಾರತೀಯ್ ಪಿಂತುರಾಂಚೊ ನಿರ್ದೇಶಕ್ ಸತ್ಯಜೀತ್ ರೇ-ನ್, ಮುನ್ಶಿ ಪ್ರೇಮ್‌ಚಂದಾಚ್ಯಾ ಮಟ್ವೆ ಕಾಣಿಯೆರ್ ಆಧಾರಿತ್ ಜಾವ್ನ್  ‘ಶತ್‌ರಂಜ್ ಕೆ ಕಿಲಾಡಿ’ ಮ್ಹಣ್ ಭಾರಿಚ್ ಆಪುರ್ಬಾಯೆಚೆಂ ಪಿಂತುರ್ ಕಾಡ್ಲೆಂ. ಹೆಂ ಪಿಂತುರ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಉಡಾಸ್ ಆಸ್ಚೆಪರಿಂ 1978 ತ್ ಮಂಗ್ಳುರ್‍ಚ್ಯಾ ರೂಪವಾಣಿ ಟಾಕೀಸಾಂತ್ ಲಾಗಲ್ಲೆಂ. ನವಾಬ್ ಜಾವ್ನ್ ಸತ್ಯಜೀತ್ ರೇ-ನ್  ಶೋಲೆಚೊ ‘ಗಬ್ಬರ್’ ಅಮ್ಜದ್ ಖಾನಾಕ್ ವಿಂಚಲ್ಲೆಂ. ಸಯಿದ್ ಜಾಫ್ರಿ, ಸಂಜೀವ್ ಕುಮಾರಾನ್ ಶತ್‌ರಂಜ್ ಖೆಳ್ಚ್ಯಾ ಖೆಳ್ಗಾಡ್ಯಾಂಚೊ ಪಾತ್ರ್ ಕೆಲ್ಲೊ. ಅಮಿತಾಬ್ ಬಚ್ಚನಾನ್ ನರೇಶನ್ ದಿಲ್ಲೆಂ. ಹೆಂ ಪಿಂತುರ್ ಸತ್ಯಜೀತ್ ರೇ-ನ್ ಬೆಂಗಾಲಿ ಸೊಡ್ನ್ ಕೆಲ್ಲೆಂ ಏಕ್ ಮಾತ್ರ್ ಪಿಂತುರ್ ಆನಿ ಭಾರಿಚ್ ವ್ಹಡ್ಲೆ ಬಜೆಟಿಚೆಂ ಪಿಂತುರ್ ಮ್ಹಣ್ ನಾಂವಾಡ್ಲಾಂ. ಸರ್ ರಿಚರ್ಡ್ ಅಟಿನ್‌ಬರೊ ಆನಿ ಟಾಮ್ ಆಲ್ಟರ್, ಶಬನಾ ಅಜ್ಮಿ, ವಿಕ್ಟರ್ ಬ್ಯಾನರ್ಜಿ ಹೆರ್ ನಟ್.

ನವಾಬ್ ವಜೀದ್ ಆಲಿ ಶಾ ಸಾಧಾರ್ಣ್ ಪಳೆಂವ್ಕ್ ಮೊಟೊ ಜಾವ್ನ್ ಅಮ್ಜದ್ ಖಾನಾ ಬರಿಚ್ ಆಸಲ್ಲೊ. ಭಾರಿಚ್ ಖುಶಾಲಿ ಆನಿ ಗಮ್ಮತಾಂತ್ ಬುಡುನ್ ಆಸಲ್ಲೊ. ತೊ ಸೊರೊ ಪಿಯೆನಾತಲ್ಲೊ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್ ಕಿತ್ಲಿಯ್ ಮಜಾ ಕರುಂ ಪಾಂಚ್ ಪಾವ್ಟಿಂ ತಾಚಿ ನಮಾಜ್ ಚುಕಯ್ನಾತಲ್ಲೊ. ತಾಣೆ ಕಲೆಕ್ ದಿಲ್ಲೊ ಸಹಕಾರ್ ವ್ಹರ್‍ತೊ. ಪ್ರತ್ಯೇಕ್ ಥರಾನ್ ‘ಕಥಕ್’ ನಾಚ್ ಪ್ರಕಾರಾಕ್. ಕಥಕಾ ವಿಶಿಂ ತಾಣೆ ಏಕ್ ಬೂಕ್‌ಚ್ ಬರಯ್ಲಾ.

ಏಕ್ ಲ್ಹಾನ್ಶಾ ಬಾಬುಲ್ ಮುರಾ ಮ್ಹಳ್ಳೆ ಸಂಗ್ತಿವಿಶಿಂ ಬರೊಂವ್ಕ್ ಜರೀ ಗೆಲೊಂ ತರ್ ಪಳಯಾ ಕಿತ್ಲಿ ವ್ಹಡ್ ಏಕ್ ಚರಿತ್ರಾ ಆಸಾ! ಜಾಣಾ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ನಿಜಾಯ್ಕೀ ವಿಜ್ಮಿತ್ಕಾಯೆಕ್ ಲಾಂವ್ಚಿ ಗಜಾಲ್. ಬೋವ್ಶಾ ಹಿ ಕವಿತೆಚಿ ತಾಂಕ್. ತಾಚೆಂ ರಾಜ್, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ತಾಂಚೆ ಅಧೀನ್ ಕರ್‍ತಾತ್ ಮ್ಹಣುನ್ ಕಳುನ್ ತಾಚೊ ಪ್ರಧಾನ್ ಮಂತ್ರಿ ರಡಲ್ಲ್ಯಾ ವೆಳಾರ್ ಸಮಾಧಾನಾನ್ ಆಸಲ್ಲ್ಯಾ ನವಾಬಾನ್ ಅಶೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ. ‘ಫಕತ್ ಸಂಗೀತ್ ಆನಿ ಕವಿತಾ ಮಾತ್ರ್ ಎಕಾ ದಾದ್ಲ್ಯಾಚ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂನಿ ದುಖಾಂ ಹಾಡೊಂವ್ಕ್ ಸಕ್ತಾತ್!’ ಮ್ಹಣ್.

ಲ್ಹಾನ್ಪಣಾರ್ ಹ್ಯಾ ದೊಗಾಂನಿ ಮ್ಹಾಕಾ ಹಿ ಪಿಸಾಯ್ ಧರೊಂವ್ಕ್ ನಾ. ಬಗರ್ ತಾಚಿ ಝಳಕ್ ದಿಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ್. ಪಿಸಾಯ್ ಖಂಯ್ಗೀ ಮ್ಹಜೆ ಭಿತರ್ ಲಿಪುನ್ ಬಸಲ್ಲಿ ಮ್ಹಣ್ ಭೊಗ್ತಾ. ಆಜ್ ಕವಿತೆ ಪಾಟ್ಲಿ ಗಜಾಲ್ ಉಸ್ತಿತಾನಾ ಕವಿತೆಚೊ ಸಂಸಾರ್ ಕಿತ್ಲೊ ಗೂಂಡ್ ಆನಿ ವಿಸ್ತಾರಾಯ್ ಕಸಲ್ಯಾ ದಿಗಂತಾಚಿ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಗಜಾಲ್ ಮ್ಹಾಕಾ ವಿಜ್ಮಿತ್ ಕರ್‍ತಾ. ಏಕ್ ಕವಿತೆಚಿ ತಾಂಕ್ ತಸಲಿ. ನವಾಬ್ ವಜೀದ್ ಅಲಿಶಾಹ್ನ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ಕವಿತೆನ್ ಆನಿ ಸಂಗೀತಾನ್ ಮಾತ್ರ್ ‘ಏಕ್ ದಾದ್ಲ್ಯಾಚ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂ ಥಾವ್ನ್ ದುಖಾಂ ಹಾಡೊಂವ್ಯೆತಾ!’ ಮ್ಹಳೆಂ. ಹ್ಯಾ ತಾಚ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂಚಿ ಜಡಾಯ್ ತುಕ್ಲ್ಯಾರ್ ಕಳ್ತಾ.  ಹ್ಯಾ ನವಾಬಾಚಿ ಜಿಣಿ ಕಳಜಾಯ್ ತರ್ ಶತ್‌ರಂಜ್ ಕೆ ಕಿಲಾಡಿ ಪಿಂತುರ್ ಪಳಯ್ಲ್ಯಾರ್ ಬರೆಂ.

ಕಲೆಚೊ ಭಕ್ತ್ ಕಲೆಚ್ಯಾ ವಿಸ್ತಾರ್ ಸಾಗೊರಾಂತ್ ಬುಡುನ್ ಆಸ್ತಾ. ಬಾಬುಲ್ ಮೊರಾ ತಸಲಿ ಕವಿತಾ ರಚುಂಕ್ ಕಿತ್ಲೊ ತೇಂಪ್ ಲಾಗ್ಲೊ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಗಜಾಲ್ ಕಳಿತ್ ನಾ. ಪುಣ್ ಅರ್ಥ್ ಕರ್‍ನ್ ಘೆಂವ್ಕ್ ಏಕ್ ಹಪ್ತೊ ಸಂಪೂರ್ಣ್ ಪಾವನಾ. ಖಂಯ್ಚ್ಯಾ ಭೊಂವಾರಾಕ್ ಮತಿಂತ್ ಧರುನ್ ರಚ್ಲ್ಯಾ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಗಜಾಲ್ ಪಯ್ಲ್ಯಾನ್ ಅರ್ಥ್ ಕರ್‍ನ್ ಘೆಜಾಯ್. ಏಕ್ ರಾಜ್ ಸಾಂಡುನ್ ವೆತಾನಾ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಜಿವಿತಾಕ್ ಆಸ್ರೊ ದಿಲ್ಲೆ ಮಾತಿಯೆಕ್ ಆದೇವ್ಸ್ ಮಾಗ್ತಾನಾ, ಸಾಳಾಪಾಳಾಂ ಹುಮ್ಟುನ್ ಕಾಡ್ತಾನಾ ಜಾಂವ್ಚಿ ದೂಖ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಅಶೀಯ್ ಪಿಂತ್ರಾಯ್ಲ್ಯಾಗೀ ದೊಳ್ಯಾಂತ್ ರಗತ್ ಆಸಲ್ಲ್ಯಾಂನಿ ದೋನ್ ದುಖಾಂ ಗಳೊಂವ್ಚಿ ಗರ್ಜ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ಫರ್ಮಾಯ್ತಾ.

ಕೆದಳಾ ಮ್ಹಜಿ ಜಿಣಿ ಕವಿತೆ ತೆವ್ಶಿನ್ ಮಾಲ್ವಲಿ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಮ್ಹಾಕಾಚ್ ಕಳಿತ್ ನಾ. ಆನಿ ಹೊ ಗೂಣ್ ಮ್ಹಜೆ ಥಂಯ್ ಆಸಲ್ಲೋಯ್ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಗಜಾಲ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಕಳಿತ್ ನಾ ಮ್ಹಣ್ ಹಾಂವೆಂ ವಯ್ರ್ ಮ್ಹಳಾಂ. ಹಾಂವೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾಕ್ ಸಾರ್ಕೆಂ ತಾಳ್ ಪಡ್ಚೆಬರಿ ಹ್ಯಾಚ್ ವೆಳಾರ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್‌ಗೀ ಪ್ಯಾಬ್ಲೊ ನೆರುಡಾಚೊ ಉಡಾಸ್ ಯೇವ್ನ್ ತಾಚಿ ಚರಿತ್ರಾ ಉಸ್ತುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊಂ. ವಾಚ್ತಾ ವಾಚ್ತಾನಾ ಪಯ್ಲೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ಕಳ್ಳೆಂ ಕೀ ಪ್ಯಾಬ್ಲೊ ನೆರುಡಾ ತಾಚೆಂ ಅಸ್ಲಿ ನಾಂವ್ ನ್ಹಯ್ ಬಗರ್ ‘ಕಾವ್ಯ್ ನಾಮ್’ ಮ್ಹಣುನ್. ನೋಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ ತಾಕಾ ಕಶಿ ಕವಿತೆಚಿ ವೋಡ್ ಆಯ್ಲಿ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಗಜಾಲ್ ಭಾರಿಚ್ ಸುರಸ್ ಆಸಾ.

ನೆರುಡಾನ್ ಕವಿತಾ ಬರೊಂವ್ಚಿ ಗಜಾಲ್ ತಾಚ್ಯಾ ಘರ್‍ಚ್ಯಾಂಕ್ ಭಿಲ್ಕುಲ್ ಪಸಂದ್ ನಾತ್ಲಿ. ಹಿ ಗಜಾಲ್ ಸಾಂಗ್ತಾನಾ ಜೆರಿ ಪಿಂಟೊಚೊ ಉಡಾಸ್ ಯೆತಾ ಮ್ಹಾಕಾ.  ಎಸ್.ಡಿ.ಎಮ್. ಕೊಲೆಜಿಂತ್ ತಾಚೊ ಉಪನ್ಯಾಸ್ ದಿತಾನಾ ತಾಣೆ ಏಕ್ ಗಜಾಲ್ ಸಾಂಗಲ್ಲಿ. ತೊ ಗೊಂಯಾಂ ತಾಚ್ಯೆ ಆಜಿಯೆಕ್ ಪಳೆಂವ್ಕ್ ಗೆಲ್ಲೊ ಖಂಯ್. ಆನಿ ಆಜಿಯೆನ್ ಸವಾಲ್ ಕೆಲೆಂ ‘ಕಿತೆಂ ಕರ್‍ತೇತ್ ಆಸಾಯ್?’ ಮ್ಹಣ್. ದೆಕುನ್ ಜೆರಿ ಪಿಂಟೊನ್ ‘ಹಾಂವ್ ಕವಿತಾ ಬರಯ್ತಾಂ’ ಮ್ಹಳೆಂ. ಆಜಿಯೆನ್ ಪರತ್ ‘ತೆಂ ವ್ಹಯ್, ಪುಣ್ ತುಂ ಕಾಮ್ ಕಿತೆಂ ಕರ್‍ತಾಯ್?’ ಮ್ಹಣ್ ಪರತ್ ವಿಚಾರ್‍ಲೆಂ ಖಂಯ್. 

ಕವಿತಾ ಬರೊವ್ನ್ ಜಿಣಿ ಸಾರ್‍ಯೆತ್ ಮ್ಹಣ್ ಜರೀ ಕೊಣೆಂಯ್ ಚಿಂತ್ಲ್ಯಾರ್ ತಿ ಗಜಾಲ್ ಪಾತ್ಯೆಂವ್ಕ್ ಕೊಣಾಕ್ ಜಾಲ್ಯಾರಿ ಕಶ್ಟ್ ಮಾರ್‍ತಿತ್. ಪುಣ್ ಪ್ಯಾಬ್ಲೊ ನೆರುಡಾಕ್ ಹಿ ಸಂಗತ್ ತಾಚ್ಯಾ ರಗ್ತಾಂತಚ್ ರೊಂಬುನ್ ಆಸಲ್ಲಿ. ತಾಣೆ ಕವಿತಾ ಬರೊವ್ನ್ ಕಿತೆಂ ಜಾಲೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಆಜ್ ಚರಿತ್ರಾ. ತೊ ಸಂಸಾರಾಚ್ಯಾ ಶ್ರೇಷ್ಟ್ ನೋಬೆಲ್ ಪುರಸ್ಕಾರಾಚೊ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ಜಾಲೊ.

ನೆರುಡಾ, ಗುಲ್ಜಾರ್, ದಾರುವಾಲಾ ಹಿಂ ಥೊಡಿಂ ನಾಂವಾಂ ಕವಿತೆಂತ್ ಯಶಸ್ವಿ ಆನಿ ಜೋಡ್ ಜೊಡಲ್ಲ್ಯಾ ಥೊಡ್ಯಾಂಚಿಂ. ಭಿರ್ಮತ್ ಅಮರ್ ಚಾಫ್ರಾನ್ ಕಿತೇಂಯ್ ಜೊಡ್ಲೆಂಗೀ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಕಳಿತ್ ನಾ. ನಾಂವ್ ಖಂಡಿತ್ ಜೊಡಲ್ಲೆಂ. ದುಡು ನಾ, ಕಳಿತ್ ನಾ. ಆಸುಂ. ವಿಷಯಾಕ್ ಪಾಟಿಂ ಯೆವ್ಯಾಂ.

ಪ್ಯಾಬ್ಲೊ ನೆರುಡಾನ್ 12 ವರ್ಸಾಂಚೆ ಪ್ರಾಯೆರ್ ಕವಿತಾ ಬರೊಂವ್ಕ್ ಸುರು ಕೆಲ್ಲಿ ಅನಿ ತಿ ಕಶಿ ತಾಕಾ ಆಯ್ಲಿ ಮ್ಹಳ್ಳೆ ವಿಶಿಂ ತೊ ಅಶೆಂ ಮ್ಹಣ್ತಾ.

`And it was at that age...Poetry arrived
in search of me. I don't know, I don't know where
it came from, from winter or a river.
I don't know how or when,
no, they were not voices, they were not
words, nor silence,
but from a street I was summoned,
from the branches of night,
abruptly from the others,
among violent res
or returning alone,
there I was without a face
and it touched me.'
.....
.....
And something started in my soul,
fever or forgotten wings,
and I made my own way,
deciphering that re
and I wrote the first faint line,
faint, without substance, pure
nonsense,
pure wisdom
of someone who knows nothing,

ಅಸಲೆ ಎಕೆ ಪ್ರಾಯೆರ್
ಕವಿತಾ ಮ್ಹಾಕಾ ಸೊಧುನ್ ಆಯ್ಲಿ
ಮ್ಹಾಕಾ ಕಳಿತ್ ನಾ
ಮ್ಹಾಕಾ ಕಳಿತ್ ನಾ
ಖಂಯ್ ಥಾವ್ನ್ ತಿ ಆಯ್ಲಿ
ತಿ ಹಿಂವಾಳಾ ಥಾವ್ನ್ ಆಯ್ಲಿ ಕಾಂಯ್
ನಂಯ್ ಥಾವ್ನ್ ಆಯ್ಲಿ ಕಾಂಯ್
ಕಶಿ ಆಯ್ಲಿ, ಕೆದಳಾ ಆಯ್ಲಿ ಮ್ಹಾಕಾ ಕಳಿತ್ ನಾ
ನಾ, ತೆ ಖಂಡಿತ್ ತಾಳೆ ನ್ಹಯ್,
ತೆ ಸಬ್ದ್‌ಯೀ ನ್ಹಯ್‌ಚ್, ನಾ ಮೌನ್
ಪುಣ್ ರಸ್ತ್ಯಾ ಥಾವ್ನ್ ಮ್ಹಾಕಾ
ಆಪೊವ್ಣೆಂ ಆಯಿಲ್ಲೆಂ
ರಾತ್ಚ್ಯಾ ಫಾಂಟ್ಯಾಂ ಥಾವ್ನ್
ಎಕಾಚ್ಛಾಣೆ ಹೆರ್ ಸಂಗ್ತಿಂ ಥಾವ್ನ್‌ಯೀ
ಜ್ಯೊ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ್ ಉಜ್ಯಾಂನಿ ಆಸಲ್ಲ್ಯೊ
ವಾ ಎಕ್ಸುರೆಂ ಪಾಟಿಂ ವೆತಾಲ್ಯೊ
ಮ್ಹಾಕಾ ಅಸ್ಥಿತ್ವ್ ನಾತಲ್ಲ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾ ಥಾವ್ನ್
ಆನಿ ತವಳ್ ಕವಿತೆನ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಸ್ಪರ್ಶ್ ಕೆಲೆಂ.. . . .  .

ಆನಿ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಅತ್ಮ್ಯಾಂತ್ ಕಿತೆಂಗೀ ಸುರು ಜಾಲೆಂ
ತಾಪ್ ಕಾಂಯ್ ವ ವಿಸ್ರಲ್ಲೆ ಪಾಕಟೆ,
ಆನಿ ಹಾಂವೆಂ ಮ್ಹಜಿ ವಾಟ್ ಆಯ್ತಿ ಕೆಲಿ,
ತ್ಯಾ ಉಜ್ಯಾಕ್ ಸಮ್ಜುನ್
ಹಾಂವೆಂ ಮ್ಹಜಿ ಪಯ್ಲಿ ಮಂದ್ ಪಂಕತ್ ಲಿಖ್ಲಿ
ಮಂದ್, ತೀರ್ಲ್ ನಾತಲ್ಲಿ, ಪಕ್ಕಾ ಅಸಂಬದ್ಧ್,
ಶುದ್ಧ್ ಜಾಣ್ವಾಯ್ ಕಿತೆಂಚ್ ಕಳಿತ್ ನಾತಲ್ಲ್ಯಾಚಿ

ವ್ಹಾ! ಆಹಾ! ಮ್ಹಾಕಾ ಅಂತರಿಕ್ಶಾರ್ ಭೊಂವಲ್ಲೊ ಅನ್ಭೋಗ್ ಜಾತೆತ್ ಆಸಾ! Absolute fantasy. ಹಿ ಕವಿತಾ ವಾಚ್ಪ್ಯಾಕ್ ನಕ್ತಿರಾಂಚ್ಯಾ ಶೂನ್ಯಾಕ್ ಕಿಡ್ನ್ಯಾಪ್ ಕರ್‍ತಾ. ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆನ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಕವಿತಾ ಜಿವಿತಾಂತ್ ನವೊ ಹಂತ್ ಉಜ್ವಾಡಾಯ್ಲಾ. ಕವಿತಾ ಸಮ್ಜುಂಕ್ ಪ್ರೇತನ್ ಕರ್‍ಚ್ಯಾ ಕಿರ್ಕೊಳ್ ಭಕ್ತಾಕ್ ಏಕ್ ನವಿ ದಿಶಾ ದಿಲ್ಯಾ. ಬಾಬುಲ್ ಮೊರಾ! ಬಾssssssಬುಲ್ ಮೊssssssರಾssssss!

ಕಲ್ಪನಾ ಸಕತ್ ಸರ್ಗಾಚಿ ಚಾವಿ. ಹಿ ಸಕತ್ ಜಿವಿತಾಚಿ ಭಾರಿಚ್ ವ್ಹರ್‍ತಿ ಸಕತ್. ಲಿಖ್ಣೆಂತ್, ಕವಿತೆಂತ್, ಜಿವಿತಾಂತ್, ನಾಟಕಾಂತ್ ಹಿ ಸಕತ್ ನಾತಲ್ಲ್ಯಾ ಕೊಣೇಂಯ್ ಯಶಸ್ವಿ ಜಾಂವ್ಕ್ ಸಾಧ್ಯಚ್  ನಾ ಆನಿ ಹ್ಯೆ ಸಕ್ತೆಚೊ ಕಸೊ ವಾಪರ್ ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಜಾಲಾ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಗಜಾಲ್ ಇನ್‌ಕ್ರೆಡಿಬಲ್. ಬರೊವ್ನ್ ಗೆಲ್ಯಾರ್ ಮರ್‍ತಾ ಮ್ಹಣಾಸರ್ ಬರೊವ್ಯೆತ್ ಮ್ಹಣ್ ಭೊಗ್ತಾ. ಪುಣ್ ಸಾಧ್ಯ್ ನಾ. ಖಂಯ್ ತರೀ ಇಲ್ಲ್ಯಾ ವಿರಾಮಾಚಿ ಗರ್ಜ್ ಆಸಾ. ಭಾರಿಚ್ ದಾಧೊಸ್ಕಾಯೆಚಿ ಪುರಾಸಾಣ್ ಇತ್ಲಿಗೀ ಧಾ ಮಿನುಟಾಂ ತರೀ ಮೆಡಿಟೇಶನಾಚಿ ಗರ್ಜ್ ಆಸಾ. ತಿತ್ಲೆಂ ಮೌನ್ ಮತಿಕ್ ದಿಲ್ಯಾರ್ ಸಕತ್ ಪರತ್ ಪಾಟಿಂ ಯೆತಾ. ಹಾಂವ್ ತಶೆಂಚ್ ಕರ್‍ತಾಂ. ಮತಿಭಿತರ್ ನವಾಬ್ ವಜೀದ್ ಅಲಿಶಾಹ್ ಆನಿ ಪ್ಯಾಬ್ಲೊ ನೆರುಡಾ ಕಿತೆಂಗೀ ಗಂಭಿರ್ ಗಜಾಲ್ ಡಿಸ್ಕಸ್ ಕರ್ತೆತ್ ಆಸಾತ್. ಸಿ ಯು.

-ಜೆರಿ ರಾಸ್ಕಿಞ್, ಆಂಜೆಲೊರ್.

दिगंताचेर दुरबीण : जिणी आनी कविता - जेरी रास्कीञ आंजेलोर

हांव कवितेचो पक्का भक्त. कवितेचें पांडित्य म्हाका भिल्कूल ना. व्हड व्हड टेक्निकल जार्गन्स वापरन म्हजें कविते वयलें पांडित्य प्रदर्शन करची गजाल म्हजी भिल्कूल न्हय. हांव बेश्टेंच कवितेचो प्रेमी. जालें. तितलेंच. दुसरें कांय चड नांच. केदळा म्हजी जिणी कविते तेवशीन मालवली म्हळ्ळें म्हाकाच कळीत ना. आनी हो गूण म्हजे थंय आसल्लोय म्हळ्ळी गजाल म्हाका कळीत ना.

एक काळ आसल्लो. हांव भारतीय शास्त्रीय संगीताचीं खेळकुळां करतालों. जांबायो काडोंवचीं पदां म्हण तांचें विवरण दिल्लेंय आसा. पूण दीस मायाग जावन वाचप चडून, मत परिपिकायेन जून जाताना आपापींच एस. डी. बर्मनान गायललीं पदां, पंडित भीमसेन जोशीन गायललीं पदां पसंद जावंक सुरू जालीं. हें जांवकय एक कारण आसल्लें. कसलेंगी म्हळ्यार म्हजे दोग ईश्ट ओल्ड हिंदी पदांचे भारीच पिशे आसले. एकलो शंकर आनी एकलो पद्मा.

कुंदनलाल सैगलाथावन धरन, एस. डी. बर्मन असल्यांविशीं तांचें मेहफील चलतालें. ह्या तांच्या आस्थानांत हांव तेरा चोवदा वरसांचो प्रेक्षक.  पद्माक पिश्यांबरी हीं पदां गांवची सवय आसल्ली. तो, ‘बाबूल मूऱ्हाssssssssssss’ म्हण आलाप काडन गायतालो.

बाबुल मोरा, नैहर छूटो ही जाए
चार कहार मिल, मोरी डोलिया सजावें (उठायें)
मोरा अपना बेगाना छूटो जाए | बाबुल मोरा ...

आंगना तो पर्बत भयो और देहरी भयी बिदेश
जाए बाबुल घर आपनो मैं चली पीया के देश | बाबुल मोरा ...

O My father! I'm leaving home.
The four (coffin) bearers lift my palanquin.
I'm leaving those who were my own.

Your courtyard is now like a mountain,
and the threshold, a foreign country.
I leave your house, father,
I am going to my beloved's country.

बापा (आना) म्हज्या, हांव घर सांडून वेतां
चार जण म्हजी पाल्की (म्हजो चट्टो) उकलतात
म्हजे जो कोण म्हण आसल्ले तांकां सांडून वेतां.

तुजें आंगण आसा व्हड दोंग्रा बरी
दार्वोंत परक्या देशाबरी
बापा तुजें घर हांव सांडून वेतां
म्हजे जो कोण आसल्ले तांच्या तांच्या घरा पाटीं वेतां.
(म्हज्या घर्काराच्या घरा वेतां)

उपरांत पिश्यांक मात्र पिश्यांची भास अर्थ जाता म्हळ्ळेपरी हांवय न्हाण्येंत हें पद गायतालों.

पूण केदनां वाडतां वाडतां ह्ये कवितेची चरित्रा जाणा जालों तवळ म्हजे काळीज रडलें. एक मोने रडणें. ही कविता रचल्ल्या नवाब वजीद अलिशाह खातीर. १८५७ इस्वेंत ब्रिटिशांनी ताका ताच्या मोगाच्या ‘लक्नो’ थावन कल्कत्ताक गडिपार केल्लेवेळीं आपल्या मोगाच्या गांवाक सांडून वेताना, जशें एक व्हकल आपल्या बापायचें घर सांडून वेता त्या ‘बिदायी’ रूपकोक्तीक सर करन ही कविता ताणे रचल्ली.

ही कविता हिंदुस्तानी ‘तुम्री’ व ‘राग भैरवी’त गायल्या. पयलें हें पद के. एल. सैगलानच स्ट्रीट सिंगर पिंतुराक गायलें. उपरांत पंडित भीमसेन जोशीन गावन भारीच लोकामोगाळ केलें. ताचे उपरांत जगजीत सिंग हाणे ताची पतीण चित्रा सिंगा संगीं गावन लोकामोगाळ केलां.

भैरवी, म्हणजे ‘भिरांकूळ’ व टेरर देवी म्हण अर्थ. तांत्रीक रितीन ह्या रागांत श्रुती सात आरोहण आनी अवरोहण देखता. बोवशा असल्या एक काळीज शिंदून वेच्ये क्रियेक होच राग सोभता म्हण दिसता. हें विशीं कितलें आमी अध्ययन करतांव, तितली ताची रूच चडुनच वेता. शिक्षण आनी अध्ययन मनशाक मोक्ष दिता म्हण म्हजी पात्येणी.

ह्या नवाब वजीद आली शा-विशीं सर्व श्रेष्ट भारतीय पिंतुरांचो निर्देशक सत्यजीत रे-न, मुनशी प्रेमचंदाच्या मटवे काणियेर आधारीत जावन ‘शतरंज के किलाडी’ म्हण भारीच आपुरबायेचें पिंतूर काडलें. हें पिंतूर म्हाका उडास आसचेपरीं १९७८ त मंगळूरच्या रूपवाणी टॉकीसांत लागल्लें. नवाब जावन सत्यजीत रे-न  शोलेचो ‘गब्बर’ अमजद खानाक विंचल्लें. सयीद जाफ्री, संजीव कुमारान शतरंज खेळच्या खेळगाड्यांचो पात्र केल्लो. अमिताब बच्चनान नरेशन दिल्लें. हें पिंतूर सत्यजीत रे-न बेंगाली सोडन केल्लें एक मात्र पिंतूर आनी भारीच व्हडले बजेटिचें पिंतूर म्हण नांवाडलां. सर रिचर्ड अटीनबरो आनी टॉम ऑल्टर, शबना अज्मी, विक्टर बॅनर्जी हेर नट.

नवाब वजीद आली शा साधार्ण पळेवंक मोटो जावन अमजद खाना बरीच आसल्लो. भारीच खुशाली आनी गम्मतांत बुडून आसल्लो. तो सोरो पियेनातल्लो मात्र न्हय कितलीय मजा करूं पांच पावटीं ताची नमाज चुकयनातल्लो. ताणे कलेक दिल्लो सहकार व्हरतो. प्रत्येक थरान ‘कथक’ नाच प्रकाराक. कथका विशीं ताणे एक बूकच बरयला.

एक ल्हानशा बाबूल मुरा म्हळ्ळे संग्तिविशीं बरोवंक जरी गेलों तर पळया कितली व्हड एक चरित्रा आसा! जाणा जाल्यार निजायकी विज्मित्कायेक लांवची गजाल. बोवशा ही कवितेची तांक. ताचें राज, ब्रिटीष तांचे अधीन करतात म्हणून कळून ताचो प्रधान मंत्री रडल्ल्या वेळार समाधानान आसल्ल्या नवाबान अशें म्हळ्ळें. ‘फकत संगीत आनी कविता मात्र एका दादल्याच्या दोळ्यांनी दुखां हाडोवंक सकतात!’ म्हण.

ल्हानपणार ह्या दोगांनी म्हाका ही पिसाय धरोवंक ना. बगर ताची झळक दिल्ली मात्र. पिसाय खंयगी म्हजे भितर लिपून बसल्ली म्हण भोगता. आज कविते पाटली गजाल उसतिताना कवितेचो संसार कितलो गूंड आनी विस्ताराय कसल्या दिगंताची म्हळ्ळी गजाल म्हाका विज्मीत करता. एक कवितेची तांक तसली. नवाब वजीद अलिशाहन कित्याक कवितेन आनी संगीतान मात्र ‘एक दादल्याच्या दोळ्यां थावन दुखां हाडोंव्येता!’ म्हळें. ह्या ताच्या उत्रांची जडाय तुकल्यार कळता.  ह्या नवाबाची जिणी कळजाय तर शतरंज के किलाडी पिंतूर पळयल्यार बरें.

कलेचो भक्त कलेच्या विस्तार सागोरांत बुडून आसता. बाबूल मोरा तसली कविता रचुंक कितलो तेंप लागलो म्हळ्ळी गजाल कळीत ना. पूण अर्थ करन घेवंक एक हफ्तो संपूर्ण पावना. खंयच्या भोंवाराक मतिंत धरून रचल्या म्हळ्ळी गजाल पयल्यान अर्थ करन घेजाय. एक राज सांडून वेताना आपल्या जिविताक आस्रो दिल्ले मात्येक आदेवस मागताना, साळापाळां हुमटून काडताना जांवची दूख ह्ये कवितेंत अशीय पिंत्रायल्यागी दोळ्यांत रगत आसल्ल्यांनी दोन दुखां गळोंवची गर्ज ही कविता फर्मायता.

केदळा म्हजी जिणी कविते तेवशीन मालवली म्हळ्ळें म्हाकाच कळीत ना. आनी हो गूण म्हजे थंय आसल्लोय म्हळ्ळी गजाल म्हाका कळीत ना म्हण हांवें वयर म्हळां. हांवें म्हळ्ळ्याक सारकें ताळ पडचेबरी ह्याच वेळार कित्याकगी पॅबलो नेरुडाचो उडास येवन ताची चरित्रा उस्तूंक लागलों. वाचता वाचताना पयले पावटीं कळ्ळें की पॅबलो नेरुडा ताचें असली नांव न्हय बगर ‘काव्य नाम’ म्हणून. नोबेल प्रशस्ती विजेत जाल्ल्या ताका कशी कवितेची वोड आयली म्हळ्ळी गजाल भारीच सुरस आसा.

नेरुडान कविता बरोंवची गजाल ताच्या घरच्यांक भिल्कूल पसंद नातली. ही गजाल सांगताना जेरी पिंटोचो उडास येता म्हाका.  एस.डी.एम. कॉलेजींत ताचो उपन्यास दिताना ताणे एक गजाल सांगल्ली. तो गोंयां ताच्ये आज्येक पळेवंक गेल्लो खंय. आनी आज्येन सवाल केलें ‘कितें करतेत आसाय?’ म्हण. देकून जेरी पिंटोन ‘हांव कविता बरयतां’ म्हळें. आज्येन परत ‘तें व्हय, पूण तूं काम कितें करताय?’ म्हण परत विचारलें खंय. 

कविता बरोवन जिणी सारयेत म्हण जरी कोणेंय चिंतल्यार ती गजाल पात्येवंक कोणाक जाल्यारी कश्ट मारतीत. पूण पॅबलो नेरुडाक ही संगत ताच्या रगतांतच रोंबून आसल्ली. ताणे कविता बरोवन कितें जालें म्हळ्ळें आज चरित्रा. तो संसाराच्या श्रेष्ट नोबेल पुरस्काराचो अभ्यर्थी जालो.

नेरुडा, गुलजार, दारुवाला हीं थोडीं नांवां कवितेंत यशस्वी आनी जोड जोडल्ल्या थोड्यांचीं. भिर्मत अमर चाफ्रान कितेंय जोडलेंगी म्हळ्ळें कळीत ना. नांव खंडीत जोडल्लें. दुडू ना, कळीत ना. आसूं. विषयाक पाटीं येव्यां.

पॅबलो नेरुडान १२ वर्सांचे प्रायेर कविता बरोवंक सुरू केल्ली अनी ती कशी ताका आयली म्हळ्ळे विशीं तो अशें म्हणता.

`And it was at that age...Poetry arrived
in search of me. I don't know, I don't know where
it came from, from winter or a river.
I don't know how or when,
no, they were not voices, they were not
words, nor silence,
but from a street I was summoned,
from the branches of night,
abruptly from the others,
among violent res
or returning alone,
there I was without a face
and it touched me.'
.....
.....
And something started in my soul,
fever or forgotten wings,
and I made my own way,
deciphering that re
and I wrote the first faint line,
faint, without substance, pure
nonsense,
pure wisdom
of someone who knows nothing,

असले एके प्रायेर
कविता म्हाका सोधून आयली
म्हाका कळीत ना
म्हाका कळीत ना
खंय थावन ती आयली
ती हिंवाळ्या थावन आयली कांय
नंय थावन आयली कांय
कशी आयली, केदळा आयली म्हाका कळीत ना
ना, ते खंडित ताळे न्हय,
ते सब्दयी न्हयच, ना मौन
पूण रस्त्या थावन म्हाका
आपोवणें आयिल्लें
रातच्या फांट्यां थावन
एकाच्छाणे हेर संगतीं थावनयी
ज्यो हिंसात्मक उज्यांनी आसल्ल्यो
वा एकसुरें पाटीं वेताल्यो
म्हाका अस्थित्व नातल्ल्या जाग्या थावन
आनी तवळ कवितेन म्हाका स्पर्श केलें.. . . .  .

आनी म्हज्या अत्म्यांत कितेंगी सुरू जालें
ताप कांय व विस्रल्ले पाकटे,
आनी हांवें म्हजी वाट आयती केली,
त्या उज्याक समजून
हांवें म्हजी पयली मंद पंकत लिखली
मंद, तीर्ल नातल्ली, पक्का असंबद्ध,
शुद्ध जाणवाय कितेंच कळीत नातल्ल्याची

व्हा! आहा! म्हाका अंतरिक्षार भोंवल्लो अनभोग जाते आसा! Absolute fantasy. ही कविता वाचप्याक नक्तिरांच्या शून्याक किडनॅप करता. ह्ये कवितेन म्हज्या कविता जिवितांत नवो हंत उजवाडायला. कविता समजुंक प्रेतन करच्या किर्कोळ भक्ताक एक नवी दिशा दिल्या. बाबूल मोरा! बाssssssबूल मोssssssराssssss!

कल्पना सकत सर्गाची चावी. ही सकत जिविताची भारीच व्हरती सकत. लिखणेंत, कवितेंत, जिवितांत, नाटकांत ही सकत नातल्ल्या कोणेंय यशस्वी जावंक साध्यच ना आनी ह्ये सकतेचो कसो वापर ह्ये कवितेंत जाला म्हळ्ळी गजाल ईनक्रेडिबल. बरोवन गेल्यार मरता म्हणासर बरोव्येत म्हण भोगता. पूण साध्य ना. खंय तरी इल्ल्या विरामाची गर्ज आसा. भारीच दाधोस्कायेची पुरासाण इतलिगी धा मिनुटां तरी मेडिटेशनाची गर्ज आसा. तितलें मौन मतीक दिल्यार सकत परत पाटीं येता. हांव तशेंच करतां. मतिभितर नवाब वजीद अलिशाह आनी पॅबलो नेरुडा कितेंगी गंभीर गजाल डिस्कस कर्ते आसात. सी यू.

-जेरी रास्कीञ, आंजेलोर.